Eric Broeckx en Koen Geenen kiezen voor theater aan huis

Hoe is het idee van theater aan huis ontstaan?
Eric Broeckx: “Ik speel al vijftien jaar voorstellingen voor kinderen en onze jeugd, maar nu ligt de focus vooral op huiskamervoorstellingen om mensen uit een straat, dorp of met hun familie samen te brengen. Je mag ons concept gerust vergelijken met de organisatie van een Mylène- of Tupperware-avond, maar voor sommige mensen is het best verrassend als ze te horen krijgen dat we stressbestendige tips aan huis komen geven. Naarmate de voorstelling vordert wordt het dan wel duidelijk dat het om een komische voorstelling gaat en we dus ook geen echte coaches zijn. We hebben er bewust voor gekozen om dicht op ons publiek te spelen. Mochten we onze voorstelling in culturele centra brengen, zou het effect echt helemaal verdwijnen.”

Vanwaar kwam het idee om een voorstelling te maken rond stressbestendigheid?
Eric: “Toen we na de coronacrisis begonnen te brainstormen, werd het duidelijk dat er online veel te doen was rond tips en hoe om te gaan met stress. Het is een actueel thema dat voor veel mensen heel herkenbaar is, maar erover praten is niet altijd makkelijk. Stress en humor zijn niet altijd even gemakkelijk met elkaar te combineren, maar na de voorstelling kunnen we altijd rekenen op positieve feedback. We lachen niet met meditatietechnieken of stressbestendigheid, maar we zijn niet bang om ook moeilijkere thema’s als burn-out aan te raken. Tijdens de voorstelling wordt het dan wel muisstil, maar wanneer we onze humor terug bovenhalen, zit de sfeer er al snel terug in.”

Liggen de karaktereigenschappen van jullie personages ver van jullie eigen persoonlijkheid?
Koen Geenen: “Ik maak me weinig zorgen in het leven en ben ervan overtuigd dat alles goedkomt als je positief blijft, terwijl Eric iemand is die moeilijker dingen kan loslaten. Als de voorstelling bijna begint, wil Eric altijd nog eens de tekst opzeggen om zeker te zijn dat hij niets vergeet. De karaktereigenschappen van onze personages zijn een uitvergroting van onszelf, maar liggen tegelijkertijd ook dicht bij onze eigen persoonlijkheden. We durven wel eens wat dingen bijsturen aan onze personages, maar het zijn zeker geen uitvergrote karikaturen zoals dat bijvoorbeeld in F.C. De Kampioenen het geval is. Mensen durven ons soms wel eens vergelijken met Raf en Mich Walschaerts van Kommil Foo, dat is een hele eer. Als je erover nadenkt, zouden we perfect twee broers van elkaar kunnen zijn.”

Hoe ziet zo’n traject om een theatervoorstelling aan huis te maken er precies uit?
Koen: “We hadden een drietal uur aan tekst gemaakt, waarna we begonnen met een try-out voor familie en vrienden, maar ook onze spelcoach, Luc Stevens, heeft ons bijgestaan om de voorstelling nog beter te maken. Hij gaf ons verschillende tips mee. Drie weken voor we in première gingen, hebben we het laatste kwartier van onze voorstelling nog herschreven, dus aan stress was er toen zeker geen gebrek.” (lacht) Eric: “We blijven werken aan onze voorstelling om elke keer het beste van onszelf te geven. De goesting om in verschillende huiskamers te spelen is groot, omdat we de locatie nooit op voorhand kennen. Het is fantastisch om in te spelen op de gebeurtenissen van het moment. Er zijn weleens mensen die bang zijn om vooraan te zitten, maar die stress is nergens voor nodig. We willen vooral gezelligheid en verbinding creëren.”

