Bijzondere plaatsen

Schilderachtig fietsen door de Nederrijn

Gepubliceerd: 29 februari 2024  |  Door: Paul Huysmans  |  Onderox editie: 239

XANTEN – Een in mijn ogen te weinig bekend fietsparadijs is de Duitse regio Nederrijn. In tegenstelling tot andere Duitse streken is het in de vallei van de Rijn zo goed als vlak fietsen. En er zijn fietsknooppunten – Knotenpunkten in het Duits – wat ook niet overal het geval is bij onze oosterburen. Tijd om op een Niederrheinrad-huurfiets te springen. En omdat we ook graag wandelen, steken we onze wandelschoenen ook maar meteen in de autokoffer. Xanten, wir kommen.

Niederrheinrad heten de appelgroene fietsen en je kan ze in heel de streek huren, ook in elektrische versie. “Ze staan verspreid over de hele regio bij toeristische diensten, bezienswaardigheden, toeristische bedrijven, hotels, enz. Je kan ze ook achterlaten op een andere plaats dan waar je ze hebt gehuurd. Dan betaal je wat extra”, vertelt Nina Jörgens van Niederrhein Tourismus, de lokale toeristische dienst.

HOMMELES MET GEEL
Het bekendste stadje in de streek is Xanten, bij velen bekend als schoolreisbestemming. Ooit was het trouwens hommeles tussen die van Xanten en Geel. Volgens een middeleeuwse legende waren ‘Rovers uit Xanten’ de relieken van de Heilige Dimpna en de Heilige Gerebernus uit Geel komen stelen. Intussen zijn die weer terecht en is er vrede gesloten. Ik kies een traject van 30-tal km richting Wesel, een volgend stadje langs de stroom. En dus ga ik op zoek naar de Rijn, meer bepaald naar de plek waar een fiets- en voetgangersveer je naar de andere oever brengt.

MET HET PONTJE
“Hoe vaak we over en weer varen? Ik zou het niet weten”, lacht de man met de pet die met de kaartjes rond komt. Tussen begin april en einde oktober vaart het pondje op woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 10 tot 19 uur tussen Xanten en Bislich. Ik maak de oversteek in het gezelschap van een 10-tal andere fietsers. “We hebben geen vast uurschema”, zegt de kaartjesknipper. “We vertrekken als de mensen zijn opgestapt en varen dan weer naar de andere kant. Bij mooi weer op zondag staan er vaak wel 100 tot 150 mensen te wachten. Die moeten dan soms één of twee beurten wachten om over te kunnen.” De tocht zelf duurt amper enkele minuten. Eens aan de andere kant kan de eigenlijke fietstocht beginnen. Hoog op de dijk ligt een fietspad verboden voor auto’s dat je een mooi uitzicht biedt over het water. Wat verder buigt het fietspad van de Rijn weg maar water blijft je flankeren. Door zanden grindontginningen zijn grote meren ontstaan en die lokken veel watervogels. En andere. In een vers gemaaide wei dartelen twee ooievaars en even verder bemerk ik hun nest, dat uittorent boven een boerderij en waar nog een derde ooievaar zit.

PERFECT GEASFALTEERD
Opvallende vaststelling: de fietswegen zijn perfect geasfalteerd en samen met een goed lopende Niederrheinrad maakt dat het fietsen hier zalig. Al van kilometers ver fungeert de Rijnbrug in Wesel een mikpunt dat maar traag dichterbij komt. Wesel zelf bezoeken zal voor een andere keer zijn. Even uitblazen op een terrasje langs de Rijn kan nog net wel. Ook aan de andere kant van de oever fiets je grotendeels over autovrije fietswegen, veel langs het water en door het groen, en nu blaast ook de wind nog in de rug. Wat wil een mens nog meer. De torens van de Dom van Xanten komen almaar dichterbij, tot je er uiteindelijk voor staat.

MIDDELEEUWS PATROON
Xanten is een mooi stadje waar het middeleeuwse stratenpatroon behouden is gebleven. “Jaarlijks verwelkomen we 1 miljoen bezoekers”, krijgen we te horen op de toeristische dienst, die in hetzelfde gebouw is gehuisvest als het Siegfried Museum met als thema de Nibelungen-legende. Die toeristen komen onder meer een kaarsje branden in de Sint-Victordom, na die van Keulen de grootste van Zuid-Germania. Maar liefst 300 jaar werd aan de monumentale kerk gebouwd. De twee torens zijn machtig en in het interieur tonen oude panelenretabels dat hier vroeger vakbekwame houtsnijders aan het werk waren. Gidsen wijzen groepjes toeristen de details aan en nemen hen mee naar de krypte voor een uitleg bij de beenderen die er worden bewaard. Wie niet genoeg krijgt van de kerkelijke pracht, kan vervolgens via de halfopen zuilengalerij naar het aanpalende StiftsMuseum.

