Bijzondere trends

Goede bacteriën steken een handje toe in het huishouden

Gepubliceerd: 23 februari 2023  |  Door: Bert Huysmans  |  Onderox editie: 228

Een beetje hulp in het huishouden, dat kan iedereen gebruiken. Eén van de laatste nieuwe schoonmaakrages blijkt zich daar op te richten: goede bacteriën. Het principe is simpel: je laat een heel leger aan probiotica of andere onzichtbare goedzakken op je huishouden los en zij poetsen, nadat je zelf eerst hebt schoongemaakt, nog een beetje na. En het is nog duurzaam ook. Aan ons om de proef op de som te nemen.

In deze rubriek zoeken we naar de kleine dingen die we kunnen doen om onze wereld ietsje beter te maken. Want de wereld verbeteren, dat is makkelijk gezegd. Maar wat is haalbaar? En wat niet? Deze maand: goede bacteriën.

Omdat ik op het vlak van schoonmaken zo goed als een leek ben, mijn vrouw kan dat bevestigen, heb ik een beetje hulp nodig om dit onderwerp deftig uit te werken. Gelukkig kan ik, zoals altijd binnen deze rubriek, terecht bij Babs van Roos Met Witte Stippen in de Geelse Nieuwstraat. “Er zijn prebiotica en probiotica”, vertelt zij enthousiast. Even waan ik me weer op de schoolbanken. Ik luister aandachtig en noteer alles wat zij zegt, net zoals ik dat vroeger deed. “Prebiotica dien je toe aan je lichaam om de groei van bacteriën te bevorderen. Het is eigenlijk voedsel voor die bacteriën. Probiotica werken anders. Dat zijn eigenlijk de bacteriën zelf die je toevoegt, een soort levend organisme, aan schoonmaakproducten bijvoorbeeld.” Het is dus vooral op probiotica waarop ik me deze maand ga richten, merkt de aandachtige leerling in mij op. “Bedoeling is daarbij dat die bacteriën slechte dingen gaan opeten, zoals stof, vuil of vieze geurtjes. Bovendien vermijd je zo dettol, wat geen gezonde stof is.” Genoeg bijgeleerd, denk ik dan. Tijd voor actie. Ik ga naar huis met enkele ‘probiotische uitprobeersels’, verheugd met al die huishoudhulp die in mijn tas zit.

EEN LEGER AAN STOFVRETERS
Zowat het bekendste product met ‘goede bacteriën’ erin is de allesreiniger van het Belgische merk Yokuu. Voor mij staat een fles die ik kan opendraaien waarna de verstuiver bovenaan loskomt en ik het onderste gedeelte met kraantjeswater kan vullen. Vervolgens moet ik één parel toevoegen die licht bruisend het water kleurt. Daarna kan ik de allesreiniger gebruiken. Ik besluit om ‘m uit te testen op onze keukentafel. Ik spray een paar keer, laat even inwerken en veeg de tafel schoon, net zoals op de verpakking staat. Daarna, zo staat er ook te lezen, kan ik rustig gaan zitten want de bacteriën nemen het verder van me over. Als dat waar is, dreigt de dienstenchequesector binnenkort volledig in te storten. Vanaf nu reinigen die bacteriën dus nog dagen na. Ik besluit er ook een stukje slaapkamervloer mee te lijf te gaan, want die bacteriën zouden ook het stof moeten opeten. Ik overtuig mijn vrouw ervan dat we hier nu even niet meer mogen stofzuigen of schoonmaken — in de naam van de wetenschap — zodat ik grondig kan vergelijken. Ruim een week later doe ik de vergelijkende test. Ik zie een klein beetje stof liggen, maar heb eerlijk gezegd geen idee of dat nu meer of minder is dan anders of dan elders in de ruimte. Als ik Babs contacteer, wijst ze mij even op een denkfout. “Het principe is dat die bacteriën de vorming van stof mee gaan helpen voorkomen omdat ze na het poetsen actief blijven. Het is niet zo dat er geen enkel stukje stof meer in je huis zal opduiken.” Goed, ik zal Babs en de makers van die allesreiniger dus even op hun woord moeten geloven. Als allesreiniger doet ie alleszins prima zijn werk, minstens even goed dan zijn concurrenten, en de doordringende schoonmaakgeur is niet aanwezig, een pluspunt. Blijkbaar zijn mensen met huisdieren er ook lovend over, o.a. omdat het ongewenste geurtjes mee te lijf gaat. Wat ik zelf heel positief vind: het is een natuurlijk product dat in België gemaakt wordt, zonder schadelijke stoffen en per parel spaar ik een wergwerpfles uit.

