Kevin Landerwijn: Werkt geduldig aan zijn bonsai-verzameling

Hoe lang ben je al met bonsai bezig, Kevin?
Kevin Landerwijn: “Het is nu ongeveer vier jaar geleden dat ik gestart ben. Het interesseerde me al een tijdje en ik had al een aantal video’s van Herons Bonsai op YouTube gezien. Daarin leggen Dawn en Peter Chan van de belangrijkste bonsai-kwekerij van Groot-Brittannië de knepen van het vak heel goed uit. Nadat ik een paar van die video’s gezien had, ben ik er zelf aan begonnen. En het bevalt me wel. Ik ben best trots op heel wat van mijn boompjes.”

Ze zien er goed uit, maar je bent bescheiden en durft je boompjes nog niet echt ‘bonsai’ te noemen. Waarom is dat?
“De boompjes die ik tot nu gevormd heb, kan je nog niet echt bonsais noemen. Een echte bonsai heb je pas na zeven of acht jaar. Mijn boompjes zijn nog te jong. Bonsai-kweken is een werk van geduld. Het begint met het zaaien en opkweken van kleine plantjes om die dan met draadjes te vormen en te gaan bijsnoeien. Maar alles gaat heel langzaam. Je moet de boompjes de tijd geven om zichzelf te vormen. Als ze dan een bepaalde grootte hebben, plaats ik ze in een kleine pot zodat ze maar beperkte mogelijkheid hebben om te groeien. Zo blijven ze klein en gaan ze in de breedte groeien. Met het juiste snoeiwerk krijg je dan prachtige bonsai-vormen. Een andere techniek is om te ‘marcotteren’. Dat is een methode om een deel van een plant wortels te laten maken. Daarvoor verwijder ik een stuk van de bast rondom de stam. Hierdoor maakt de plant nieuwe wortels vanuit de bovenkant van de wonde en kan je een deel van de boom weghalen en uitplanten met de nieuwe wortels. Zo kan je specifieke vormen krijgen en bekom je boompjes met een dikkere stam. Maar ook dan is er maar één sleutelwoord: geduld.”

Geduld, dat is voor de meeste mensen niet zo’n succesformule. Ben jij dan iemand die wel veel geduld heeft?
“Er zijn heel wat zaken waar ik gerust wat meer van zou willen hebben, maar geduld heb ik eigenlijk wel genoeg, ja. (lacht) Ik heb twintig jaar reptielen geweekt en ook daarbij zijn geduld en observatie de sleutel tot succes. Ik kweekte dan kleintjes door lijnen met elkaar te kruisen en moest dan weer twee jaar wachten vooraleer die kleintjes volwassen genoeg waren om mee verder te kweken. Het reptielen kweken ging me goed af. Ik was destijds de grootse kweker van België en verkocht de dieren tot ver in het buitenland. Wie weet wordt het met mijn bonsais net zo. (lacht) Ik zie in mijn bonsai-hobby ook heel wat gelijkenissen met het reptielen kweken. Bij de reptielen probeerde ik heel bewust lijnen te kruisen, maar soms gebeurden er ook wel eens zaken bij toeval doordat de natuur gewoon haar werk deed. Dat is met mijn boompjes nu net zo. Eind vorig jaar had ik een honderdtal zaadjes in een kweekbak gezaaid en die kwamen maar niet uit, ik had de hoop al opgegeven. Maar toen ik een paar weken geleden nog eens ging kijken, bleek dat heel die kweekbak vol met jonge boompjes stond. Blijkbaar had de regen en zon van de voorbije maanden goed zijn werk gedaan. Nu heb ik hier tientallen mooie, kleine boompjes waar ik mee aan de slag kan. Ik vond een tijdje geleden zelfs een boompje dat vanzelf was opgeschoten van onder het compostvat. Doordat het zijn weg naar buiten het vat gezocht had, had het vanzelf al een heel specifieke stamvorm. Die leek me ideaal om mee te starten. Volgens mij wordt dat over een paar jaar een knap exemplaar.”

Gebruik je speciale boomrassen?
“Meestal werkt men met Japanse esdoorn, maar het kan zeker ook met andere boompjes. Ik heb nu bijvoorbeeld gewoon Europese esdoorn gezaaid. Dat moet volgens mij ook kunnen. En een tijdje geleden heb ik een mooie grote boom voor een habbekrats kunnen kopen op een tweedehandssite. Die ga ik binnenkort inkorten en proberen er een mooie bonsai van te maken. Ik ben benieuwd wat daaruit zal voortkomen.”

Oog voor detail en geduld, is dat het dan? Kan je aan de slag eens je die zaken onder de knie hebt?
“Dat is een goed begin, maar zeker nog geen garantie op succes. De natuur moet ook nog een beetje meewillen. Net zoals iedereen heb ik dit jaar flink wat last gehad van slakken. Die hebben bij een aantal van mijn boompjes de schors eraf gegeten van vanonder aan de stam tot aan de top. Zoiets heb je dus niet in de hand. Maar gelukkig hebben de slakken niet al mijn planten kaalgevreten. Ik ben er een stuk of vijftien verloren. Maar ik heb er ook een heel aantal kunnen redden. Door de afgevreten stammen gewoon wat dieper in de grond te steken bijvoorbeeld. Voorlopig werkt die techniek. Hopelijk komen de plantjes er op die manier door.”

Kan je de bonsais dan niet binnen kweken om ze af te schermen van de slakken?
“Eigenlijk niet. In principe laat je de boompjes eerst in volle grond groeien. Maar helaas kan ik dat niet, want ik woon in een huurhuis dat te koop staat. De kans is groot dat ik op korte termijn moet verhuizen en dan zou ik al mijn bonsai-schatjes moeten achterlaten. Ik kweek de plantjes dus wel in potten, maar ik laat ze wel buiten staan om ze zo goed mogelijk te laten groeien. En door ze in potten te kweken, kan ik mijn bonsai-werk combineren met een andere hobby van me. Ik hou ervan om creatief te zijn met afval en afdankertjes. Van opleiding ben ik meubelmaker. Ik maak tafels en kastjes van recyclagehout. En mijn potten haal ik in de kringloopwinkel. Daar boor ik dan gaten in voor de afwatering en dan schilder ik ze of pimp ze op een andere manier om er een leuke pot voor mijn bonsai-bomen van te maken.”

Creativiteit met hopen lijkt me. Veel succes met je bonsais!
“Merci! Mocht je nog een regeltje over hebben in Onderox Magazine, geef dan gerust nog even mee dat mijn bonsais en ik nog een nieuw plekje zoeken om te wonen. Want een huisje voor een gezin van drie en tweehonderd bonsais is niet zo gemakkelijk te vinden.” (knipoogt)