Bierliefde in tijden van corona

Ook bij Onderox Magazine zijn we ons er terdege van bewust dat bijzondere tijden om bijzondere maatregelen vragen. Geen maandelijkse bierproeverij in café Het Kelderke dus, we moeten in ons kot blijven, weet u wel. Een ritje naar de dichtstbijzijnde drankenhandel om wat nieuwe biertjes in te slaan, is wel toegestaan. In mijn kot samen met de kinderen, die ook ophokplicht hebben, de  etiketten verwijderen en de kroonkurken onherkenbaar verminken met mijn schuurmachientje kan ook nog net. We beslissen om af te stappen van het principe van maar één centrale gast en gaan voor een panel met maar liefst vijf connaisseurs. We zijn maar al te blij dat we een bierpakketje op de drempel mochten gaan zetten bij Erik Vandeperre (Onder ‘t Schuim), Ivan Geudens (‘t Drankorgel), Norman Sterkens (Noordster), Bert Vangeel (Hops&Food) en Johan van de Koevering (‘t Kelderke). Om dan — volledig volgens de tijdsgeest — online onze bevindingen naast elkaar te leggen. Samenscholingsverbod nageleefd, check!

Aangezien ‘winkelhieren’ en lokaal kopen terecht hot en trending zijn, hebben we bewust gekozen voor vier streekgebonden bieren. Maar om het wat leuker te maken wilden we ook vier verschillende formaten en vier verschillende bierstijlen laten proeven. Dit zorgde ervoor dat de uitstap naar de drankenhandel iets langer duurde dan gepland.

Gageleer Sour White - No Hops - Gageleer (4,3%)
Het eerste bier dat we onze kenners voorschotelen, is in meerdere opzichten een bijzonder bier te noemen. De ingrediënten van de meeste hedendaagse bieren zijn water, graan, gist en hop. Deze wittekop is in dat opzicht een beetje een dwarsligger. Niet alleen is het niet te vergelijken met de bekende Belgische witbieren of de Duitse Weissbieren (waar wit en weiss niets te maken hebben met de kleur wit maar wel met het gebruikte graan: wheat, weiss, oftewel tarwe), maar heeft men er ook voor gekozen om de hop te vervangen met een klassiek bestanddeel van de middeleeuwse gruut, namelijk gagel. Deze plant vindt men terug in het onlangs door brand geteisterde natuurgebied De Liereman, en de eerste liters Gageleer werden dan ook  in opdracht van de natuurvereniging De Wielewaal uit Turnhout gebrouwen. Een ander bijzonder aspect is dat Gageleer een gecertificeerd biobier is.

Dit troebele, goudgele, strokleurige bier wordt afgesloten door een mooie witte schuimkraag. De lichtzure geur valt onmiddellijk op, maar er zijn zeker ook fruitige aroma’s waar te nemen. De Gageleer Sour White heeft een uitgesproken smaak, en dat merk je ook bij ons panel. Waar Norman een duidelijke liefhebber is, zijn er anderen die geen die hard fan van dit bier zullen worden. Elke proever geeft echter wel toe dat het een goed gebrouwen bier is en dat dit bier beter tot zijn recht zal komen op een terras bij wat warmere temperaturen. Het is dan ook een dorstlesser die, met zijn alcoholpercentage van 4,3%, toelaat om nog een tweede te nuttigen. De trend van bittere bieren heeft geen invloed gehad op dit bier. Zoete, fruitige toetsen zijn wel duidelijk te herkennen en de afdronk is, hoe kan het ook anders, licht zuur. De afwezigheid van hop en het gebruik van gagel geeft dit bier zijn eigen bijzondere karakter.

SchuppenAas - Brouwerij Het Nest (6,5%)
We blijven in de regio. Bij elk bier kregen de proevers één of meer tips. Zo wisten ze op voorhand dat alle bieren uit de provincie Antwerpen afkomstig waren. Bij de Gageleer wisten ze vooraf dat één van de essentiële bestanddelen ontbrak, en dat was genoeg om te raden om welk bier het ging… Bij dit tweede bier uit Turnhout kregen ze als tip dat er Brett gist gebruikt werd. Zo kwamen de proevers al snel uit bij Brouwerij Het Nest, één van de weinige lokale brouwerijen die dit type gist genegen is.

