Talent van eigen bodem

Eliana Erebara: “Politiek en fotomodel zijn, dat is perfect combineerbaar”

Gepubliceerd: 25 maart 2020  |  Door: Peter Meulemans  |  Onderox editie: 198

ARENDONK – Op het eerste zicht heeft de politiek enerzijds en de modellenwereld anderzijds weinig met elkaar gemeen. Toch bestaat de kans dat je in de toekomst op beide domeinen Eliana Erebara (16) zult spotten. De Arendonkse is maatschappelijk erg geëngageerd en ziet voor zichzelf wel een rol weggelegd in de Belgische politiek. Daarnaast timmert ze ook naarstig aan haar carrière als fotomodel en mannequin. Zo stond ze eerder dit jaar nog in de finale van Top Model International in Parijs.

Als ik de jonge Eliana opzoek in haar woning in Arendonk word ik niet alleen verwelkomd door Eliana en haar moeder Els. Ook papegaai Chica en de drie poezen houden als echte bodyguards mee een oogje in het zeil. Niet dat het vandaag al echt nodig is. Maar wie weet komt daar de volgende jaren snel verandering in. Want Eliana heeft vele interesses en dromen. Al beseft ze wel dat de school nog altijd op de eerste plaats komt.

Eliana, je bent net terug van een kamp, georganiseerd door Pioniers. Hoe was het?

Eliana Erebara: “Supergezellig. Pioniers is een afdeling van de Partij van de Arbeid (PVDA). Zij organiseren kampen voor kinderen van vijf tot twaalf jaar. Deze keer ben ik als monitor mee geweest. Het is uiteraard, net zoals alle andere kampen, veel spelen en ravotten. Maar we proberen tussendoor ook wel te babbelen over maatschappelijke thema’s.”

Dat klinkt als zware kost voor een kamp. Hoe maken jullie het luchtig voor de kinderen?

“Maar we doen dat uiteraard op een speelse manier. Deze keer was het thema ‘genderstereotypen’. Daarbij maak je bespreekbaar dat het best oké is dat je als meisje ook wil voetballen of dat je als jongen liever gaat dansen. Zo krijgen we ook al vanaf onze geboorte een kleur mee: blauw voor jongens, roze voor meisjes. We maken op een leuke manier duidelijk dat je je niet hoeft te schamen als je anders bent. Vaak wordt die lijn ook doorgetrokken naar het beroepsleven. We zien weinig kleuterleiders, hoewel we ze hard nodig hebben. Je zal ervan versteld staan hoe leuk en leerrijk dergelijke thema’s zijn voor onze kinderen. Bovendien zijn die kampen altijd tweetalig. Dat is zeker nog een extra verrijking.”

Je klinkt al erg betrokken voor een jongedame van 16. Vanwaar dit engagement?

“Dat is stilaan gegroeid. Mijn mama is al enkele jaren actief binnen de partij en die thema’s spreken mij ook erg aan. Via Redfox, de jongerenafdeling van de PVDA, ben ik mij meer en meer beginnen inzetten voor de diverse thema’s waar de partij voor staat. En dat is niet alleen het klimaat, voor alle duidelijkheid. Ook al heb ik mij tijdens de klimaatmarsen van 2019 wel sterk geëngageerd. Maar het gaat evenzeer over alle vormen van discriminatie, racisme, seksisme en zoveel meer.”

Onder welke evenementen heb je verder nog je schouders gezet?

“Het festival DiverCity op Parkspoor Noord in Antwerpen, bijvoorbeeld. Ook wel bekend als hét feest van de diversiteit. Dit jaar gaat de editie normaal gezien door op zondag 10 mei, voor de vijfde keer trouwens al. Samenhorigheid is hier het voornaamste thema. En naast muziek zijn er ook sprekers. Het is erg prettig als je zoveel gelijkgezinden kan samenbrengen. Als één van de vele vrijwilligers probeer ik mee voor de ideeën en de animatie te zorgen, maar evengoed help ik bij het materiaal en dergelijke.”

