Anke Verhoeven: schitteren op en naast de planken

Waar ben je momenteel allemaal mee bezig?
Anke Verhoeven: “Ik studeer ‘Musical’ aan het conservatorium in Brussel, wat nu mijn voornaamste bezigheid is. Buiten school heb ik momenteel maar weinig tijd om extra dingen te doen. Toch komen er heel af en toe buitenkansjes die ik graag met beide handen grijp. Zo kreeg ik onlangs de kans om mee te doen in een nieuwe videoclip van Metejoor. Helaas heb ik meestal geen tijd om die opdrachten aan te nemen aangezien het ‘full focus’ is op mijn opleiding.”

Naast je studies zien we je regelmatig ook op de planken staan. Zo heb je onder andere meegedaan in ‘40-45’ en de Ketnet musical ‘Team U.P.’. Hoe heb je dat ervaren?
“Het waren twee extreem uiteenlopende producties. Zo speelde ik in ‘40-45’ mee als figurant terwijl ik in ‘Team U.P.’ een hoofdrol mocht vertolken. Daarbij overviel me vooral de omvang van zowel de zaal als de hele productie van ‘40-45’. Toch miste ik een beetje uitdaging als figurant. Daarom vind ik het fijner om een hoofdrol te vertolken. Zelf in de spotlights staan, blijft toch het allerleukste. Maar het belang van figuranten mag ook zeker niet onderschat worden, begrijp me niet verkeerd.”

Ondanks dat je al hebt meegespeeld in verschillende musicals, zullen de meeste mensen je kennen van het televisieprogramma ‘K2 zoekt K3’. Daar waagde je dit najaar je kans om deel uit te maken van K3. Waarom heb je die sprong gewaagd?
“Ik studeer nu voor alles wat K3 doet. Zij mogen dagelijks doen waar ik graag mee bezig ben, namelijk zingen, dansen, acteren en met kinderen omgaan. Dus ik zou het heel dom hebben gevonden van mezelf mocht ik het niet geprobeerd hebben. Ik dacht: ik schrijf mij gewoon in, ik smijt mij volledig in die show en kijk dan wel tot waar ik geraak. En ik ben enorm blij dat ik dat ook heb gedaan.”

Ik kan me inbeelden dat de stress opborrelt wanneer dan de dag van je auditie nadert…
“Die dag hebben we uitleg gekregen over hoe de show concreet in zijn werk ging en zijn we ook een bezoekje gaan brengen aan de studio. We oefenden voor het eerst met onze ‘in-ears’ zodat we konden wennen aan het feit dat we onszelf hoorden tijdens het optreden. Dat stelde alle kandidaten gerust en gaf ons het gevoel goed voorbereid te zijn op ‘de grote dag’. De dag van mijn auditie zelf moest ik al vroeg aanwezig zijn. Het draaide toen vooral om wat er allemaal klaar moest zijn voor de montage en uitzending. Zo heb ik met mijn ouders en twee vriendinnen enkele voorstukjes opgenomen en heb ik gepaste kledij uitgekozen voor mijn auditie. De dag zelf stond dus volledig in teken van wat er allemaal in orde moest zijn voor televisie. Wanneer het ’s avonds tijd was voor de auditie, voelde ik me zelfzeker en gestresseerd tegelijkertijd. Na afloop had ik naar mijn gevoel een goede prestatie geleverd, wat door de jury werd beaamd. Toch heerste er vooral een gevoel van ontlading. De eerste stap was nu gezet en ik kon niet meer terug.”

Welke gevoelens komen er allemaal kijken bij zo’n deelname?
“Het was voornamelijk heel stresserend, maar tegelijkertijd ook heel leuk. Het ‘overleven’ van de ene aflevering na de andere zorgde wel voor een hoopvol gevoel. Ik ben begonnen op stoel zes en ben in diezelfde aflevering al opgeschoven naar stoel zeven, wat je dan weer doet beseffen dat er veel kandidaten passeren die zomaar jouw plekje zouden kunnen innemen. Toch heb ik het tot aflevering vier kunnen volhouden, waar ik enorm trots op ben. Toen ik te horen kreeg dat ik uit de wedstrijd lag, heb ik mij nog redelijk rustig gehouden. Maar van zodra ik achter de schermen was, heb ik toch even wat traantjes laten rollen.”

