Talent van eigen bodem

Met stand-upcomedian Jade Mintjens door 2022

Gepubliceerd: 15 december 2022  |  Door: Suzanne Antonis  |  Onderox editie: 226

WESTMALLE — Ze komen er weer aan: de eindejaarslijstjes, de jaaroverzichten, de sporttrofeeën én de conferences waarin stand-upcomedians het voorbije jaar met een kwinkslag fileren. Dat die laatste groep een verjongingskuur ondergaat, is een understatement. Want momenteel zet Jade Mintjens uit Westmalle — amper 24 — een overzicht van het jaar 2022 met verve en veel humor neer op de Vlaamse podia.

Eerder was ze al finaliste in Humo’s Comedy Cup, editie 2021, en werd ze (in 2017) al geselecteerd voor het televisieprogramma ‘Voor de Leeuwen’ op Eén. Toen ze nog op de middelbare school zat in het Lemmensinstituut in Leuven, werd ze gecast voor het theaterstuk ‘De Metsiers’ van Hugo Claus en ‘GhostRockers’ van Studio 100. Vandaag is Jade Mintjens te zien in ‘De Ideale Wereld’ op Canvas. In beeld is ze de sidekick van Ella Leyers en actrice in de sketches, achter de schermen werkt ze elke dag mee als redactrice. Altijd op zoek naar dat onverwachte kantje van de actualiteit, altijd in de stemming voor een leuke grap. Onderox Magazine voelt de grappenmaakster nu zelf aan de tand, net voor ze op het podium klimt in cc ’t Gasthuis in Wijnegem voor een try-out van haar eindejaarconference.

Grappig word je niet, grappig ben je. Entertain je thuis ook het familiekerstfeest?
Jade Mintjens: “Ik woon deels in Westmalle, deels in Kortrijk bij mijn vriend. En ja, in gezelschap ben ik wel iemand die de anderen kan doen lachen. Ik wist al op jonge leeftijd dat ik die gave bezat. Met mijn neefjes en nichtjes stak ik ook echte shows in elkaar, waar onze ouders – tot vervelens toe – naar moesten kijken. Ik sta graag op een podium, hoewel ik nooit die allereerste keer vergeet toen ik stijf stond van de schrik dat ik mijn tekst niet meer zou weten. Het was in de kerk van Sint-Lenaarts waar ik in het kerstspel de koning Melchior was. Ik had één woordje tekst: Sjaloom. Gelukkig schoot me dat toen op tijd te binnen.”

En nu sta je binnenkort voor volle zalen. Helemaal alleen en met anderhalf uur tekst en muziek. Heb je nog evenveel zenuwen als toen in de kerk van Sint-Lenaarts?
“Voor de eindejaarconference heb ik twee muzikanten bij me, dat is best fijn. Maar het klopt wel dat ik stand-upcomedy ook op m’n eentje echt graag doe. In mijn opdrachten op televisie en in theater maak ik het programma of de voorstelling in een team en na afloop ben je dan samen trots. Maar je wordt wel geregisseerd en als de regisseur zegt dat je een scène anders moet spelen, dan zal die ook anders gespeeld worden. In mijn eigen show kan ik helemaal mijn zin doen: het decor kiezen, de kleren die ik draag, wat ik wanneer ga zeggen… Achteraf zit je dan ook wel alleen in je loge backstage en kan je alleen jezelf een schouderklopje geven.”

Stonden je ouders achter je keuze om Woordkunst & Drama te gaan studeren aan het Lemmensinstituut?
“Ik heb het geluk gehad dat ik van mijn ouders altijd heb mogen doen wat ik graag deed. Natuurlijk zullen ze wel eens ongerust geweest zijn over mijn keuzes maar ze hebben me nooit gevraagd om  eerst een “serieus” diploma te behalen. Ik ben na een jaar theaterschool nog met een opleiding filosofie begonnen maar toen stand-upcomedy op mijn pad kwam, was het snel duidelijk dat het dit was wat ik echt wilde doen. Bij sommige vrienden die ook ambitie hadden in de podiumkunsten maar door hun ouders wel gestimuleerd werden om eerst nog een ander diploma te behalen, zie ik dat ze toch eerst met dat andere diploma aan de slag gaan. Dan groeien ze in dat vak, blijven ze in dat plan B zitten en geraakt het artistieke op de achtergrond. Wat jammer is.”

