Amber Klockaerts laat het podiumbeest in zichzelf helemaal los

Vanaf wanneer had je door dat zingen iets voor jou was?
Amber Klockaerts: “Ik zing de hele dag door en ben van kleinsaf een podiumbeest. Als ik niet zing, ben ik ziek. (lacht) Ik was het type dat eerder kon dansen en zingen dan ze kon stappen. Mijn mama was vroeger ook een podiumbeest, maar mijn vader is ervan overtuigd dat ik het talent van hem heb doorgekregen, maar zelf denk ik eerder aan mijn nonkel of opa. Rond mijn 14de had ik wel door dat ik kon zingen, maar dat gebeurde in alle bescheidenheid zodat niemand thuis kon meeluisteren. Sinds mijn deelname aan Regi Academy werd het pas echt duidelijk dat ik me verder wou toeleggen op zingen. Ik besloot zanglessen te nemen en begon nog meer te oefenen.”

Hoe kwam je op het idee om deel te nemen?
“Toen ik de reclame op televisie zag voorbijkomen, wilde ik meteen mijn kans wagen. Het leek me wel tof om voluit voor dance-muziek te kiezen en me uit te leven op een podium. Je hebt niet altijd vuurwerk of twintig danseressen nodig om er een groot feest van te maken.”

Je stond al in het Sportpaleis. Hoe heb je dat avontuur beleefd?
“Het gevoel dat je hebt één minuut voor je opgaat, is onbeschrijfelijk. Het is de droom van elke artiest én een goede test. Tijdens de periode van Regi Academy was alles wat er gebeurde een verrassing. Ik kreeg twee weken vooraf te horen dat ik in het Sportpaleis zou optreden en dacht daar toen niet bij na. Intussen ben ik wat rustiger geworden en zou ik meer stress hebben. (lacht) Al is het wel een droom om dat nog eens over te doen. Het is een toffe plek, maar het is zeker zo fijn om op te treden voor een klein publiek. Dan voel je echt de magie van je publiek.”

Heb je lang wakker gelegen van je tweede plaats?
“Het is niet leuk als de hoofdprijs nét voor je neus wordt weggemaaid, maar mijn deelname was een overwinning op zich. Nu ik er achteraf op terugkijk, ben ik ervan overtuigd dat die tweede plaats de beste uitkomst was. Toen Regi Academy eindigde, had ik even tijd nodig om uit te zoeken welke richting ik muzikaal wou uitgaan. Mocht ik toen meteen gelanceerd worden, had ik er geen idee van wat dat mentaal met mij zou doen. Intussen weet ik beter welke richting ik uit wil en ben ik er helemaal klaar voor om de mensen eindelijk te laten zien wie die rosse vuurtoren uit Herenthout is.” (lacht)

We zijn nu bijna drie jaar later en je bracht recent je eerste single uit.
“Klopt, een tijdje geleden kwam ik DJ Milano tegen, die me in contact bracht met mijn nieuw team, producers Larissa Ceulemans en John Verbeek van ‘Little Black Unicorn Studio’ en Gilles Gobin van Star Entertainment. Er was toen enkel sprake van wat brainstormen in de studio. Toen we zonder verplichtingen aan mijn eerste single ‘When Will I See you’ begonnen, is de liefde voor muziek echt gegroeid. Het nummer is eigenlijk per ongeluk ontstaan uit een eerste schrijfsessie, omdat we niet verwacht hadden dat het zo’n goede plaat zou worden.” (lacht)

Je hebt zelf ook meegewerkt aan het nummer?
“Ja, het is fijn om zelf intensief betrokken te zijn bij de productie van een eigen nummer als je naast de tekst ook de zanglijnen mee mag bepalen. Dat is best een intensief proces, maar ik laat alles graag op me afkomen en zie wel waar het mij brengt. Liedjes schrijven is een kunst en een echte muzikale ontdekkingstocht, maar ik kan al verklappen dat de zomersingle ook al klaarligt.” (glundert)

‘Amber is the new orange’ is je nieuwe baseline?
“Het is zelfs een echt kenmerk geworden. Op vrij jonge leeftijd koos ik al voor opvallende haarkleuren, maar tijdens de corona-periode koos ik voor een andere look met blond, paars of blauw als haarkleur, maar ik miste toch mijn rosse kleur. Nu de nieuwe single er is, past de kleur perfect bij de nieuwe slogan.”

