Talent van eigen bodem

Def Dames Dope: al dertig jaar de belichaming van girlpower

Gepubliceerd: 25 april 2024  |  Door: Eddy Leysen  |  Onderox editie: 241

HERENTALS/LICHTAART — De zusjes Axana (53) en Larissa (55) Ceulemans zijn nog steeds springlevend. Deze Kempense leeuwinnen walsten dertig jaar geleden met hun act Def Dames Dope en hits als ‘It’s OK, All Right’, ‘Havin’ A Good Time’ en ‘Don’t Be Silly’ door de hitparades en nog steeds zetten ze het publiek probleemloos naar hun hand. Dat bewijzen ze telkens weer in ‘The Real 90’s Girlpower Experience Tour’, een visueel en muzikaal spektakel dat jong en oud in beweging krijgt.

Dag dames, hoe gaat het met jullie, anno 2024?
Axana Ceulemans: “Eigenlijk gaat het heel goed met ons, al geeft onze drukke agenda soms wel een andere indruk. Ik ben iemand die heel moeilijk nee kan zeggen. En door een overdaad aan hooi op de vork te nemen komt er vaak extra stress bij. Maar we kunnen nog altijd ons ding doen op en naast het podium en dus weten we, en we voelen ook meermaals, dat we leven. In vergelijking met dertig jaar geleden is er eigenlijk niet zo veel veranderd hoor. In ons hoofd zijn we nog altijd even jong, zingen en dansen zit ons in de genen. Onze ouders hebben ons grootgebracht met ‘peper in de reet’ zoals ze in Nederland wel eens durven zeggen. En dat kunnen we moeilijk verbergen.” Larissa Ceulemans: “Het feit dat we nog altijd optreden en op een podium uitbundig tekeergaan toont aan dat we er nog veel zin in hebben. De voorbereidingen voor een optreden duren wel wat langer, vooral bij het schminken komt er extra werk bij kijken in vergelijking met de beginjaren. (lacht) Maar eenmaal we aan onze set beginnen, is er geen houden meer aan. Het rollen over het podium hebben we laten vallen, maar voor het overige is er weinig veranderd ten opzichte van vroeger. Alleen dat we ook wat meer recuperatietijd nodig hebben.”

Waarin vertaalt zich dat dan?
Larissa: ”Een optreden als dat van ons vraagt heel veel energie en dat kruipt wel in de kleren. Het is ook zo intens allemaal en we willen het beste van onszelf geven. Die inspanningen wegen wel door. We blijven na een optreden ook graag een pintje drinken, maar ook hier merken we dat de leeftijd toch een beetje een tol begint te spelen. Maar door het niet te laat te maken en goed te doseren hebben we ook dat onder controle.” Axana: ”Het verschil met vroeger is ook dat we nog maar één show per avond doen, terwijl we in onze eerste periode met Def Dames Dope tot veertien optredens in een weekend gingen, met daarbij nog een acte de présence of een radiosessie. Op die manier werken zou ons niet meer lukken, maar dat hoeft ook niet. We genieten nu veel meer van wat we doen en merken dat ook het publiek dat doet. En dat is een perfecte drijfveer om er telkens weer vol tegenaan te gaan.”

De muziek uit de nineties blijft het verbazend goed doen, het is veel meer dan een hype. En jullie kunnen vrolijk blijven meedrijven op de golven. Wat is volgens jullie de verklaring voor het blijvend succes van de nineties?
Larissa: “Ik denk dat daar wel meerdere redenen voor zijn. Misschien is de klik er gekomen door evenementen als ‘I love the 90’s’, ‘Back to the 90’s’ en ‘De Foute Party’ waar mensen van rond de veertig, maar zeker ook ouder opnieuw uit hun dak konden gaan. Zij werden teruggekatapulteerd naar hun jeugd, waarin muziekzenders als MTV en TMF een nieuwe wending gaven aan muziek. Bij elk liedje hoorde een dansje en ook qua kledij was niets te gek. Dat sprak tot de verbeelding en doet het nog steeds. De muziek was ook geweldig goed en dansbaar en dat blijft de mensen bij. Toen we vorig jaar voor ‘Tien om te zien’ werden gevraagd en we toekwamen hoorden we eerst al die jonge tieners gillen naar Camille, maar toen wij passeerden waren het de ouders die ons bij de voornaam riepen. Dat deed ons wel iets, het betekent toch dat Def Dames Dope de voorbije dertig jaar een indruk heeft nagelaten.”