In je afstudeerproject onderzocht je hoe hedendaagse Vlaamse stand-upcomedians de thema’s van hun zaalshow kiezen. Wat waren je bevindingen?
“Bwahhh, eigenlijk was dat helemaal geen interessant onderzoeksthema maar dat wist ik toen nog niet natuurlijk. Ik heb toen o.a. Bart Cannaerts, Xander de Rijcke en William Boeva geïnterviewd. Hun antwoorden waren bijna allemaal hetzelfde: ik weet het niet. Meestal loop je over straat en valt je iets op of er gebeurt iets in een winkel waar je toevallig bent. Het zijn vaak kleine dingen die je op weg zetten naar een grap. Zelf heb ik altijd een schriftje bij waar ik in enkele woorden het gebeurde opschrijf om later te bekijken of ik er wat mee kan doen. Voor een eindejaarconference is dat natuurlijk anders. Dan is de actualiteit je inspiratiebron.”

Op welke manier verzamel je je thema’s?
“Kranten, nieuwssites, tijdschriften lees ik nu met in het achterhoofd: wat is er bruikbaar voor ‘Samen door 2022’. Hoewel er dit jaar weinig nieuws om te lachen is, zoek ik toch altijd naar een onverwachte invalshoek en probeer ik de mensen met een kwinkslag te verrassen. Ik heb ook een gitaar bij zodat ik met liedjes de show wat afwisselender kan maken. Daarnaast vertel ik hoe ik dit jaar persoonlijk heb beleefd. Dat ik bijvoorbeeld net voordat ik hier naar Wijnegem kwam, voor de tweede keer mijn autorijexamen heb gedaan en voor de tweede keer gebuisd ben. En dat daarna de auto van mijn moeder waarmee ik naar het examencentrum was gereden ook nog eens is weggesleept.”

Heb je een grens in je actualiteitsgrappen waar je niet over gaat?
“Ik ben van mening dat je, zolang de grap goed genoeg is, over alles een grap moet kunnen maken. Dat merk je ook aan het publiek. Als ze niet reageren, betekent dat de grap niet goed genoeg is, of te hard of dat ze te vroeg komt. Het is belangrijk om moeilijke gebeurtenissen te kunnen relativeren. Soms vragen ze me of ik niet cynisch word bij het maken van een grap over bv. de oorlog. Maar ik heb dat net nodig om ’s avonds goed te kunnen slapen. Als we alles zo zwaar zouden beleven als het in werkelijkheid is, zou iedereen heel ongelukkig rondlopen.”

Speel je ook met het publiek?
“Dat is inderdaad een wezenlijk deel van de voorstelling. Ik spreek ze niet individueel aan, mensen in de zaal moeten zich comfortabel blijven voelen. Ik laat eerder de hele groep meedoen. Maar als ik iemand op zijn gsm bezig zie, zal ik daar wel iets van zeggen. Zonder ze persoonlijk te schofferen, dat is de grens. Ik zal bv. nooit tegen iemand zeggen dat hij een lelijk hemd aan heeft.”