Heb je bepaalde verwachtingen?
“Het zou fijn zijn als mensen massaal mijn plaat draaien in cafés en op festivals. Specifieke doelen heb ik niet, maar zolang ik muziek kan blijven maken, ben ik al tevreden. Mocht mijn zangcarrière ontploffen, zeg ik zeker geen nee, maar we zien wel hoe alles evolueert.”

Welke boodschap zit er achter je nieuwe single?
“‘When Will I See You’ gaat over onbestaande liefde met een partij die alleen maar afspreekt wanneer het hem goed uitkomt en je zelf eigenlijk niet weet welke richting het uitgaat, dus een echt liefdesnummer is het niet. Maar ik kan al wel verklappen dat de zomersingle wél een echte lovesong wordt. Het nummer is gemaakt in de periode dat ik mijn vriend leerde kennen. Sinds we elkaar kennen, voel ik beter waarom mensen liefdesliedjes schrijven. (glimlacht) Als je verliefd bent, lijkt het wel alsof je beter beseft waarover die nummers gaan.”

Helpt muziek om gevoelens van je af te schrijven?
“Op dit moment noteer ik leuke ideeën voor teksten die ik ooit hoop te gebruiken in een boekje. Emoties van je afschrijven werkt, maar het zou natuurlijk nog mooier zijn wanneer ik ze in toekomstige nummers kan verwerken. Artiesten als Taylor Swift schrijven veel songs over ex-partners, maar vroeg of laat is het nodig om je nummers los te koppelen van bepaalde gebeurtenissen. De persoon waar mijn eerste single over gaat, is niet op de hoogte dat het nummer over hem gaat, maar ik heb begrepen dat hij intussen net als ik terug gelukkig is in de liefde en ik wens hem het allerbeste toe.”

Is je huidige vriend al op de hoogte van het feit dat hij een rol kan spelen in toekomstige songs?
“Mijn huidige vriend is een creatieve ziel en vindt het leuk om te zien hoe het muzikale proces in zijn werk gaat. Hij is één van mijn grootste supporters. Hij is enorm leergierig en heeft vaak leuke ideeën en inzichten. Door de week werk ik nog als consultant bij een uitzendbureau. Dat is een groot contrast, maar als ik niet op een podium sta, is het de ideale manier om me rustig te houden. Dat is nodig, want in het weekend kan het er weleens stevig aan toe gaan en mag er veel gebeuren. Je zal me nooit voor middernacht naar huis zien gaan tijdens een café- of dansavond.” (lacht)

Je besloot om vorig jaar alleen te gaan wonen. Bevalt het?
“Het is een verademing om muziek te kunnen maken zonder dat ik mijn gezinsleden stoor. Nu moet ik wel rekening houden met de buren, maar dat zijn intussen mijn grootste fans geworden.”

En dat was de ideale gelegenheid om ook een reptiel in huis te nemen?
(Glimlacht) “Toen ik tijdens de coronacrisis nog thuis woonde, wilde ik een dier hebben om voor te zorgen. Oorspronkelijk was het de bedoeling om een koningspython in huis te halen, maar daar waren mijn ouders niet voor te vinden. Om mijn ouders van mijn liefde voor reptielen te overtuigen, besloot ik een Powerpoint-presentatie voor te bereiden over baardagamen. Uiteindelijk mocht ik Ryu in huis nemen, op voorwaarde dat hij mee zou verhuizen.”

Hoe kom je op het idee om een reptiel in huis te nemen?
“De liefde voor reptielen is niet te omschrijven. Een baardagaam heb ik al, maar een slang is echt mijn grote droom. Ik ben allergisch aan katten en vind honden wel leuk, maar ik ben er nu al van overtuigd dat ik nog een reptielenkamer ga bouwen. Al is dat nog niet voor meteen.”

MEER INFO
Voor meer informatie en boekingen: www.ambermusic.be.