Wil je op de hoogte blijven?
Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.
MOL – Het arbeidersvoetbal is bijzonder populair in onze regio. Het maakt deel uit van een aparte bond waarbij er geen jeugdwerking is. De voetbalschoenen vastveteren kan je hier vanaf zestien lentes. Dit jaar waren de nieuwjaarskaters amper verwerkt of de oude, betonnen kantine ging tegen de vlakte. Dankzij een stoet aan vrijwillige handen, armen, schouders én het nodige vernuft kon op 1 september het lintje geknipt worden van een kakelnieuwe kantine. Eentje om trots op te zijn. Wat er met een groot gemeenschapsgevoel in een klein gehucht al niet kan bereikt worden.
Er was al eens een poging om op te starten in een eerder verleden met namen die lokaal nog ronken als een bromtol. Maar in 1976 gingen de Bosvlinders volop van start aan hun terrein aan de Korenstraat. Geschiedkundige zekerheid over de naamgeving bestaat er niet, maar aan de naam wordt niet getornd. F.C. Bosvlinders spelen in een reeks die enkel op zondag speelt. Je kan hier als ploeg niet stijgen noch degraderen. Tegenstanders heten: White Star, Schoonbroek, Postel, Ten Aard… tot Broekkant toe. Patrick Verachtert (voorzitter), Tom Verstraeten (coach) en Marc Motmans gunnen ons een duik in de historiek en in het titanenwerk door vrijwilligers.
Heren, over wielrennen kan ik meepraten maar voetbal is voor mij terra incognita. Jullie zullen me moeten bijpraten. Hoe komen jullie hier terecht?
Marc Motmans: “Ik ben als speler in 1977 hier begonnen. Toen was er bij ons nog geen kantine. Na de match wandelden we naar het zaaltje van café ‘Bij Mart’, waar we ons in een teiltje water konden wassen. In 1978 mochten we de betonnen kantine van Hei Sport afbreken en die hebben we dan hier heropgebouwd.”
Hoe werden de spelers destijds gerekruteerd?
Marc: “Die zochten we in die periode eigenlijk vlak onder de kerktoren. Helemaal in het begin moest je zelfs in Hessie of Hoogeind geboren zijn. Later werd één van de parameters dat je met de fiets naar het voetbal kon komen. Maar de spoeling werd op een gegeven ogenblik toch wel dun. Toen heb ik eens navraag gedaan bij de scouts van Ezaart en er was toch wel degelijk interesse.”
En hoe zit dat tegenwoordig, vind je nog vlot een elftal?
Patrick Verachtert: “Ja, eigenlijk vinden we vlot nieuwe leden. Net als sponsors trouwens, dat merk je aan de vele borden rondom het hele veld. Ik denk dat we momenteel aan zo’n 70 spelende leden zitten en dat er in totaal zo’n 130 leden geregistreerd staan.”
Wie mag er eigenlijk wel en wie niet meespelen?
Tom Verstraelen: “Spelers die in provinciale reeksen meespelen, die mogen ook bij ons aantreden. Wie zijn opwachting maakt in de nationale reeksen, mag dat niet.”
Dan even naar de orde van de dag: het bestaande betonnen kot-met-asbestplaten is op een dik half jaar tijd een fraai clublokaal geworden. Hoe fiks je dat?
Patrick: “Dankzij een harde kern van harde werkers! Elke werkdag stonden ze daar. Wij hebben zelf ook best wel handen aan ons lijf en hebben de nodige ervaring. En er zaten twee aannemers in ons team. De oorspronkelijke kantine hebben we op één dag volledig afgebroken, de asbestplaten incluis. Het heeft die hele dag geregend dus veel stof zal er niet vrijgekomen zijn. Maar we hebben alles wel zoals het hoort ingepakt. Onze aannemers hebben dan de eerste lagen gemetseld zodat we een perfecte basis hadden om op door te werken. Verder hebben we alles met die ploeg allemaal zelf gedaan.”
Hoe ziet de zaak er nu uit in vergelijking met het bestaande pand?
Tom: “We mochten niet buiten de originele oppervlakte gaan. Maar daarbinnen hebben we een cafetaria gebouwd, een goed ingerichte keuken, een technische ruimte, drie kleedkamers, sanitair, airco, verwarming en de mogelijkheid om een buitenterras te zetten. Alles is netjes geïsoleerd en bepleisterd.”
Koken kost geld?
Patrick: “Absoluut. Gelukkig konden we rekenen op een renteloze lening op tien jaar vanuit het gemeentebestuur. Maar dan moet je er sowieso nog een pak eigen energie insteken. Die centen moeten we wel terugverdienen. Dat doen we door sponsoring, maar ook met onze eetdag, het sinterklaasfeest, de kaas- en wijn avond…”
Dat klinkt bijzonder goed. Laat ons tot slot eens naar de trofeeënkast kijken. Hoe goed is die hier gevuld?
Marc: “Heel goed hoor! In het seizoen 1979-1980 werden we zelfs kampioen van België. We tellen ook 12 kampioenstitels waarvan vier na elkaar en werden één keer Kampioen van Vlaanderen. En we veroverden twee keer de Supercup. En dan zijn er die talloze, geweldige herinneringen zoals die keer dat, door bemiddeling van wijlen burgemeester Sus Luyten een team met sportjournalisten Carl Huybrechts en Frank Raes en voetballegendes als Johan Boskamp, Arie Haan en Theo Custers tegen ons kwam spelen.”
Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.