Bart Mermans vindt liefde en geluk in Spanje

Zoals zovelen ging jij ook de liefde achterna, maar dan de liefde voor een land, de taal en het mooie weer?
Bart Mermans: “Het is inderdaad niet voor een vrouw dat ik de Kempen achterliet. Nog tijdens mijn studies startte ik met Spaanse les en dat wakkerde de nieuwsgierigheid naar het land erg aan. Nadat ik afgestudeerd was, trok ik naar Tenerife om overdag bloemen te gaan knippen en ’s avonds te werken in een bar. Je kan je de reactie van mijn ouders voorstellen: ik had mijn diploma rechten op zak en was jurist, maar ging even ‘bloemen plukken’ op enkele duizenden kilometers van huis. Gelukkig voor hen was het maar een tijdelijk avontuur, een half jaar later stond ik terug thuis. Ik werkte daarna drie jaar bij een bank, maar dat ging me allemaal veel te traag en daarom stapte ik over naar de vastgoedsector. Maar Spanje bleef aan me trekken. Ik vroeg aan mijn baas om me over te plaatsen naar Spanje, maar dat wilde het management niet. Dus heb ik uiteindelijk zelf mijn lot in handen genomen. Tijdens een vastgoedbeurs in Zuid-Frankrijk kwam ik via de concurrentie terecht bij een Engelse firma die iemand nodig had in Madrid. Dankzij mijn uitgebreide talenkennis werd ik meteen aangenomen. Je moet weten, we spreken 1997, 1998. De Spanjaarden spraken toen alleen maar Spaans.”

En jij twijfelde niet?
“Helemaal niet. Ik kwam thuis, heb mijn spullen gepakt en in mijn oude auto geladen en ben vertrokken. Geen seconde spijt van gehad! Ik was klaar om mijn dromen waar te maken.”

Professioneel heb je daarna toch nog een heel parcours afgelegd, in een land waarvan iedereen denkt dat het ‘mañana’ wel zal gebeuren?
“Daar zou je van schrikken! Mijn vrienden waarschuwden me inderdaad: ik zou daar gefrustreerd geraken van de losse werkethiek. Maar dat klopt niet, hoor. Ik heb nooit problemen ervaren. Zo gauw je hun manier van werken kent, geraak je echt wel verder. De Spanjaarden zijn een heel open volk en willen ook vooruit. Ik ben in de vastgoedsector blijven hangen, niet alleen in Spanje maar over heel Europa. Professioneel vastgoed weliswaar: shoppingcentra bijvoorbeeld, maar vooral fitnessketens. Dus geen privéhuizen. Ik heb heel veel in de fitness gezeten de afgelopen jaren, maar niet aan fitness gedaan. (lacht) Ik heb voor verschillende firma’s gewerkt, vooral als stichter van het low-cost concept VIVA GYM en ook een zelfstandige zaak uitgebouwd. Momenteel spendeer ik bijna 90% van mijn tijd in Italië om daar ook de keten GO Fit van de grond te krijgen. Het gaat dus echt vooruit, zoals ik het graag heb.”

Maar op de werkvloer vond je toch ook nog genoeg tijd om die grootste liefde te vinden.
“Ik ontmoette mijn vrouw inderdaad op het werk. Zij was commercieel directeur in Portugal voor het bedrijf waar ik toen voor werkte en ik onderhield de buitenlandse contacten. Amper acht maanden na onze ontmoeting zijn we al getrouwd. We waren ondertussen allebei dertig jaar oud en we wisten wat we zochten en wilden. Het was snel duidelijk dat we bij elkaar pasten. Onze eerste zoon werd geboren in 2001, de tweede volgde in 2003 en onze dochter maakte ons gezin compleet in 2008. Zij is de enige die nog thuis woont, de jongens wonen ondertussen in Madrid. Eentje werkt al, de jongste studeert nog.”

Dus: Madrid is niet meer ‘thuis’? Waar trok je naartoe dan?
“We bleven inderdaad de eerste jaren in de Spaanse hoofdstad Madrid wonen, wat trouwens een fantastische plek is. Maar na de komst van onze eerste zoon werd het snel duidelijk dat Madrid niet ideaal was voor ons als jong gezin. We misten vooral ook de ondersteuning van familie en vrienden. Zowel mijn vrouw als ik hadden allebei een veeleisende job en dat is niet evident met kleine kinderen. We besloten daarom om naar het zuiden van Spanje, naar Malaga te trekken, de streek waar mijn vrouw haar roots liggen. Mijn toenmalige CEO ging akkoord met mijn overplaatsing en mijn vrouw zou een tijdelijke werkonderbreking aanvragen, al was ze toch wat bevreesd voor haar positie. Maar het is uiteindelijk allemaal goedgekomen. We wonen hier nog altijd en zijn heel tevreden. Mijn vrouw heeft ondertussen de meest fantastische job die je je kan inbeelden: zij is verantwoordelijk voor het vastgoed van een plaatselijke adellijke familie. Ongeveer de helft van de chique winkelstraat is van de familie, dus je kan je er iets bij voorstellen.”

