Kaena Bervoets is klaar voor de doorbraak met Berebot

Je groeide op in Antwerpen. Ook Arendonk begint met een A, maar hiermee houdt de vergelijking vast op.
Kaena Bervoets: “Naar Arendonk verhuizen, is mij alleszins enorm bevallen. De rust die ik hier vind, blijft zalig. Als ik wakker word, zie ik bomen en natuur. Vroeger in Antwerpen keek ik dan gewoon tegen een ander gebouw aan. Het zorgt voor een groot verschil in mijn gemoed. Ik ben veel minder overprikkeld, kan me beter focussen. Anderzijds leid ik nu wel een eenzaam bestaan. Spontaan iemand tegenkomen en dan een pint gaan pakken, dat zit er niet meer echt in. Maar ik voel ook niet de nood om hier een nieuw, sociaal leven uit te bouwen. Ik profiteer nu vooral van de rust en de helderheid in mijn hoofd.”

Een recente single van Berebot gaat wel over de grootstad Amsterdam. Het debuut ‘Zeeziek’ uit 2021 deed wat denken aan de reggae van ‘Doe Maar’, met dank aan de Nederlandse zanger Bob van der Leij. Nu hoor je een veel breder geluid.
“Klopt, het is wat meer ‘synthpop’ geworden. Iets groot laten klinken, daar hou ik erg van. Ik kan die muziek moeilijk klein houden. Het plan is om eind juni een livesessie uit te brengen met de volledige arrangementen. Het creatieve proces hebben we ook uitgebreid, Sam Wuyts is er als gitarist bij gekomen. En live staan we nu met zes mensen op een podium. Een volledige show kunnen neerzetten, dat is echt de bedoeling.”

Op drie jaar tijd vind je amper een handvol singles van Berebot terug. Waarom is er niet veel meer?
(Denkt na) “Dat is een terechte vraag. De afgelopen jaren waren op verschillende vlakken woelig. Mijn schoonmoeder kreeg twee jaar geleden de diagnose van longkanker. Ze is aan die ziekte overleden. Het is logisch dat zoiets andere dingen voor je tegenhoudt. Het begin van Berebot viel nog samen met corona. Maar nu is er een nieuwe start, dat doet me veel deugd. We zijn allemaal wel erg perfectionistisch, ook dat zorgt ervoor dat het allemaal wat langer duurt. Een echt ‘fullalbum’ is pas gepland voor 2025.”

Je bent ook nog lid van ‘The Plastik Bags’. De punkband met jouw vader als voorman die na een jaar of 45 weer samenkwam.
“Dat is best grappig. Je hebt die oude garde, de oer-Plastiks. De kinderen vormen dan de Mikroplastiks. (lacht) Het is vooral Bjorn Eriksson (zoon van banjospeler Karl Eriksson, nvdr.) die de muziek van toen in een hedendaags jasje heeft gestoken. Zo zijn de Mikroplastiks ook lid geworden van ‘The Plastik Bags’.”

Het moet plezant zijn om met je vader op het podium te staan.
“Dat is heel leuk. Ik vind dat heel mooi. Ik zie het als iets therapeutisch. Op dat podium kan je een extra verbinding maken. Ik heb sowieso een goede band met hem, maar dit gaat nog een stap verder. Hij staat daar te schreeuwen in de micro en draagt een pak dat je zelfs in een koortsdroom niet tegenkomt. Je staat op het podium dan dicht tegen elkaar en zo kom je tot een next level. Vader en zoon die samen alles kapot maken. Ambras maken, maar dan op een goede manier. Dat klopt helemaal. (lacht) Het is echt punk, alles komt er ongedwongen uit. Dat is zo leuk. We traden al op in Oostende, op de voorste rijen zag ik vooral jongeren. Je zag echt dat die muziek een impact had.”

Muziek is duidelijk jouw passie, je koos niet voor acteren.
“Mijn vader heeft ook die passie voor muziek, maar houdt het minder bij creëren. Hij is meer een fan, een liefhebber. Ik ben van dat acteren inderdaad wat weggebleven. Ik herinner me nog dat hij repeteerde voor ‘De Kleine Prins’. Na een tijdje kende ik zelf die tekst. Er was een kans dat ik in die productie kon komen. Maar dat wilde ik niet. Ik dacht aan reacties als: ‘ah ja, dat is de zoon van… zo is het gemakkelijk.’ Er zijn er anderen die dat wel doen. Omdat ze gewoon veel talent hebben en dat zien als een interessante opstap. Qua marketing was dat dus misschien niet zo slim van mij. Maar ik wilde niet voor die makkelijke weg kiezen.”

De toekomst ziet er in elk geval veelbelovend uit. En de Nederlandse tongval van Bob geeft Berebot wat meerwaarde, toch?
“Dat klinkt wat rauwer, ja. Nederlanders staan er ook om bekend dat ze hun bek durven opentrekken. Dus klinkt het misschien niet zo braaf als Vlaamse bands. Hoewel, laatst zag ik hier in de Warande Pommelien Thijs. Ik dacht aan muziek genre Ketnet. Maar live knalde dat echt. Ik was daar van onder de indruk. Dat moet ik nu toch even zeggen.”

Nederlands klinkt in elk geval anders dan Arendonks.
“Onze zoon George (6) weet al wel hoe ze op school het woord konijnen uitspreken. Zelf versta ik Arendonks niet zo goed, nog niet.” (lacht)

MEER INFO
Berebot is te vinden op Facebook, Spotify en als Bere.bot op Instagram.