DJ Used wil op elk optreden de beste versie van zichzelf zijn

Twee dagen geleden landde Jo Eelen op de luchthaven, net terug van een tour door Nieuw-Zeeland met Koven en Culture Shock. Maar het hoeft niet altijd zo groots te zijn. Eerder dit jaar speelde hij ook terug in de zaaltjes waar het vroeger allemaal begon, De Wollewei in Turnhout bijvoorbeeld. Afgelopen maand stond eveneens ‘Arendonk Zingt & Swingt’ op het programma. Benieuwd hoe hij dat heeft ervaren.

Je stond dit jaar voor de tweede keer op AZS. Hoe was het?
DJ Used: “‘Arendonk Zingt & Swingt’ is een hele fijne plek om te spelen. Eerst en vooral, iedereen is daar altijd zo vriendelijk. Ik word daar echt fantastisch goed ontvangen. En het is ook erg prettig om daar gewoon rond te lopen. Ik hoop dat ik niet oneerbiedig klink als ik zeg dat het precies een uit de hand gelopen familiefeest is. Je komt daar alle leeftijden tegen, de sfeer is gemoedelijk, iedereen blij en vrolijk. Waar vind je dat nog? Dat is toch uniek. En ook, het was enkele jaren geleden zo ongeveer het eerste festival waar ik toen naartoe ging, 14 of 15 jaar oud. Ik zat op het Heilig Graf in Turnhout en dat leefde daar wel. Ik herinner me echt nog dat ik toen naar de dj’s stond te kijken en dacht, ja, dat is het, hier wil ik later ook spelen. En voilà, dit jaar dus al voor de tweede keer, met veel dankbaarheid.”

Je bent nochtans ondertussen andere podia gewoon: De Boiler Room op Pukkelpop en Rampage in het Sportpaleis, om die maar te noemen.
“Klopt, dat zijn echt de megafestivals. En begrijp me niet verkeerd. Ik geniet er enorm van dat mijn carrière zo ontploft is. Ik zou liegen als ik zeg dat ik het niet fantastisch vind om die echt grote optredens te mogen spelen. Maar ook van een optreden op AZS geniet ik erg. Of die kleinere parochiezalen waar we nu voor 200 of 300 man spelen. De connectie met het publiek is veel groter. En dat is ook wel plezant.”

Ik heb je optreden op Pukkelpop van 2022 nog eens bekeken. Wat een adrenaline. Wat doet dat met een mens?
“Dat doet heel veel met een mens. Zeker dát optreden. Je moet weten, in 2020 had ik het echt het gevoel dat mijn grote doorbraak er zat aan te komen. Maar de coronapandemie heeft mijn leven echt twee jaar stilgezet. Je gelooft het waarschijnlijk niet maar twee dagen voor de lockdown had ik alles in orde gemaakt om fulltime voor de muziek te gaan. Maar goed, daar hebben we een streep onder getrokken. Maar je begrijpt, dat optreden op Pukkelpop was gewoon een keiharde ontlading van twee jaar frustratie. Adrenaline die je nergens anders kan voelen. In de weken na het optreden was ik eerlijk gezegd een compleet wrak.”

Je steekt inderdaad niet onder stoelen of banken dat het succes ook een keerzijde heeft.
“Klopt. Ik ben uiteraard erg dankbaar voor alles wat ik nu met mijn muziek kan en mag doen, maar je hoofd en je lijf moeten dan ook mee willen. En dat was in 2022 nog niet het geval. Het gaat nu veel beter maar af en toe worstel ik nog met paniek- en angstaanvallen. Ik wil het niet vergelijken met topsport maar je moet verdorie toch goed in je vel zitten. Het is ook kei en keihard werken. Mensen zien dat niet altijd. Het wordt niet allemaal in je schoot geworpen. Het is enkel door maniakaal met muziek bezig te zijn dat ik iets kan bereiken. Vergeet niet dat er achter mij minstens 10.000 man klaarstaat om mijn plaats in te nemen. Dus dat vraagt nu eenmaal opofferingen. In de maand juni bijvoorbeeld drink ik geen druppel alcohol. Om de juiste focus te hebben in al die voorbereidingen richting de zomer. Ik wil gewoon dat het perfect loopt zoals ik het in mijn hoofd heb. En dat kost heel veel energie. Ik vind ook dat elke organisator recht heeft op de beste versie van DJ Used. Dus ik verzorg me zo goed mogelijk. Beperkt qua alcohol, voldoende gevarieerd en gezond eten, regelmatig bewegen. Die dingen. En vooral, ik wil echt iedereen de raad geven om er tijdig over te babbelen als het in je hoofd niet helemaal juist zit. We hebben altijd de neiging om onze problemen zelf op te lossen of we denken dat het wel overwaait. Maar door erover te babbelen geraak je toch veel sneller uit die spiraal. Gewoon doen.”