Bij Spanje denken we vooral aan zon, zee en lekker eten en drinken.
“Helemaal goed! We wonen niet ver van het strand, op nieuwjaarsdag kan je ons steevast daar vinden voor een goede maaltijd. Een ideale start van het nieuwe jaar! En zonder winterkledij, uiteraard. We zitten hier nog in T-shirt. Als het op nieuwjaarsdag dertien à veertien graden is, dan is het echt al koud voor ons. Langs de andere kant: in de zomer hebben we slechts twee à drie weken dat het echt warm is, maar verder is het niet overdreven heet hier, hoor. Ons huis heeft zelfs geen airconditioning, dankzij een goede ligging. De eindejaarsperiode wordt hier trouwens erg gevierd. Al vanaf november wordt een botanische tuin net buiten de stad, La Concepcion, helemaal verlicht. Het park bestaat al sinds 1855 en heeft bomen- en plantensoorten van over de hele wereld, het is echt magisch. Ideaal om ’s avonds te gaan wandelen en iets te eten en te drinken. Doorheen de hele stad bots je nu op kersttaferelen. De Calle Larios is één van de belangrijkste straten in het centrum van Malaga. Met carnaval, Pasen of in de zomer: het is the place to be. Maar vooral met kerst: dan wordt er een spectaculair licht- en muziekspektakel opgevoerd. Elke dag om 18 en om 21 uur spelen ze de show af, mensen uit heel Spanje komen ervoor naar hier. Het is echt gekend, je kan hier over de koppen lopen. We hebben al enkele jaren een supergoede burgemeester. Hij zette dit spektakel in gang en ondertussen doen al heel wat steden ons na.”

Dringt die kerstsfeer ook door tot in de huizen?
“Zeker! Kerstmis is een nog groter feest dan nieuwjaar. Sneeuw hebben we niet, en het is ook niet koud, maar de kerstboom en bijhorende taferelen kennen we wel. En zelfs nog veel uitgebreider dan in Vlaanderen: we hebben hier een ‘extra large’ kerststal met nog veel meer figuren en ornamenten. Het is ook een echt familiefeest. Jammer van de sneeuw die we missen, maar het is alleszins beter dan de miezer die je in België kunt hebben tijdens de feestdagen.”

Nu, het weer in Spanje is ook niet altijd rozengeur en maneschijn, zo konden we pas nog zien op tv.
“Dat klopt. Als het regent, regent het stevig. Dan valt het water met bakken uit de hemel en vaak voor langere tijd. In Malaga hebben we onlangs ook zware regenval gehad, maar niet zoals in bijvoorbeeld Valencia. In de jaren tachtig en negentig hebben ze hier in Malaga zware overstromingen gekend. Daarna zijn ze in actie geschoten en hebben ze de infrastructuur aangepast zodat de stad voorzien is op zulke grote hoeveelheden water en goed beschermd is. Onze waterbekkens zijn nu voor 45% gevuld, dus we kunnen nog wel wat hebben. Wellicht zullen ze in andere regio’s ook hun aanpak moeten herbekijken na de recente gebeurtenissen. Een ex-collega vertelde me dat het op een oorlogszone leek in en rond Valencia, het is echt heel erg. Wat ik ook merk: buitenlanders die naar hier verhuizen en de rust van de bergen gaan opzoeken zonder voorkennis. Maar er is echt wel een reden waarom mensen niet afgelegen in de bergen gaan wonen, hoor. Het lijkt idyllisch, maar wanneer het begint te regenen valt de elektriciteit uit, stopt de watervoorziening en zijn de wegen soms lange tijd niet berijdbaar. Daar denk je niet meteen aan als je aan het zonnige Spanje denkt, maar het is wel belangrijk als je kiest waar je wilt wonen. Ik merkte al meer dan eens dat mensen terug richting stad of dorp trekken.”

Heb je veel contacten met Belgen in je omgeving?
“Neen, niet echt. Ik ben als jonge snaak in Spanje komen wonen, ben met een Spaanse getrouwd en woon nu al meer jaren in Spanje dan dat ik ooit in België woonde. Ik voel me eigenlijk meer Spanjaard dan Belg. In de jaren 2000 vond je hier wel Belgen, maar die hadden dan een B&B, dus die trof je niet in het dagelijkse professionele leven. Nadien begon de IT-sector aan te trekken en bloeide ook het Malaga TechPark, zowat het Spaanse Sillicon Valley, op met bedrijven en grote multinationals zoals Oracle en Huawei. Na de covidperiode zagen we ook heel wat veranderen. Mensen ontdekten het telewerken. Terwijl je vroeger amper een buitenlandse nummerplaat in de straten zag, zie je nu auto’s uit tal van verschillende landen. En dat heeft uiteraard zijn consequenties: de prijzen van vastgoed en de huurprijzen, maar ook om uit eten te gaan of wat dan ook, gaan omhoog. Het is voor jonge mensen heel moeilijk om iets betaalbaars te vinden om te wonen. Vaak delen ze een huis of appartement met vrienden. Maar het zorgt er ook voor dat de streek er economisch op vooruitgaat: de oude haven werd hier omgebouwd tot een openlucht shoppingcenter, de nieuwe haven is nu voorzien voor superjachten tot meer dan honderd meter lang en kan de grotere cruiseschepen ontvangen. Wanneer er vijf cruiseschepen aanmeren, betekent dat dat er zo’n vijftienduizend mensen de stad intrekken! Niet alles is superdeluxe, maar je ziet toch dat de stad erop vooruitgaat. De streek rond Malaga staat er trouwens voor bekend om heel open minded te zijn: al van in de 17de eeuw kennen we invloeden van de Engelsen. Het is dus echt een open stad waar iedereen welkom is.”

Het lijkt erop dat je jouw geluk gevonden hebt in het zuiden van Europa.
“Helemaal juist! Ik heb nog vrienden en familie in de Kempen en kijk er telkens naar uit om ze weer te zien, maar mijn leven en geluk liggen hier. Ik had het niet anders gewild.”