Wereldreizigers

Timeless Tracks: “Vlaanderen omarmt tributebands. Eindelijk!”

Gepubliceerd: 30 oktober 2024  |  Door: Peter Briers  |  Onderox editie: 246

TURNHOUT — Nooit eerder deden zoveel tributeshows ons land aan als in dit najaar. Van Simon & Garfunkel en Neil Diamond tot Abba en Johnny Cash: Timeless Tracks haalt ze allemaal naar onze contreien. “Eindelijk opent ook Vlaanderen de deuren voor geloofwaardige tributebands, bij gebrek aan de originele artiesten”, zegt Peter Verheyen, de geestesvader van de Turnhoutse vzw.

Beroepshalve heeft Peter Verheyen, samen met zijn vrouw Jeke Sannen de motor achter vzw Timeless Tracks, weinig verwantschap met muziek. “Ik ben afgestudeerd als industrieel ingenieur en werk bij een projectontwikkelaar. Daar zit weinig tot geen muziek in. (lacht) Ik heb wel een buitengewoon grote interesse in muziek. Ik ben zelf nooit een muzikant geweest, maar ik heb er wel van gedroomd. Ik ging een tijdlang aan de slag met een akoestische gitaar, maar goed leren spelen, dat is er helaas nooit van gekomen.”

Als je spreekt over liefde voor muziek, over welke stijl of genre heb je het dan?
Peter Verheyen: “Ik heb altijd een grote fascinatie gehad voor de wat oudere countrysterren. Johnny Cash, John Denver en Jim Reeves, bijvoorbeeld. Mocht ik één van die vedetten nog eens aan het werk kunnen zien, dan toch het liefst Johnny Cash. John Denver en Neil Diamond zagen we ooit live, Garth Brooks bijna. We hadden tickets gekocht voor één van zijn concerten, maar dat werd onverwacht afgelast.”

Als de originele artiest niet meer in leven is, zijn er gelukkig nog de tributebands die jullie met Timeless Tracks weten te strikken. Hoe is die bal aan het rollen gegaan?
“Met een optreden van de Johnny Cash Roadshow. We zagen frontman Clive John aan het werk en waren vanaf het eerste moment onder de indruk. Zijn show is het eerste tributeconcert dat wij naar Vlaanderen hebben gehaald.”

En toen kwam corona.
“Klopt. Door het virus zijn onze activiteiten tijdelijk stilgevallen. Na de pandemie zijn we in contact gekomen met Wigt International. Dat er tijdens dit najaar zoveel tributebands in ons land optreden, is een gevolg van onze nauwe samenwerking met die Nederlandse organisatie. Vandaag is onze affiche trouwens ruimer dan dat: naast een aantal tributes passeren straks ook een handvol Ierse originals.”

Er zijn nogal wat misvattingen over tributebands. Dat het flauwe kopieën zijn van het origineel, om er maar eentje te noemen…
“Voor alle duidelijkheid: tributebands zijn geen coverbands, al worden ze er vaak voor versleten. Tributes focussen op een band of een artiest van weleer en proberen een degelijke interpretatie van haar of zijn muziek neer te zetten. Dat moeten kwaliteitsvolle tributes zijn en geen bands die aan overacting doen. Ooit zagen we een Johnny Cash-tribute die er helemaal ‘over’ was. De Cash die zij brachten was meer Amerikaans dan de echte Cash ooit is geweest. Een mooi eerbetoon gebeurt op een respectvolle manier. Een extravagant kostuum, een grote buckle en een opvallende vetkuif maken van iemand nog geen geloofwaardige Elvis. Tributes hoeven trouwens geen imitaties te zijn. Verre van zelfs. En zijn ze dat toch, dan het liefst op een waardige manier.”

