Doe voor mij maar Doe Maar

Toen mijn schoonvader in de eerste weken van de coronapandemie overleed en we slechts met ons gezinnetje bij de uitvaart aanwezig mochten zijn, vonden we troost in het nummer ‘Roller Coaster’ van Danny Vera. Het leek alsof dat nummer speciaal voor ons geschreven was. Er valt in die dagen na het overlijden heel wat te regelen en telkens we het nummer hoorden, was het alsof mijn schoonvader hierboven met een klein knikje zijn goedkeuring gaf. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zelfs als Roller Coaster op het leukste feest gedraaid wordt, dan nog krimp ik in elkaar.

In een heel andere categorie zit ‘32 jaar’ van ‘Doe Maar’. Ik was megafan van de Nederlandse band, ook al splitte de groep al toen ik twaalf was. Ontelbare keren imiteerde ik Henny Vrienten op mijn slaapkamer, basgitaar rond de nek, en verder gewoon supercool in de ogen van jonge meisjes kijken. Af en toe deed ik zelfs mee aan een playbackshow. En het mag gezegd, ik speelde Henny Vrienten niet, ik wás gewoon Henny Vrienten.

Het zijn deze twee verhalen waar ik aan moest denken toen ik de eerste aflevering van ‘Ik vraag het aan’ zag. Stel dat men mij zou vragen, wat vooralsnog niet gebeurd is, welk nummer met welk bijhorend verhaal zou ik dan kiezen? Het is met dit programma een beetje zoals met ‘Liefde voor muziek’. Een leuke format om zangers en zangeressen af en toe buiten hun comfortzone te zien. En wat me vooral pleziert is dat er zo nu en dan een verborgen parel kan opduiken. En dan bedoel ik zowel de artiest als het nummer.

‘Liefde voor muziek’ is momenteel al aan de tiende editie toe. Het begon in 2015 al meteen met een knaller toen Stan Van Samang ‘Een ster’ van Christoff onder handen nam. Het jaar nadien verraste Johannes Genard van School is Cool met een cover van Belle Perez. Je zou ze niet meteen samen op een podium verwachten maar de versie van ‘Honeybee’ is absoluut de reden waarom je naar dergelijke programma’s kijkt. Wie later ook mijn sympathie won: André Hazes jr. Zijn versie van ‘Doe het licht maar uit’ van Mama’s Jasje hakte er bij iedereen helemaal in. En verder hebben artiesten als Stef Kamil Carlens, Koen Buyse en Portland me erg aangenaam verrast.

Aangenaam verrast was ik ook bij de VRT-tegenhanger. Jasper Steverlinck en Kommil Foo zijn altijd een plezier om naar te luisteren. En wat te zeggen van de versie van ‘New Gold Dream’ van Stefanie Callebaut of ‘Enjoy The Silence’ van Mickael Karkousse. En wat was ik blij om Elisa Waut terug te zien. Ja, die was ik eerlijk gezegd vergeten. Volledig ten onrechte.