De SchuppenAas geeft niet al te veel prijs wanneer je je reukorgaan aan het werk zet. Erik merkt terecht op dat de volle schuimkraag in dit geval de dader is. Deze sluit het geheel immers mooi af en houdt de aroma’s in het glas. Je zou kunnen spreken van een friszure, licht hoppige geur. Wanneer je dit amberkleurige bier proeft wordt de invloed van de Brett gist echter wel duidelijk. Alle proevers zijn het eens dat er sprake is van een zure toets. Deze zure smaak wordt echter mooi aangevuld door fruitige en bittere, hoppige toetsen die dan weer toe te schrijven zijn aan de gebruikte hopsoorten. Ook hier blijkt dat over smaken niet te twisten valt. Zo is Erik, als liefhebber van bieren met een Brett gist, zeer te spreken over dit bier, maar zal Ivan dit bier niet zelf in huis halen. Maar wat zou een bierproeverij zijn met alleen maar bieren die iedereen lust? Een illusie waarschijnlijk.

Finesse - De Dochter van de Korenaar (8,5%)
Met het derde bier van deze coronabierproeverij zijn we definitief aanbeland bij de zwaardere bieren. Met zijn 8,5% kunnen we hier al spreken over een serieuze glazen boterham. De proevers waren ingelicht dat het een van de populairste Belgische bierstijlen betrof. En dan kom je nogal snel uit bij de tripel... De verschillende verhalen over de oorsprong van deze naam zijn al meermaals aan bod gekomen in eerdere artikels.

Na het ingieten zien we een donkerblond bier met een mooie witte schuimkraag in ons glas. Een ongetrainde neus zou zich hier gewagen van een biergeur, maar niet zo bij onze kenners. De geur is toe te wijzen aan de mout en aan de gist. Het is een volmoutbier, dus geen toevoeging van andere granen of suiker, maar wel drie verschillende soorten mout: gerste-, tarwe- en roggemout. Dat verklaart ook in één keer de geur en smaak, waarin de gemoute granen overduidelijk aanwezig zijn. In tegenstelling tot de vorige twee bieren, hier geen zure smaak, maar wel een bittere toets die het bier niet uit balans brengt. Johan merkte op dat we hier te maken hebben met een volmondig bier dat nog lang in de mond blijft hangen. Deze tripel wordt goed gesmaakt en haalt bij sommige proevers de hoogste score van de avond.

Oep Tram Drei - Galea Craft Beers (15%)
En als je dacht dat we bij de Finesse al bij de zware jongens aanbeland waren, wat dan met deze pikzwarte krachtpatser? Wanneer we ons blikje uitgieten, nu uitgieten is een groot woord, want dit bier vloeit overduidelijk trager dan het doorsneebier, wordt het onmiddellijk duidelijk met welke bierstijl we hier te maken hebben. Donker als de nacht en afgewerkt met een zeer mooie mokkakleurige kraag. De geur is eveneens een weggever: geroosterde mout, bittere chocolade, karamel, koffie… Jawel: een stout! En als de recente bierproeverijen iets duidelijk gemaakt hebben, dan is het dat de stout bezig is aan een revival om u tegen te zeggen! Vele kleine en/of hippe brouwerijen hebben vandaag de dag minstens één stoutbier op de kaart staan. ‘Oep Tram Drei’ is een gelegenheidsbier dat gebrouwen werd naar aanleiding van de dertigste verjaardag van de brouwer en de derde verjaardag van de bierfirma. De moeilijkste om te raden, want geen Kempens bier, maar eentje uit het noorden van Antwerpen. Desalniettemin stuitte Bert op het juiste bier, en was Norman ook goed op weg. Norman was degene die het type stout onmiddellijk juist had, de Russian Imperial Stout. Ook hier gaan we niet verder uitweiden over de naamgeving, wegens al uitvoerig in eerdere artikels aan bod gekomen.

Oep Tram Drei is een zachte stout met duidelijke toetsen van chocolade, koffie en met een subtiele vanilletoets. Zoals alle proevers aangeven, dit is geen bier om snel achterover te slaan, maar wel eentje om in alle rust van te genieten. Geen enkele proever had de stout echter boven de 11 procent geschat, een gewaarschuwd man… Uiteindelijk waren de zoete toetsen een weggever, deze heeft de stout te danken aan zijn hoge alcoholpercentage. Bijna alle proevers waren zeer te spreken over dit bier, en het haalde dan ook hoge scores.

Het was een keer iets anders dan een live bierproeverij. De bierkeuze was geslaagd, en de online bespreking was een gezellige bedoening. Alle betrokkenen waren het eens dat dit een geslaagd initiatief was en dat elk excuus goed is om nieuwe bieren te leren kennen, maar dat niets kan tippen aan de sfeer van een bierproeverij in een gezellig café. Hopelijk kunnen we weer snel genieten van een biertje op één van de vele terrasjes die de Kempen rijk is!