Dat keihard werken heeft er wel voor gezorgd dat je al heel wat van je bucketlist hebt kunnen afvinken. Staan er nog voldoende zaken op voor de volgende jaren?
“Jazeker. (lacht) Maar eerlijk, ik heb al veel meer kunnen afvinken dan ik ooit voor mogelijk hield. Ik ben net terug uit Nieuw-Zeeland. We hebben daar een fantastische tour gespeeld. Al voor de tweede keer. Vorig jaar was dat samen met Netsky. Ik heb hem dat toen echt moeten uitleggen wat dat met mij deed. Ik had vroeger posters van Netsky op mijn kamer hangen. Kun je dat geloven? Dat was mijn grote held. Ik was daar mega fan van. Zonder Netsky geen DJ Used. En nu mag ik hem tot mijn vrienden rekenen en spelen wij op dezelfde festivals aan de andere kant van de wereld. Als je me dat vijf jaar geleden had gezegd, ik zou je volledig gek verklaard hebben. Maar om terug op je vraag te komen. Er staat effectief nog heel wat op mijn lijstje. Zo komt er eind dit jaar een eerste album uit, met twaalf of dertien nummers eigen werk. Ik ben daar zo trots op. Helemaal mijn eigen ding. Weet je, ik ben eigenlijk een klassiek geschoolde violist. En ergens onderweg ben ik afgedraaid naar drum-’n-bass. Maar die interesse in klassieke muziek zit er zeker nog in. Die twee zaken samenbrengen is echt wel een droom. Dus we gaan eind 2024 een liveoptreden brengen, niet als dj, maar als muzikant. In de AB in Brussel, om daar ons album voor te stellen. Ik kijk daar erg naar uit. En wie weet opent dat weer nieuwe deuren. Maar opnieuw, dat kan er alleen maar komen door heel erg hard te werken en door het in de puntjes voor te bereiden. Ik ben daar tussendoor wel al mee bezig, de zomer zal er snel zijn. Ook dat moet in orde zijn. Meer dan in orde zelfs.” (lacht)

Ondanks het vele reizen en de vele optredens ben je de Kempen altijd trouw gebleven. Een bewuste keuze?
“Zeker een bewuste keuze. Ik ben opgegroeid in Wechelderzande, heb drie jaar in Antwerpen gewoond, maar ben toch teruggekomen. Naar Beerse deze keer. Dat is voor mij echt thuiskomen. De Kempen staat voor mij ook helemaal synoniem voor rust en kalmte. In Antwerpen had ik dat niet. Je bent vaak onderweg, met veel verplichtingen, veel stress ook, en dan kom je nu thuis, waar de rust je helemaal overvalt. Waar ik rustig in mijn studio kan werken. Waar ik tussen de velden en bossen kan fietsen. Dan sta ik er ook nog eens bij stil hoe mooi het hier is. De mensen hebben hier nog tijd. Ik kan dat niet missen. Op dat vlak leef ik nu wel in extremen. Met af en toe gigantische adrenalinepieken op de festivals en optredens maar anderzijds ook de echte rust van het thuis zijn. Zo neem ik bijvoorbeeld ook in september nauwelijks iets aan. Dat is een complete ontlading na een zotte zomer. Alle batterijen terug opladen. Zoals gezegd, mijn lijf en mijn hoofd hebben dat nodig. Anders hou ik dit niet vol.”