Hoe zijn jullie met Luc Stevens in contact gekomen?
Eric: “We kenden Luc al langer, maar toen we hem in eerste instantie vroegen om onze spelcoach te worden, zat hij net in een drukke periode met andere producties. Het was niet de bedoeling dat hij onze voorstelling zou schrijven, maar hij gaf ons wel tips en begeleidde onze try-outs, waardoor we onze voorstellingen naar een hoger niveau konden tillen. Luc is erin geslaagd om een strakkere opbouw van ons verhaal te creëren. De balans tussen wat echt is en gespeeld wordt, is een van zijn sterke punten en vormt een belangrijke pijler in onze voorstelling. Het heeft veel moeite gekost, maar we zijn blij met het resultaat.”

Zorgt theater bij de mensen thuis niet voor extra stress?
Koen: “Het heeft net iets magisch om onze voorstelling bij mensen thuis te spelen. Het enige wat we nodig hebben is elektriciteit, een speelruimte van twee bij drie meter en een ruimte waar we ons kunnen omkleden. Intussen hebben we dus al heel wat slaapkamers en badkamers gezien. (lacht) Als je bij mensen thuis speelt, weet je niet altijd wat je kunt verwachten. Zo hadden we tijdens een voorstelling iemand uit het publiek die zich herkende in één van de situaties en een grappige reactie gaf, waardoor we zelf de slappe lach kregen. De kracht van onze voorstelling zit hem in de verwondering van ons publiek. Achteraf krijgen we vaak te horen dat mensen niet altijd weten wat echt is of gespeeld wordt.”

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Eric: “We speelden zo’n tien jaar samen in een muziekgroep, maar toen we in 2010 stopten, bleven we contact houden. Tussendoor maakten we samen straattheater, en ook nu is er weer een leuke klik tussen ons. We hadden al langer het idee om samen iets te doen waarbij we muziek konden combineren met een visueel aspect. Mensen vermaken en entertainen is wat we het liefste doen. We zijn beiden erg kritisch naar elkaar toe en durven ook iets te zeggen als het niet goed is, ongeacht hoe lang we eraan hebben gewerkt. Het enthousiasme is bij ons allebei erg groot, wat de voorstelling alleen maar beter maakt. Zolang we er plezier in hebben, blijven we spelen.”

Wordt jullie voorstelling ook aangepast aan de seizoenen?
Eric: “We hebben nagedacht over onze voorstellingen in aanloop naar de zomer. Vorig jaar kregen we de vraag om op het terras bij mensen thuis te komen spelen, maar daardoor kwam het hoogtepunt van de voorstelling minder sterk over. Daarom bedachten we een oplossing om aan de vraag van ons publiek tegemoet te komen.” Koen: “Wanneer je op het terras van mensen speelt, is de uitdaging nog groter om de aandacht van je publiek vast te houden, omdat er ook meer kans is op afleiding.”

Hoe ziet dat einde van de voorstelling er dan uit? Een tipje van de sluier?
Koen: (glimlacht) “Mensen die de theaterwereld kennen, herinneren zich ongetwijfeld nog Studio Orka. Het theatergezelschap bestaat nu niet meer, maar de opbouw van de voorstelling was altijd geweldig. Er zat altijd wel ergens een komische noot in, waardoor je buikpijn kreeg van het lachen. Toch kon het net zo goed gebeuren dat er traantjes werden weggepinkt. Het was theater met een lach en een traan waar op het einde altijd spektakel in zat. Dat is bij ons ook het geval. We beginnen met twee stoelen, maar op het einde krijgt het publiek iets helemaal anders te zien. Wat dat dan precies is, moeten de mensen zelf maar ontdekken.”

Moeten mensen een verbouwing laten uitvoeren voor jullie langskomen?
Eric: “Absoluut niet. We breken de huiskamer niet af en beginnen op twee zitkrukken met onze presentatie. Al zitten er zeker heel wat verrassende elementen in.”

MEER INFO
De komende twee maanden touren Eric en Koen nog verder, en ook na de zomer kunnen ze nog geboekt worden. Extra info: www.theaterbazas.jouwweb.be.