De tributes aan Neil Diamond, Johnny Cash en Abba staan al op jullie palmares. Staan er nog andere namen op jullie wenslijst?
“We zijn nog altijd op zoek naar een degelijke tribute aan John Denver, maar hebben nog geen specifieke band of artiest op het oog. De pogingen die we eerder al hebben gezien, waren gewoon niet goed genoeg. Voor sommige namen, zoals John Denver, moeten we het mogelijk nog wat verder gaan zoeken. Tot over de Grote Plas, wie weet. Al is het soms ook een kwestie van erin geloven. De ode aan Simon & Garfunkel, bijvoorbeeld, wordt aangevoerd door twee Duitsers. Toen we ze voor het eerst ontmoetten, hadden we onze twijfels. Ook tijdens de soundcheck waren we niet overtuigd, maar eenmaal op het podium was het er boenk op. We zijn blij dat we hen hebben leren kennen. Vergis u trouwens niet: in de meeste gevallen gaat het om beroepsmuzikanten die verdomd goed weten waar ze mee bezig zijn.”

In ons land passeerden ze de laatste decennia eerder met mondjesmaat, maar hoe groot is het aanbod aan tributebands eigenlijk echt?
“Groot, vooral in Groot-Brittannië. Daar bestaan de theateraffiches voor negentig procent uit muzikale odes aan bijna elke denkbare artiest: van Meatloaf over Cash tot Ellen Foley. Zijn die allemaal even goed? Absoluut niet.”

Dit najaar doet een recordaantal tributebands ons land aan. En opvallend vaak staan die op een Kempens podium. Is dat toeval?
“Zeker niet. De Johnny Cash Roadshow trad eerder al twee keer aan in Turnhout. Die band komt graag naar de Kempen, meer is het niet. Dat heeft veel te maken met de sfeer die voelbaar is tijdens concerten in onze regio. Vooral de Ieren voelen zich hier thuis. Misschien zijn wij, Kempenaars, wel verre afstammelingen van de Ieren. (lacht) Hoewel, vraag hen niet waar de Kempen ligt, want dat weten de meesten hoegenaamd niet. Al die muzikanten zijn zo fanatiek met hun werk bezig dat hen weinig tijd rest om de omgeving rond de concertzaal te leren kennen.”

Optreden in ons of de ons omliggende landen: hebben die Britse bands dat financieel nodig? Of is het gewoon een welgekomen extraatje?
“Voor hen zijn die buitenlandse optredens financiële opstekers. In eigen land boeken zij hun zalen zelf, met alle risico’s van dien. Loopt de ticketverkoop goed, dan varen ze er wel bij. In het andere geval betekent dat voor hen vaak een aderlating.”

Wat opvalt zijn de namen van sommige bands. Kijk naar de Tree Gees. Waarom is dat niet gewoon Bee Gees?
“Tributebands mogen nooit de originele naam gebruiken. Abba Gold, The Concert Show moest zich ook tevreden stellen met een schrijfwijze zonder de omgedraaide letter B in de originele naam van de Zweedse formatie.”

In welke mate zijn de originele artiesten, of hun nazaten, op de hoogte van het bestaan van zo’n tributeband?
“De Johnny Cash Roadshow kreeg tijdens een optreden ooit de kleindochter van de échte Johnny Cash over de vloer. Zij was zo onder de indruk dat de show prompt haar zegen kreeg. Abba Gold staat dan weer in nauw contact met Polar Music en Universal, die verantwoordelijk zijn voor de muziek van de originele Abba-leden. Is dat geluk of die eer voor elke band weggelegd? Dat dan weer niet.”

We zeiden het eerder al: op vlak van tributebands wordt het een uitzonderlijk druk najaar.
“Het wordt druk, dat klopt, en het had nóg drukker kunnen worden. In onze zoektocht naar beschikbare theaters lopen we maar al te vaak aan tegen overvolle agenda’s. Daardoor moeten we een tournee soms uitstellen tot het volgende seizoen.”

Die drukke agenda is wellicht ook een statement: Vlaanderen omarmt tributebands. Eindelijk?
“Inderdaad, eindelijk. Onze theaters hebben lange tijd geen tributes willen programmeren. Gaandeweg zijn zoveel originele artiesten gestopt met optreden — of erger nog: hebben ze de geest gegeven — dat tributes nog de enige manier zijn om hun muziek weer eens op een podium te brengen. Nederland doet het al lang, maar wij huppelden wat achterop. Gelukkig gaat het nu de goede richting uit.”

Foto’s: Vzw Timeless Tracks

MEER INFO
www.timelesstracks.be

Meer lezen van Peter Briers
Meer lezen over
muziek

Meer Wereldreizigers

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.