GROTE ROMEINSE STAD
Dé grote trekpleister van Xanten is het Archeologisch Park met het Romeins Museum. Tweeduizend jaar geleden was Xanten – de stad heette toen Colonia Ulpia Traiana – een belangrijke Romeinse stad met meer dan tienduizend inwoners. Gelukkig voor historici werd er later niet over gebouwd en bevindt zich net onder het maaiveld een schat aan informatie waarvan nog maar een fractie is blootgelegd. Archeologen beleven hier nog tientallen jaren plezier. In het amfitheater kan je zelf ervaren hoe het voelt om als gladiator in een arena te staan. Het vroegere colosseum van Xanten is grotendeel heropgebouwd en je wandelt zo tot op het middenplein. De catacomben zijn ingericht als tentoonstellingsruimte. Panelen vertellen hoe de bloedige kampen verliepen, in principe beslecht met de duim van de keizer. Het park van 73 hectare groot nodigt uit tot een flinke wandeling. De Haventempel is indrukwekkend en wat verder loop ik binnen in een gebouwtje waar een verzameling stenen ligt, groot en klein, die hier door de Romeinen voor allerlei doeleinden werden gebruikt. In een ander paviljoen krijg je informatie over hoe ze zich verplaatsten.

HEZEMEER AVANT LA LETTRE
De belangrijkste vondsten liggen in het RömerMuseum, dat gebouwd werd op de fundamenten van de vroegere toegangshal tot de thermen. De belangrijkste voorwerpen uit de collectie zijn de aanzienlijke collectie wapens en uitrustingen van het Romeinse leger. Aan de hand van voorwerpen, beelden, infopanelen en geluidsfragmenten wordt de Romeinse geschiedenis van deze regio verteld. Palend aan het museum ligt het vroegere badhuis dat is overkoepeld door een constructie van metaal en glas. Via gangpaden loop je naast de restanten van baden, vuurplaatsen en verwarmingskanalen. Een Hezemeer avant la lettre.

HET KUNSTENKASTEEL
Nog een locatie met een belangrijke historische relevantie – zij het van een recentere datum – vinden we 20 km noordelijker. In het voormalige middeleeuwse waterslot Schloss Moyland in Bedburg-Hau is een grote kunstcollectie samengebracht. Het gaat om de voormalige privé-verzameling van de gebroeders Van der Grinten met beeldende en toegepaste kunst van de 19de tot de 21ste eeuw. Hetzelfde museum heeft wereldwijd de grootste collectie in zijn bezit van Joseph Beuys, een van de belangrijkste Duitse kunstenaars van de vorige eeuw. De werken hangen verspreid over vier verdiepingen. “En dit is nog maar een fractie van de hele verzameling”, vertrouwt een suppoost me toe. “Vroeger hingen de muren helemaal vol. Een aantal jaren geleden, na de verbouwingen, is beslist om te werken met wisselende tentoonstellingen. Elk half jaar worden andere werken tevoorschijn gehaald.” Het wordt tijd om ons bed te gaan opzoeken en dat hebben we gereserveerd in een hotel in Sonsbeck, een 10-tal minuten rijden van Xanten. Het mooie complex is volledig in hout opgetrokken, de kamers zijn ruim en hebben allemaal een terras of balkon. De vriendelijke receptioniste vertelt me van hoe laat tot hoe laat je kan ontbijten, wanneer het restaurant open is en waar zich de fitness en sauna bevinden.

SCHADUWWANDELEN
Een nieuwe dag en die vullen we opnieuw actief in. Vanuit het hotel is het maar een steenworp tot een uitgestrekt bosgebied waar verschillende wandelpaden doorheen lopen. In tegenstelling tot fietsknooppunten zijn er geen wandelknooppunten in de streek, maar wel afgepijlde wandelingen. We maken een combinatie van twee trajecten en steken een plannetje van het gebied in onze dagrugzak. Net als gisteren is het behoorlijk warm en dan ben je blij met het bladerdek dat bijna het hele wandeltraject in de schaduw zet. De wandeling loopt over brede paden. Af en toe krijgen we het gezelschap van een vlinder en kruisen we andere wandelaars.

MILITAIRE TOREN
Halfweg komen we voorbij vervallen bunkers. Nog wat verder klimmen we een heuvel op waarvan de top is omheind met aluminium- en prikkeldraad. Centraal staat een hoge toren met schotelantennes. Bordjes waarschuwen om hier geen foto’s te maken, wat we wijselijk ook niet doen. Er hangen verschillende camera’s en we weten zeker dat er niet wordt gelachen met overtreders. Een of andere militaire installatie, gaat er door mijn hoofd. Vanaf de toren is het nog een 2-tal kilometer voor we weer bij onze auto op de Wanderparkplatz zijn.

DE TUINEN VAN KLEVE
Een beetje verder naar het noorden belanden we in Kleve, een gezellig winkelstadje met als historische trekpleister de Zwanenburcht, boven op een heuvel gelegen en intussen in gebruik als gerechtsgebouw. Kleve staat ook bekend voor zijn historische tuinen, inclusief een amfitheater, grote fonteinen en een kleine tempel met obelisk. De ‘Forstgarten’ omvat een verzameling exotische bomen en planten. Als eresaluut aan de Rijn trekken we naar Emmerich, waar een heuse Rijnpromenade is aangelegd. Het zonnetje schijnt, het kwik klimt boven de twintig graden en van over de brede rivier waait een lichte wind. Gekleurde en overdekte zitbankjes nodigen uit tot verpozing. Binnenschepen varen van links naar rechts. Een rivier is permanent in beweging.

www.niederrhein-tourismus.de

MEER INFO
www.happyweekends.be

Meer lezen van Paul Huysmans
Meer lezen over
reizenvakantietoerisme

Meer Bijzondere plaatsen

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.