Ik ben overtuigd dat een dame als jij nog meer ambities heeft in die richting.

“Ik amuseer me prima bij Redfox en ik hoop dat nog vele jaren te kunnen doen. Ook vind ik het erg fijn als ik mensen uit mijn vriendengroep mee kan mobiliseren. Dat verhoogt nog het gevoel van samenhorigheid en gezellig samenzijn. Maar het klopt wat je zegt. Af en toe denk ik wel eens aan de volgende gemeenteraadsverkiezingen. PVDA heeft het de vorige keer erg goed gedaan. Dus dat opent misschien perspectieven. Maar nu ben ik wel heel erg aan het vooruitlopen op de feiten.” (lacht)

Iets heel anders dan. Enkele weken geleden stond je in het Lido in Parijs op het podium van de grote finale van Top Model International. Niet meteen iets dat je zou verwachten van een politiek en maatschappelijk geëngageerde tiener.

“Nochtans zijn ze perfect combineerbaar. Ik ben altijd graag met muziek en acteren bezig geweest. Ik volg Woordkunst-Drama aan het Heilig Graf in Turnhout. En daar zit ik helemaal op mijn plaats. Zo doe ik wel eens mee aan audities voor musicals of als er actrices gezocht worden, maar evengoed voor fotomodellen en mannequins. Zo zag ik enkele maanden geleden een uitnodiging voor Top Model International verschijnen op Instagram en ik heb mij in een zotte bui ingeschreven. Nooit gedacht dat ik zo ver zou geraken.”

Meteen naar het Lido in Parijs. Van een stevige binnenkomer gesproken.

“Het was een bijzonder weekend, inderdaad. Maar het was toch vooral hard werken en heel veel oefenen. Het grootste deel van de voorbereiding op de finale was trouwens in Bergen. Dat heeft ons mama heel wat kilometers gekost. (lacht) Op zaterdag hebben we dan de ganse dag gerepeteerd in het Lido. Het was echt wel een megagrote show. ’s Avonds zijn we met z’n allen op de Seine gaan eten. Iedereen in galakleed of kostuum. Indrukwekkend vond ik dat. Op zondag was het dan schmink, haar, kledij… Allemaal stressen, je kent dat. Maar ik vond het fantastisch. Ik heb helaas niet gewonnen maar ik vond het een erg leuke ervaring. Al deed het op maandagmorgen, terug in de klas, wel even pijn.” (lacht)

Maar dit smaakt duidelijk naar meer.

“Absoluut. Ik ga me zeker nog blijven inschrijven op castings allerhande. Zo figureerde ik een tijd geleden nog bij ‘De Buurtpolitie’. Allemaal plezant en leerrijk. Ook bij de audities voor één van de vorige Ketnet-musicals was ik lang in de running. Ik dans ook bij de Jaybees in Turnhout, Moderne Dans en Hip-Hop. Het is heel plezant om dat allemaal te combineren. Ik hoop gewoon eens die kans te krijgen en dan ben ik misschien meteen gelanceerd voor meerdere gelijkaardige projecten. Daar doen we het voor. Maar ondertussen blijf ik op school uiteraard ook mijn best doen. Dat is nog altijd plan A.” (glimlacht)

Aan de instrumenten hier te zien, ben ik bij een artistieke familie terechtgekomen.

“Klopt helemaal. De ukelele bijvoorbeeld vinden we een fantastisch instrument. Net zoals de kazoo trouwens maar die heeft ons mama verstopt. (lacht) Zelf speel ik ook piano. Mijn broer Brendo moet je misschien ook maar eens komen interviewen. Dat zou zeker de moeite zijn. Hij is dichter maar ook een erg goeie rapper en coole beatboxer, met tussendoor nog stand-up comedy. Samen met ons mama en mijn broer hebben we niet veel nodig om muziek te maken en ons te amuseren.”

En dat lijken de drie poezen en de papegaai niet erg te vinden. Heel veel succes nog!

Meer lezen van Peter Meulemans
Meer lezen over
InterviewPolitiekModel

Meer Talent van eigen bodem

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.