Ook jullie zijn opgegroeid in die periode. Hoe zijn jullie in contact gekomen met muziek?
Axana: “Wij hebben eveneens het geluk gehad geboren te zijn in de jaren ‘70 en de hiphop mochten leren kennen als jonge adolescenten. Dat genre zorgde voor een hele ommekeer in de muziekbusiness en net als vele anderen was dat iets wat wij als Vlaamse meisjes uit het kleine Lichtaart ook wel wilden kunnen. Wij wilden rappende meiden worden, al dachten wij nooit om er een carrière mee uit te bouwen. Gewoon ons ding kunnen doen volstond.” Larissa: “Gelukkig konden we rekenen op een vriendengroep die ‘cultuurminded’ was en die ons ideeën aanleverde. In feite hebben we leren dansen op straat, in het bijzijn van een enorme gettoblaster waarvan de batterijen zowat ons hele zakgeld in beslag namen. We waren ook regelmatig terug te vinden in Antwerpen in het winkelcentrum Century Center op de Meir. De vitrines van de winkels gebruikten we als spiegels om onze dansjes te leren.” Axana: “In die periode begonnen we ook teksten te schrijven, maar de start van onze muzikale carrière hebben we eigenlijk te danken aan DJ Benny van discotheek Cobra in Lichtaart. Daar gingen we wel eens uit en dan leefden we ons uit op de dansvloer. Plots kwam Benny naar ons toe en zei dat hij nog een voorprogramma nodig had voor een New Beat-optreden. Zonder te beseffen wat ons overkwam zegden we toe, vooral om aan onze vriendenkring te tonen wat wij wel durfden. Dus trokken we voor goede raad naar de Funk You, een legendarische discotheek in Antwerpen. Die plaats leek wel MTV in het echt, heel intrigerend voor ons als Kempische meisjes. Wat hebben we daar veel bijgeleerd en zo konden we in de Cobra onder de naam Butts and Boops ons eerste optreden geven.”

En daaruit groeide dan Def Dames Dope?
Axana: “Het was onze eerste muzikale ervaring, maar we wisten wel dat we iets met muziek wilden doen. De microbe had ons duidelijk te pakken en we kregen een vrijgeleide van onze ouders. Dus brachten we weer heel wat avonden en nachten door in de Funk You, waar we tegen de ochtend maar al te graag de rap- en dancebattles bijwoonden. Op aanraden van Serge van het toen legendarische BB Jerome and the Bang Gang gingen we op zoek naar een manager en kwamen zo bij Carolina Guilini terecht. We hadden de nodige teksten geschreven, een demo opgenomen en trokken naar haar toe. Lea, de beste vriendin van onze mama, fungeerde als chauffeur maar Carolina was niet geïnteresseerd. Pas toen we de derde keer voor haar deur stonden, beluisterde ze onze demo en toonde ze wel interesse.” Larissa: “Op die manier kwamen we in contact met Phil Wilde, die al naam had gemaakt met 2Unlimited, en Peter Bauwens. Zij wisten aanvankelijk niet wat ze met twee witte, rappende meisjes moesten aanvangen maar het zomers liedje ‘It’s OK, All Right’ sloeg wel aan en zo leek de trein te vertrekken, dachten we. We trokken de studio in en maakten een plaat, maar in België was geen enkele platenmaatschappij geïnteresseerd. Gelukkig was er Arcade Nederland dat wel in het project geloofde en niet veel later waren we te zien in Countdown, het toonaangevende muziekprogramma van de Lage Landen. En meteen was ook België verkocht.” Axana: “Het tv-optreden van Countdown maakte wel wat los bij ons. Ze hadden verteld tussen welke twee nummers we te zien zouden zijn, maar eenmaal het programma werd uitgezonden was er niets tussen die twee bands. We keken naar elkaar met tranen in de ogen en dachten dat men ons uit het programma had geknipt. Tot later bleek dat we het geschopt hadden tot ’Alarmschijf’. Toen kon de vreugde niet meer op. We woonden destijds boven een beenhouwerij, ik denk dat daar het vlees van de haken moet zijn gevallen door ons enthousiasme. De volgende drie jaar zouden we in zowat elk muziekprogramma te zien zijn.”