Wanneer weet je dat een grap werkt?
“Ik neem al mijn try-outs op. Na afloop analyseer ik: waarom hebben ze met een mop in Wijnegem gelachen en eergisteren in Mortsel niet? Heb ik ze anders verteld of de nadruk op iets anders gelegd? Dat is heel leerzaam maar ook relatief. Het is geen drama als een grap niet werkt, zo bijzonder is wat ik doe nu toch ook weer niet. En als er vier try-outs na elkaar niet mee gelachen wordt, dan schrap ik de grap gewoon. Ik heb veel geleerd van Xander de Rijcke, van wie ik het voorprogramma mocht doen. Hij deed soms tot twee try-outs per dag, noteerde kernwoorden en nam elke voorstelling op. Hij verwisselde constant de volgorde van de grappen. Zo kom je tot een perfecte flow en spanningsboog. Er kruipt veel tijd in maar het is de moeite waard om het zo te doen.”

Je bent ook sidekick in De Ideale Wereld. Hebben er al eens gasten naast Ella Leyers gezeten waar je als comedian niks mee kon aanvangen?
“We hebben een goede redactie die erover waakt om steeds interessante gasten uit te nodigen. Iedereen heeft wel een eigen gevoel voor humor en daar speel je dan op in. Bij politici gaat het soms wat moeizamer, zij zijn meer op hun hoede. Sammy Mahdi vond ik best wel grappig. Hij had zijn hondje meegebracht, dan ben je meteen vertrokken. Maar misschien moet die verschrikkelijke gast waar ik niks mee kan aanvangen nog komen!”

Zal er ooit het moment komen dat je moet kiezen: televisie, theater of standupcomedy?
“Oh, maar ik wil helemaal niet kiezen. Ik doe het allemaal even graag. Het is de mix die het zo fijn maakt. Daarom wil ik ook niet dat ze me uitsluitend stand-upcomedian noemen. Ik ben Jade, en doe vanalles op een podium. Waar ik op m’n dertigste wil staan? Ik vind het goed zoals het nu is. Ik hoef het Sportpaleis niet te vullen, daar ligt mijn ambitie nog niet. Hier in Wijnegem sta ik al op de cover van het programmaboekje, iemand kwam daarstraks een handtekening vragen. Het is die gestage groei waarin ik me comfortabel en gelukkig voel. Ik hoed me er wel voor om niet in een bepaalde tijdsgeest te blijven hangen. Grappen die vandaag kunnen, zijn over vijftien jaar gedateerd. Je humor moet mee op de maatschappelijke golf zitten.”

Nog even terug naar Westmalle. Waar kunnen ze Jade Mintjens vinden als ze niet op het podium staat?
“Wel, ik heb in Westmalle met deze voorstelling nog niet op een podium gestaan. Hopelijk komt daar nog verandering in want ik zou het superleuk vinden om voor eigen publiek te spelen. Als ik niet met humor of werk bezig ben, dan kan je me vaak vinden in de bossen van de paters Trappisten waar ik met mijn honden ga wandelen. Het is er rustig en de natuur is er mooi. Maar ik ga hier geen reclame maken voor Westmalle, er komen al toeristen genoeg. (glimlacht) Als ik op vakantie ben en zeg dat ik van Westmalle kom, dan is het altijd: ah! Trappist! Laat mij in mijn vrije tijd maar rustig thuis of in de natuur zijn. Op dat vlak ben ik echt een meisje van den buiten.”

Een uur na het interview staat Jade op het podium van cc ’t Gasthuis: “Goedenavond Wijnegem, ik heb vandaag een rotdag gehad. Ik ben gebuisd voor mijn rijexamen en de auto van mijn moeder waarmee ik naar het examencentrum was gekomen, is weggesleept. Een rotdag was het! Maar nu gaan we lachen, met wat er in 2022 nog is gebeurd…” 

MEER INFO
De eindejaarconference ‘Samen door 2022’ speelt o.a. op 6 januari 2023 in Zaal De Dreef in Vorselaar en op 21 januari 2023 in cc De Wouwer in Ravels (tickets kan je winnen via de On Stage in deze Onderox). Meer info op www.jademintjens.be en via Instagram.

Meer lezen van Suzanne Antonis
Foto's gemaakt door Romi Vosters
Meer lezen over
cultuurtelevisie

Meer Talent van eigen bodem

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.