Sonja Boenders: van achtergrondzangeres tot rock-frontvrouw

Op welk moment in je leven is de liefde voor muziek ontstaan?
Sonja Boenders: “De muzikale microbe heb ik overgekregen van generatie op generatie. Mijn oma speelde piano aan het conservatorium, mijn vader was een gedreven saxofonist en mijn moeder heeft haar hele leven basgitaar gespeeld. Ik ben van kinds af aan omringd geweest door muziek. Toen ik drie was liep ik al zingend door het huis. Iets waar mijn ouders niet altijd even blij mee waren. Later, in mijn tienerjaren, ben ik zang en muziek veel serieuzer gaan nemen. Zo werd ik op 14-jarige leeftijd lid van de showgroep Klub 13. De liefde voor muziek, zingen en optreden heeft dus altijd al in mijn bloed gezeten.”

Voor je frontvrouw werd van Black Alley, was je samen met Margriet Hermans lid van de showgroep Klub 13. Hoe kijk je terug op die periode?
“Met enorm veel genoegen. We traden op op diverse locaties: in rusthuizen, weeshuizen, cultuurcentra,… Tijdens die periode ben ik ook begonnen als achtergrondzangeres van Margriet. Dat heb ik tien jaar gedaan. Door de combinatie van Klub 13 en het optreden met Margriet, was mijn agenda vaak volgeboekt. Ik leefde voor de adrenaline die die drukte mij gaf. Het hoogtepunt van mijn jaren als achtergrondzangeres, was ons optreden bij ‘Tien Om Te Zien’. Daar heb ik enorm fijne herinneringen aan. Het was altijd gezellig en aangenaam om met Margriet samen te werken.”

In 2005 besluit je om je eigen band op te richten: Black Alley. Vanwaar kwam die drang?
“In de jaren na Klub 13 ben ik de frontzangeres geweest van verschillende bandjes. Dat was fijn om te doen, maar ik verlangde toch naar iets ‘van mezelf’. Daarom heb ik het heft in eigen handen genomen en ben ik actief op zoek gegaan naar muzikanten om mijn eerste eigen band op te starten. Een gitarist, basgitarist en drummer maakten naast mijzelf als frontvrouw, Black Alley compleet.”

Hoe ben je op de naam Black Alley gekomen?
“Ik ben opgegroeid in het huis van Café Chaos in de Herentalsstraat in Turnhout. Wie het café kent, weet dat er een donker steegje het binnenpleintje met de tuin verbindt. Onze band is naar dat donker steegje van mijn ouderlijk huis vernoemd. Wie door het steegje wandelt, zal een houten deur opmerken met het naamplaatje ‘Klub 13’ erop gevezen. Achter die deur schuilt de vroegere repetitieruimte van Klub 13. Ik heb er uren en dagen zitten repeteren met de groep. De huidige cafébazen wilden het naamplaatje behouden als eervolle verwijzing naar de start van mijn zangcarrière. Ik heb veel actieve herinneringen aan Café Chaos. Het voelt altijd als thuiskomen wanneer ik er iets ga drinken.”

Hoe is de dynamiek tussen de bandleden als jullie optreden?
“Er heerst altijd een zalige sfeer op ons podium. We zijn na al die jaren samen enorm goed op elkaar ingespeeld. Zo lachen we onze fouten weg, maar vieren we ook wanneer we een optreden tot een goed einde hebben gebracht. Onze vriendschap en het samen plezier maken staan centraal tijdens onze optredens. We zijn tenslotte gewoon een bende vrienden die de passie voor rock met elkaar deelt. Dat proberen we zo goed mogelijk over te brengen op het publiek. Hen zien reageren op nieuwe covers en rockklassiekers geeft enorm veel voldoening.”

Black Alley is voornamelijk gericht op het brengen van rocknummers. Proeven jullie af en toe van andere genres?
“Ik ben altijd een grote fan van rock geweest. De stevige gitaren, luide drums en krachtige stemmen geven me vaak enorm veel adrenaline. Dat we een rock-coverband zouden worden, was voor mij redelijk evident. Toch hebben we in het begin samen afgewogen welk genre het best bij onze muzikale capaciteiten zou passen. Na wat experimenteren, zijn we uiteindelijk terug bij rock uitgekomen. Dat neemt uiteraard niet weg dat we in onze setlist andere genres opnemen. Zo coveren we ook popnummers. Alleen gieten we er dan een ‘rocksausje’ over. Dat is iets typisch Black Alley.”

Waarom heb je ervoor gekozen een coverband op te richten en niet om eigen muziek te maken?
“Die keuze hebben we gemaakt op basis van onze muzikale capaciteiten en onze eigen verlangens. Niemand van de bandleden voelde zich geroepen om bezig te zijn met het schrijven en uitwerken van nieuwe muziek. De focus bij Black Alley ligt eerder op het eren van rockartiesten als Whitesnake en Joe Bonomassa. Zij, en nog vele andere artiesten, inspireren ons om hun muziek levende te houden.”

Wat heb je nog voor ogen met Black Alley in de toekomst?
“Nog zolang mogelijk muziek maken en ons amuseren op het podium. Dat is ons voornaamste doel. We hopen onze agenda de komende jaren terug te mogen vullen met optredens op plekken waar we een vaste waarde zijn geworden. De band is de afgelopen jaren mijn ‘levenswerk’ geworden. Dat geef ik niet zomaar op.”

MEER INFO EN BOEKINGEN
www.blackalley.be en info@blackalley.be