Jeroen Verdick, klaar voor de grote doorbraak in Vlaanderen

Ik maakte enkele weken geleden pas echt kennis met Jeroen bij een aflevering van ‘Is er een dokter in de zaal?’ met Philippe Geubels. Als panellid moest hij zo snel mogelijk drie manieren geven hoe je een bloedneus kan krijgen. Hij antwoordde: “Door er een mes in te steken, door er een vork in te steken, door er een lepel in te steken.” Het zijn daar leuke feestjes ten huize Verdick, moest ik denken. Maar toegegeven, ik heb hard gelachen en de vrolijke Kempenzoon had er meteen een dikke fan bij.

Jeroen, je bijdrage aan het programma met Philippe Geubels was één van je eerste echte tv-optredens. Veel leuke reacties gehad?
Jeroen Verdick: “Zeker wel. Op dat vlak is tv een sterk medium. Blij dat ik die kans kreeg.”

Dat smaakt ongetwijfeld naar meer?
“Klopt. En er komt ook meer. Maar daar mag ik naar goede gewoonte niets over zeggen. Dus graag volgende vraag.” (lacht)

We zijn beiden opgeleid in de richting Accountancy-Fiscaliteit. Interviewen voor Onderox is dan misschien een vreemde keuze. Maar comedy nog meer. Vertel eens, hoe is dat gelopen?
“Goh, ik heb eigenlijk altijd graag op een podium gestaan. Dat was eerlijk gezegd al sinds kindsbeen af. Maar ik heb daar nooit iets mee gedaan. Ik ben gewoon gaan studeren en begon mijn carrière bij Joos Consulting, dus als financieel consulent. Allemaal plezant, daar niet van, maar na een paar jaar bekroop me toch dat gevoel dat ik te weinig bureauman was om hierin een volledige carrière uit te bouwen. Ik kon mijn creativiteit niet helemaal kwijt. Dat podium bleef me aanspreken. En eigenlijk was comedy dan wel een logische keuze. Dat voelde het meest natuurlijk aan.”

Zelf ben ik ook wel eens wakker geworden met dat idee. Maar hoe komt het dat jij de stap wel gezet hebt?
“Ik ben alles over comedy beginnen googelen en zo kwam ik bij een workshop gegeven door Bas Birker. Bas is een echte rot in het vak, een Nederlander die in Antwerpen woont. Ik werd drie dagen lang volledig ondergedompeld in de do’s en don’ts van comedy. De apotheose was een showmoment in het bekende comedycafé The Joker in Antwerpen. Ik kreeg zes minuten en dat was eigenlijk een erg goed optreden. Ik kwam van het podium en ik dacht, ja, dit is het. Dat gevoel was zalig. En ik wist, dit wil ik nog vaak beleven. De goesting was er, de keuze was gemaakt.”

Ik kan me voorstellen dat het allemaal glitter and glamour lijkt maar dat er achter de schermen hard wordt gewerkt.
“Klopt helemaal. Het is effectief hard werken, doorzetten en uiteraard ook wat geluk hebben. Ik ben heel veel open mics beginnen spelen. Dat is echt een investering die je moet doen maar je hebt dat nodig. Op die manier leer je veel mensen kennen, je kan je optreden voortdurend bijschaven en je probeert op die manier je weg te zoeken. En dan is het uiteraard ook kwestie van de kansen te grijpen. Zo mocht ik in het voorprogramma van Jens Dendoncker spelen. Dat was vaak in West-Vlaanderen, dus lange dagen want ik was toen nog aan het werk. Maar zo krijg je wel de kans om je naam stilaan te maken en die kans moet je dus grijpen.”

West-Vlaanderen? En kon je de mensen ginder wat verstaan?
“Dat wel. Maar ik weet niet of ze mij altijd konden verstaan. (lacht) Mijn dialect is natuurlijk een deel van mijn handelsmerk maar daar heb ik de scherpe randjes toch wat afgeschaafd. Niet altijd gemakkelijk.” (lacht)

Je dialect was ook gespreksonderwerp toen je voice-over werd van ‘Love Island’. Plots was je wereldberoemd in Vlaanderen.
“Zeg dat wel. Wat was dat? In de jaren voordien trad ik vaker en vaker op. Ondertussen werkte ik nog drie dagen in de week als consultant. Toen ik die kans kreeg bij ‘Love Island’ besloot ik om mijn consultancy-activiteiten stop te zetten en voluit voor comedy te gaan. En ik had een goede reden. Ik mocht zeven weken mee naar Gran Canaria. (lacht) En de bedoeling van het productiehuis was effectief om een soort van extra personage te creëren met de voice-over. Ik mocht dus best nadrukkelijk aanwezig zijn. Het mocht ook in mijn dialect en het mocht grappig zijn. Ik heb me daar dus compleet gesmeten. Maar daar was Vlaanderen precies nog niet klaar voor. (lacht) De kritiek was soms echt wel hard. Dat was even slikken. Het productiehuis was eigenlijk heel erg tevreden, dus we hadden dat ook absoluut niet zien aankomen. Maar goed, ze hebben mij opnieuw gevraagd voor de tweede serie. De storm is gaan liggen en de kritieken werden alsmaar positiever. Daar ben ik best trots op. Alleen jammer dat ik toen niet meer mee op bestemming mocht omwille van de lockdown.” (lacht)