DE GEUR VAN AFWASBLOKJES
Vervolgens schakel ik wat hulp in bij de afwas, u raadt het al: afwasblokjes met probiotica erin. Een kartonnen zak met halfronde witte tabletten. Mijn vingers kleuren meteen wit, een beetje zoals krijt, als ik er enkele uit de zak neem om te bekijken. ‘De natuur heeft het antwoord!’, staat er veelbelovend te lezen op de zak. ‘Vijftien miljard natuurlijke en gezonde bacteriën, geoogst in de Ardennen’. Dat is niet niks. Zonder microplastics, bioafbreekbaar,… Klinkt allemaal heel positief. Maar een afwasblokje test je toch in de eerste plaats door er de vaat mee te doen, denk ik zo. En dus selecteer ik een blokje en leg het vervolgens in het daarvoor voorziene bakje. Het lichtje dat aangeeft dat de machine opstart, begint te branden. Wassen maar! Wat mij opvalt bij de blokjes is dat ze een bizarre geur hebben die ik niet kan thuisbrengen. Behoorlijk dominant ook. Stinken doet het zeker niet, maar de typische zeepgeur die ik gewoon ben van mijn traditionele afwasblokjes herken ik er allerminst in. Ook nadat de machine klaar is, probeer ik de geur waar te nemen. Nu valt het meteen op dat er nauwelijks een geur aanwezig is. Het dominante van daarnet is helemaal verdwenen. Alles ruikt heel neutraal. Ook nu zou normaal gezien de zeepgeur moeten vrijkomen, maar die blijft afwezig. De afwas is volledig proper, het blokje heeft zijn werk verricht. Het is te zeggen, nog niet helemaal, want nu de machine zijn cyclus heeft voltooid blijft het blokje — lees: de probiotica — dus nog een tijdje verderwerken. Of dat nawerken nu echt zijn effect heeft, daar heb ik eerlijk gezegd het raden naar. Ik heb de indruk dat onze machine de dagen erna, na nog enkele testsessies, iets neutraler ruikt dan anders. Dus misschien is hier wel echt een mini-leger aan de slag om chemische geurtjes en vuilrestjes te lijf te gaan.

ZOMERSE BLOEMEN
De was doen met wasstrips, we hebben het in deze rubriek al eens uitgetest. Al was dat niet met strips met probiotica erin. En dus wagen we ons aan een nieuwe test. Het principe is eenvoudig. In plaats van wasmiddel in het bakje bovenaan te doen, steek je een blaadje (of een half) bij tussen je was. Heel handig. ‘Summer Flower’ is de geur die ik deze keer uitprobeer. Die namen verzinnen, dat moet een plezante job zijn. Zomerse bloemen ruik ik er niet echt in, eerder zoete snoepjes. Het ruikt behoorlijk lekker. Het resultaat is uitstekend, zelfs als ik minder gebruik dan op de verpakking staat vermeld, een makkelijke manier om te besparen. De strips zitten in een handig dun kartonnen doosje en sparen zo plastic afval uit. Als iedereen voortaan met wasstrips wast, kunnen er heel wat vrachtwagens van de baan gehaald worden. Een krat vloeibaar wasmiddel neemt nu eenmaal veel meer plaats in dan wat kartonnen doosjes vol wasstrips. Mijn kleren zijn proper en mijn was ruikt nog lichtjes naar de zoete snoepjes van weleer. Al heb ik niet de indruk dat mijn kleren nu opvallend langer fris blijven. Misschien zijn die goede bacteriën vooral bezig met een onderhoudsbeurt van mijn wasmachine.

BESCHERMENDE TANDPASTARIDDERS
Voor de laatste test schakel ik mijn kinderen in. Zij moeten de probiotische kindertandpasta uittesten. ‘Strawberry Splash’ heet ie, kon zo een superheld van Marvel zijn. Ook hier gaan weer goede bacteriën aan het werk tijdens en na het tandenpoetsen. “Gaatjes ontstaan namelijk waar er clusters van slechte bacteriën samenkomen”, herinner ik mij nog van de les van ‘juffrouw Babs’ in Geel. “Die probiotica moet ervoor zorgen dat die zich niet kunnen hechten.” Als beschermende ridders van je tanden dus. Mijn kinderen zijn alvast enthousiast. Niet dat ze een leger aan rondtrekkende beschermers gewaarworden, ze smaken vooral de aardbeien. “Mijn nieuwe favoriete tandpasta!”, klinkt het enthousiast bij de oudste. De jongste, van nature iets kritischer ingesteld, drukt zijn wenkbrauwen nog even strak naar omlaag alvorens twee duimen omhoog te steken — terwijl zijn tandenborstel nog in zijn mond bengelt — als teken van goedkeuring. De tandpasta doet prima zijn werk, de tanden zijn proper. Binnenkort moeten we weer langs de tandarts. Misschien moeten we aan haar eens vragen of zij resultaat ziet.

CONCLUSIE
Ik vond het een verschrikkelijk moeilijke maand om gericht te testen. Op het vlak van milieuvriendelijkheid scoren alle geteste middelen uitstekend, en dat is al heel wat, en ook als je naar het resultaat kijkt, hoe schoon alles is, halen ze allemaal minstens een acht op tien. Maar stiekem had ik gehoopt om ook dat legertje goede bacteriën aan het werk te kunnen zien, of toch het resultaat van hun werk. Want moet je nu eigenlijk echt minder schoonmaken hiermee? En blijven ze echt nog nawerken? Het zou best kunnen, maar zeker ben ik niet.

Meer lezen van Bert Huysmans

Meer Bijzondere trends

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.