Greet Minnen: veel ambitie om in 2021 opnieuw te scoren

De Turnhoutse kwam in 2018 echt aan het venster van het profcircuit piepen. Samen met haar partner Alison Van Uytvanck won ze toen in Luxemburg meteen haar eerste WTA-toernooi waaraan ze deelnam. Maar 2019 was pas echt haar boerenjaar. Ze stoomde van plaats 250 op de wereldranglijst naar 105. Het maakte dat ze begin 2020 haar eerste grandslamtoernooi speelde, de Australian Open. Daar behaalde ze een veelbelovende tweede ronde. En toen kwam corona. Het circuit lag gedurende vijf maanden stil. Greet en Alison maakten van de gelegenheid gebruik om de trainerscursus van de tennisfederatie te volgen. Al kijkt Greet intussen al reikhalzend uit naar begin 2021 en de Australian Open.

De toernooien in Australië lijken je wel te liggen. Is het daarom dat je zo uitkijkt naar het nieuwe jaar?
Greet Minnen: “Inderdaad. Enkele jaren geleden speelde ik als Junior de halve finale van de Australian Open en sindsdien ga ik er nog steeds graag naartoe. Ik vind het niet alleen een heel erg mooi land, maar ook de Australian Open op zich is zeer goed georganiseerd. Toeval of niet, maar vorig jaar debuteerde ik daar ook in het enkelspel. Het was de eerste keer dat ik de hoofdtabel haalde van een grandslamtoernooi. Ik overleefde de eerste ronde door te winnen van Aljaksandra Sasnovitsj, wat me een enorme boost gaf. In de tweede ronde werd ik helaas, niet geheel onverwacht, uitgeschakeld door Elena Rybakina. Zij staat in de top 20, dus veel hoger gerangschikt dan ik. Maar het maakt wel dat ik opnieuw erg uitkijk naar het toernooi.”

Wat is je ambitie in Australië?
“Ik zou mij graag rechtstreeks plaatsen voor de hoofdtabel, zodat ik geen kwalificaties moet spelen. Maar daarvoor moet ik in de andere toernooien nog wel wat punten halen. Dat is de eerste doelstelling. We hebben meer dan vijf maanden stilgelegen. Dus alle speelsters hebben op het einde van het jaar zoveel mogelijk toernooien proberen te spelen, waardoor de bezetting overal erg sterk was. Dat maakte het wat moeilijker voor mij. Het resultaat op de US Open en Roland Garros bleef onder de verwachtingen. Ik heb even terug wat vertrouwen nodig. Hopelijk komt dat snel. En vooral, hopelijk kan verder alles gewoon doorgaan. Voorlopig komen de Australian Open, mits quarantaine en dergelijke, nog niet in het gedrang maar Wimbledon bijvoorbeeld is dit jaar effectief volledig geannuleerd. Dat is toch onvoorstelbaar. Net op het moment dat ik aan het opkomen was. Erg jammer. Maar ik doe er momenteel alles aan om zo snel terug bij mijn oude niveau aan te pikken en mij klaar te stomen voor 2021.”

Je speelt ook veel samen met je partner Alison Van Uytvanck. Jullie hebben elkaar dit coronajaar dus behoorlijk veel gezien?
“Klopt. (glimlacht) We spelen en trainen veel samen maar dat viel dus allemaal helemaal stil. Toch het spelen. Zoals bij de meesten deed het ook bij ons wel deugd om eens rustig thuis te zijn. We reizen veel, zitten vaak op het vliegtuig en verblijven veel op hotel. Dus die rust voelde in het begin wel goed aan. Maar daarvoor zijn we natuurlijk geen tennissters geworden. En het is uiteraard ook financieel een dikke streep door de rekening. Al vond onze hond Balto het zo prima. (lacht) We hebben veel gewandeld. Maar we hebben van de gelegenheid ook gebruik gemaakt om een trainerscursus te volgen. De tennisfederatie had die gelanceerd, een prima idee in deze periode. En mooi meegenomen voor ons. Al is het uiteraard niet hetzelfde als toernooien spelen.”