Van de lockdown gesproken. Daar sta je dan als jong, beloftevol en opkomend talent.
“Yep, bijna van de ene dag op de ander vielen alle optredens weg. Het zorgde voor veel ongeloof natuurlijk. Maar op den duur begin je van de nood een deugd te maken. Bij mij waren dat dan filmpjes. En eigenlijk vond ik dat erg leuk. Maar ik stak daar ook veel van op. Ten eerste leerde ik zo meer en meer met de camera te spelen. Toch niet onbelangrijk. Het was heel veel uitproberen. Duizend keer opnieuw. Enkel met een gsm en een statief. En dan begon het monteren. Ook dat leerde ik stapsgewijs. Dus het is zeker geen verloren periode geweest. Vergeet niet, met zo’n filmpje van één minuut was ik bijna twee dagen bezig. Het ziet er misschien allemaal eenvoudig uit, en dat is het eigenlijk ook, maar er kruipt toch best wat tijd in. Maar uiteraard was het heel erg prettig om te maken.”

Je filmpjes gingen vaak over ‘The Single Life’ van de ‘Jerre’. Die rol ligt je blijkbaar wel.
“Ik ben heel wat jaren vrijgezel geweest en dan is het een dankbaar thema. Ook in de shows die ik speel, komt dat vaak terug. Maar zeker niet op een zielige manier. Het is best oké om alleen te zijn.”

Ja? Ik wou net een oproep lanceren dat geïnteresseerde vrouwen zich mogen aanmelden.
“Dat is vriendelijk. Maar niet meer nodig. Ik heb de liefde ondertussen gevonden. Ongetwijfeld wordt dat ook een thema.” (lacht)

Wat mogen de mensen verwachten die naar je show komen kijken?
“Ik hoop alleszins dat ze een leuke avond hebben. Zoals gezegd is het vrijgezellenleven vaak de rode draad. Dat zijn zaken die, hoop ik, erg herkenbaar zijn. Alleen wonen, zelf voor je eten zorgen, zelf je huis op orde houden, maar ook het uitgaansleven en de vrije tijd. Aan ideeën geen gebrek. En die probeer je dan al schrijvend of via try-outs helemaal op punt te krijgen. Zo speel ik samen met Jade Mintjens in de show ‘Jong Bloed’. Die moet je ook maar eens interviewen. Haar ken ik nog van de tv-reeks ‘Voor de leeuwen’ waar jonge talenten een kans kregen om zich te bewijzen. Zowel Jade als ik waren toen bij de deelnemers. Later op het jaar speel ik een eindejaarsconference met Bert Gabriëls en Johnny Trash. Dat gaat ook plezant worden. Al komen de onderwerpen dan uiteraard meer uit de actualiteit.”

Ik vraag het voor een vriend. Heb je nog goede tips voor de beginnende comedian die droomt van een succesvolle carrière op het podium?
“Laat me al beginnen met te zeggen dat het hard werken is. Het is heel veel schrijven, veel uitproberen, veel wegsmijten, continu kneden. Het is eigenlijk steeds work in progress. En dan moet je uiteraard heel veel spelen om de trucs te leren. Wat werkt er wel? Wat werkt er niet? Dat allemaal laten groeien, nog wat finetunen en dan komt dat allemaal goed. Het belangrijkste dat ik bij Bas Birker geleerd heb, is dat je zoveel mogelijk ruis moet vermijden. Daarmee bedoelt hij dat je zo snel mogelijk naar je mop moet gaan. Alle overbodige info mag je weglaten. En verder, wees jezelf en blijf geloofwaardig. Tegen mij zeggen ze altijd dat ik er erg jong uitzie. Dan moet je op een podium niet de struise macho uithangen. Want dan klopt het plaatje niet meer. Pak gerust je eigen leven mee op het podium. Die herkenbare situaties werken vaak wel.”

En kan een diploma Accountancy-Fiscaliteit helpen?
(lacht) “Ongetwijfeld wel. Het zou ook een thema kunnen zijn. Voel ik hier een sollicitatie opkomen?”

Nu je er zelf over begint… Wat mag ik je nog toewensen?
“Ik ben heel erg blij met hoe alles nu loopt. De kansen dienen zich aan, de puzzel begint in elkaar te passen. De droom begint werkelijkheid te worden. Dus ik heb zeker nog geen spijt van mijn beslissing."

MEER INFO
www.jeroenverdick.be
www.postbus11.be