Heb je toch iets positief overgehouden aan de show?Ondanks het feit dat je niet hebt gewonnen?
“Ik kijk over het algemeen heel positief terug op alles. Deelnemen aan zo’n wedstrijd en meemaken hoe zo’n show wordt gemaakt, is al een leerrijke ervaring op zich. Daarnaast houd ik nog contact met enkele medekandidaten. Zo wissel ik af en toe berichtjes uit met Julia, de winnares, wanneer ze tijd heeft. Ook zijn we met enkele kandidaten op daguitstap geweest naar de Efteling, wat goede ‘bonding’ was. Ik heb dus naast een extra ervaring zeker ook nieuwe vriendschappen overgehouden aan de show.”

Je hebt dus geen plekje bij K3 kunnen bemachtigen, maar je bent nog wel te zien in verschillende musicalproducties. Wat is je favoriete aspect van musicals?
“Mijn passie ligt voornamelijk bij dans. Mijn liefde voor dansmusicals als ‘Mamma Mia’ en ‘Grease’ is enorm groot. Daarnaast word ik ook altijd enthousiast van de kostuums die erbij komen kijken. Vaak is dat kledij die we in het dagelijks leven nooit zouden dragen zoals bijvoorbeeld bij ‘40-45’ en ‘Team U.P.’. Dat maakt de totaalervaring extra speciaal. Ook helpt het mij om volledig in mijn rol te kruipen, wat noodzakelijk is om het verhaal tot zijn recht te laten komen. Het is het samenspel van al die kleine elementen die de producties zo leuk maken.”

Hoe kijk jij naar de toekomst van musicals in het algemeen?
“Ons vak wordt vaak onderschat, wat een jammere zaak is. Mensen denken vaak dat ik ‘enkel’ goed kan zingen, dansen en acteren, terwijl er veel meer bij komt kijken. Maar ik heb wel het gevoel dat dat aan het beteren is. Al mag dat de komende jaren zeker nog versterkt worden. Musicals zijn in Vlaanderen aan een opmars bezig omdat mensen beseffen hoe hard ze nood hebben aan dergelijke ontspanning. Dat besef is er mede dankzij de coronacrisis gekomen. Toch wordt er vanuit de overheid onvoldoende geld gepompt in de kleine(re) productiehuizen. Het is niet omdat zij kleinschaliger te werk gaan, dat de producties minder goed zijn. Zij verdienen evenveel kansen en steun als de grote spelers binnen ons vak. Maar over het algemeen probeer ik te focussen op het positieve en zie ik een rooskleurige toekomst voor musicals in Vlaanderen.”

Wat is binnen je vakgebied nog je grootste droom?
“Het zou een droom zijn die uitkomt, mocht ik musical kunnen blijven doen. Ik hoop dat ik in de toekomst nog in veel verschillende producties zal mogen meespelen. Daarnaast droom ik stiekem ook van een carrière in de televisiewereld. Mee acteren in een televisieserie of stemmetjes inspreken voor animatiefilms en -series, lijkt mij een heuse uitdaging die ik graag zou willen aangaan. Mocht een carrière op het scherm niet lukken, zijn er ook voldoende jobs achter de schermen, zoals bijvoorbeeld die van productieassistent, die mij aanspreken.”

En droom je dan eerder van een nationale of internationale carrière?
“Momenteel ben ik gefocust op België, op mijn nationale carrière. Ik blijf liever in eigen land omdat dat vertrouwd aanvoelt. Ik heb in het middelbaar ook nooit Engels of andere vreemde talen geleerd, dus daar zou ik eerst aan moeten werken voor ik aan een eventueel internationale carrière zou bouwen. Voorlopig blijf ik dus nog bij mijn vertrouwde basis.”