Toch kwam er midden jaren ‘90 een einde aan het succesverhaal toen jij, Larissa, uit Def Dames Dope stapte?
Larissa: “Ik had intussen Berre (Bergen, nvdr.) leren kennen, iemand uit het rockmilieu die actief was bij The Scabs en De Kreuners. Hij wist me te overtuigen van het feit dat ik meer in me had dan wat ik deed bij DDD. Het management wilde het succesverhaal uitspelen, maar we hadden het gevoel dat we wat werden uitgemolken. Dat was trouwens ook voor andere artiesten die ‘live on tape’ werkten. We waren elke dag wel op een of andere televisiezender te zien. Maar ik kon mijn ei niet meer kwijt en dat maakte het zo moeilijk. Vandaar dat ik afscheid nam van de groep.” Axana: “Tien jaar geleden kwamen we wel heel even terug, maar dat was van korte duur. Nadat men ons drie jaar lang de oren van het hoofd had gezaagd om op te treden op ‘I love the 90’s’, hapten we toe. We misten de showbizz niet, want achter de schermen hadden we allebei onze bezigheid wel. Het overlijden van Berre was voor Larissa een serieuze klap en toen ik bij haar was op een moment dat ze het moeilijk had, vroeg ik haar om haar ogen te sluiten en in één woord te zeggen hoe ze haar toekomst zag. Het duurde niet lang vooraleer het woord ‘muziek’ viel. We zijn opnieuw de studio ingedoken en met de hulp van John Verbeek, de compagnon van Berre, hebben we een paar nummers gemaakt.” Larissa: “Zo kwam ook Def Dames Dope weer ter sprake, maar we kozen bewust voor een nieuwe aanpak. In het nieuwe concept staken we onze hits in een ander jasje en combineerden alles met andere hits uit de nineties. Zo gaven we onze eigen toets aan de show en we zien dat dat aanslaat bij ons publiek. We voelen ons ook heel goed bij Star Entertainment. Zij weten van aanpakken en bijna alle grote namen uit de 90’s in onze sector komen of zitten bij hen.”

Wat brengt de toekomst nog?
Axana: “We noemen deze toer rond dertig jaar Def Dames Dope geen comeback en ook geen nieuwe carrière. Het enige doel is ervoor te zorgen dat de mensen zich amuseren en dat ook wij op het podium uit de bol kunnen gaan. Wat mezelf betreft zal ook hierna alles rond muziek draaien. Er worden momenteel plannen gesmeed, maar veel kan ik er nog niet over zeggen. Ik wil vooral creatief bezig zijn en doen wat ik graag doe en het lijkt ook die weg op te gaan.” Larissa: “Ook bij mij zal het niet stoppen bij Def Dames Dope. Ik zit bijna iedere dag in mijn muziekstudio Little Black Unicorn aan nevenprojecten als Party Crasher, Esta Vida of Lena Niro te schrijven en ben ook nog achter de schermen bezig. Op donderdag komt John Verbeek erbij. Hierin kan ik mijn creatieve ei wel kwijt. Mijn werk met Amber bijvoorbeeld vind ik tof om te doen en ik heb nog één droom die ik met haar wil realiseren. Er is een nummer dat ik maakte nadat Berre was gestorven en dat is echt wel op haar lijf geschreven. Het zou geweldig zijn moesten we dat kunnen realiseren, zodat ze een klankbord kan zijn van wat ik voelde na zijn overlijden. En dan is meteen de cirkel rond. Maar het is voor mij geenszins een einde om creatief bezig te zijn met muziek.”

MEER INFO
www.defdamesdope.be

Meer lezen van Eddy Leysen
Foto's gemaakt door Bart Van der Moeren
Meer lezen over
muziek

Meer Talent van eigen bodem

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.