Nel Van Gorp ontpopt zich tot ware flamencodanseres

Nel, hoe ben je bij flamenco terechtgekomen?
Nel Van Gorp: “ Toen ik zes jaar oud was, wou ik graag met een extra hobby beginnen. Mijn beide zussen hadden al drie hobby’s en ik nog niet. Ik deed al aan badminton en ging elke zaterdag naar de scouts, maar had naar mijn gevoel toch nog een extra bezigheid nodig. In het dorp hingen er verschillende reclameaffiches van onder andere turnen en flamenco. Nadat na enkele turnlessen was gebleken dat ik daar absoluut geen aanleg voor had, ben ik overgeschakeld op flamenco.”

Hoe reageren mensen wanneer je vertelt dat je aan flamenco doet?
“De reacties zijn heel verdeeld. Meestal kijken de mensen eerst wat vreemd op omdat ze niet goed weten wat ze zich daarbij moeten voorstellen. Iedereen beeldt zich dan wel Spaanse jurken, hakken en castagnetten in, maar flamenco is veel meer dan dat. De meeste mensen denken daarbij niet aan de muziek, de technische pasjes en het precieze voetwerk. Ik probeer hen daarover dan altijd wat meer uitleg te geven. Van zodra ze beter snappen wat mijn hobby juist inhoudt, zijn de meeste mensen meteen enthousiast om naar een show te komen kijken om me aan het werk te zien.”

Wat maakt dat je je hobby al zolang volhoudt?
“Voornamelijk de variatie van dansen en pasjes maakt dat flamenco zo interessant is. Zo oefenen we tijdens de les op zaterdagvoormiddag zowel dansen die we al kennen als nieuwe routines. We blijven de dansen herhalen tot iedereen ze goed onder de knie heeft. Zo leren we elke week iets bij maar worden we ook meer vertrouwd met wat we al kennen. Er blijven dus altijd uitdagingen in de lessen zitten, wat voor mij enorm belangrijk is. Toen ik mocht overstappen van de kindergroep naar de volwassenen was dat voor mij een heuse verademing. Ik was de ‘kinderpasjes’ tegen die tijd stilaan beu en was blij meer uitdaging te vinden in de technische pasjes bij de volwassenen.”

Werken jullie naar iets toe tijdens de lessen?
“Normaal gezien treden we jaarlijks één keer op met een grote show. We bouwen tijdens de lessen op naar dat moment. Zo zorgen we ervoor dat we de uitvoering van alle pasjes tot in de puntjes verzorgen. Onze lerares leert ons elk jaar een volledig nieuwe dans aan. Dat klinkt als weinig voor de meeste mensen, maar er kruipt ongelooflijk veel tijd in het oefenen van een nieuwe dans met de bijhorende techniek.”

Is het de bedoeling om zoals bij bijvoorbeeld moderne dans een boodschap mee te geven met jullie dansen?
“Bij flamenco gaat het eerder over het creëren van een bepaalde sfeer en het uitstralen van een bepaald gevoel. Zo zijn bepaalde dansen bedoeld om heel dynamisch en energiek te zijn terwijl andere eerder focussen op het vieren van krachtige vrouwen. Die sferen en emoties proberen we uit te stralen op het podium. Dat doen we aan de hand van bewegingen, lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen. Daar trainen we af en toe specifiek op omdat we wel eens durven vergeten dat ons gezicht ook boekdelen spreekt. Vaak zijn we zodanig gefocust op de technische kant van het dansen, dat we vergeten dat onze emoties voornamelijk op die manier zichtbaar zijn.”

Speelt kledij een belangrijke rol?
“Wie aan flamenco denkt, beeldt zich vaak meteen traditionele Spaanse jurken met franjes en stippen in. Ik stel de meeste mensen teleur wanneer ik vertel dat dat absoluut niet is hoe wij er elke zaterdagvoormiddag bij lopen. (glimlacht) Toch speelt kledij wel een zekere rol bij onze dansstijl. Zo heb ik verschillende rokken, bovenstukken en attributen waarmee ik mijn outfits kan samenstellen. Denk daarbij vooral aan castagnetten, sjaals, waaiers, oorbellen en bloemen die dienen als haaraccessoire. Ik heb altijd al een rode en zwarte rok gehad die helpen om onze bewegingen te versterken. Qua schoenen hebben we speciale hakken met nageltjes in de zolen. Zo is ons technisch voetenwerk goed hoorbaar voor het publiek. Onze verschillende outfits komen voornamelijk tijdens een show goed tot hun recht. Dan kunnen we die veelzijdigheid tonen en zien mensen ze ook eens in beweging.”

Wat is je grootste ‘flamencodroom’?
“Ik heb er altijd al van gedroomd om deel te nemen aan flamencowedstrijden. Helaas worden die in België niet vaak, of zelfs nooit, georganiseerd. Dan zou ik al meteen in Spanje moeten meedoen aan een competitie, wat me nu nog een te grote stap lijkt. Daarnaast droom ik ook al lang van een traditionele Spaanse flamencojurk. Ik heb er al verschillende gepast op vakantie in Spanje maar heb de juiste nog niet gevonden. Voorlopig blijft het dus enkel bij dromen.”