Hoe gaat het trouwens met Alison?
“Goed hoor. Al is het voor haar ook niet eenvoudig om het juiste ritme te pakken te krijgen. Het seizoen is nu eigenlijk ook gedaan. Dus het is terug opbouwen richting 2021. Zij is ook drie jaar ouder dan ik, dus ik kan nog best veel van haar leren. Het is leuk om samen dezelfde passie te delen, samen te spelen, samen te trainen… Maar het is niet zo dat het elke minuut van de dag over tennis gaat, hoor. (lacht) Zo wandelen we ook graag, met de hond uiteraard. Wij wonen nu in Vilvoorde en de natuur hier in de omgeving is best mooi. Grimbergen vind ik bijvoorbeeld erg gezellig. De ouders van Alison wonen daar en we wandelen er graag. Al denk ik wel dat het in de Kempen, als ik mag veralgemenen, minder druk is. Maar wie ben ik om daarover te oordelen? Ik heb uiteindelijk maar enkele jaren in Turnhout gewoond.”

Jij studeerde aan de Topsportschool. We kennen die allemaal van naam. Maar hoe verloopt het dagelijkse leven daar?
“Het is uiteraard heel plezant als je school en hobby zo kan combineren maar het was ook best een zwaar programma. Je mag dat niet onderschatten. Dat is zes jaar internaat. Wat als tiener niet altijd eenvoudig is. Je zit daar uiteraard wel tussen andere atleten, zij het uit andere sporten. Ik herinner me vooral judoka’s, zwemmers en voetballers. Badminton ook. Maar in het algemeen zie je elke sport wel eens passeren. Je krijgt dan voor sommige lessen wel bepaalde vrijstellingen maar er moet ook flink getraind worden. Bovendien zat ik ook op die leeftijd al regelmatig in het buitenland voor toernooien. Op normale dagen stonden wij om acht uur ’s morgens al op de tenniscourt. Daarna was het tijd voor school en in de late namiddag werd er opnieuw getraind. Vaak was het al na acht uur voor ik op mijn kamer kwam. Dan moest je nog douchen en eten en uiteraard je huiswerk maken. Daarnaast kreeg je ook regelmatig bijlessen. Niet altijd eenvoudig om dat allemaal te combineren. Maar we werden wel goed opgevolgd en er was zeker voldoende steun en hulp vanuit de school.”

Je zat het volledige middelbaar op internaat. Hoe kijk je daar op terug? Was het een eenzame periode?
“Eenzaam eigenlijk niet neen. Ik had daar best veel vriendinnen. Ook als je in het buitenland ging spelen, was je altijd goed omringd. In het profcircuit is dat heel anders. Daar ben je veel vaker alleen op pad. Al leer je zo ook de andere meisjes in het circuit beter en beter kennen. Uiteraard de Belgische meisjes, bijvoorbeeld Kirsten Flipkens en Ysaline Bonaventure. Maar bijvoorbeeld ook de Nederlandse Kiki Bertens. Zij doet het momenteel erg goed en draait al even mee in de top 10.”

Buiten het tennis rest er nog weinig tijd voor andere hobby’s, neem ik aan?
“Uitgaan is daar zeker niet bij, als je dat bedoelt. (lacht) Dat is echt niet combineerbaar. Maar ik mis dat ook niet. Je weet dat de combinatie van topsport en uitbundig feesten niet mogelijk is. Dus als je voor het ene kiest is het andere geen optie meer. Het is dan echt wel trainen, trainen en nog eens trainen. Het vervelende is wel dat je geen enkele zekerheid hebt dat al je opofferingen gaan renderen. Als tiener weet je uiteraard nog niet of je het gaat maken in het profcircuit. Zo heb ik bijvoorbeeld al een jaar stilgelegen omwille van een blessure. Dat is nu onder controle maar er is verder geen enkele garantie. Kijk maar naar corona dit jaar. Maar om verder op je vraag te antwoorden, af en toe een filmpje kijken, dat lukt zeker wel en dat doe ik ook graag. Het allerliefst gecombineerd met een etentje. (lacht) Maar eerlijk gezegd, tussen al dat reizen door ben ik ook graag een keertje rustig thuis.”

Wat mogen we jou wensen voor het nieuwe jaar?
“In 2021 wil ik absoluut bij de 100 beste speelsters van de wereld zijn. En stiekem droom ik van de top 50.”