Prins Bram en Keizer Bart: 'Onze ultieme wens? Een geslaagde stoet zonder hindernissen'

Jullie zijn beiden gepokt en gemazeld in het stoetgebeuren. Wat is jullie vroegste herinnering?
Bart Stubbe: “Die van mij dateert van in de lagere school. Ik was twaalf jaar toen ik voor de eerste keer mocht deelnemen aan de optochten, als lid van de officiële schoolgroep. Fons Van Vlerken nam de leiding over de jongens, Maria Dockx ontfermde zich over de meisjes. Het thema van dat eerste optreden herinner ik me niet meer, alleen dat het met cowboys te maken had en dat ik me toen kostelijk heb geamuseerd.” (lacht)
Bram Van Dyck: “Mijn eerste herinnering? ‘Dikke Buik Mama’, een sketch rond het gelijknamige nummer van Kinderen voor Kinderen. Ik schat dat ik zeven jaar oud was. Die allereerste deelname, die vergeet ik nooit meer. De adrenaline die ermee gepaard ging, was vergelijkbaar met het gevoel dat je als kind bekruipt op de dag dat Sinterklaas langskomt. Dat kan dus tellen.”

Eenmaal een stoeter, altijd een stoeter. In Herenthout hebben ze daar een ongeschreven wet van gemaakt. In welke mate geldt ze ook voor jullie?
Bram: “Ik ben altijd gepassioneerd met carnaval bezig geweest. Dat het ooit zover zou komen, wist ik al op jonge leeftijd. Als kind keek ik met grote ogen naar de prins en zijn gevolg toen die zich op onze school kwamen voorstellen. Dat heeft toen indruk gemaakt.”
Bart: “Ik heb, zeg maar, een ‘wisselend’ parcours gereden: het ene jaar wel, het andere dan weer niet. Of ik moest zorgen voor de eigen kinderen, of er waren andere prioriteiten, je weet hoe dat gaat. Maar was ik tijdens de stoet van de partij, dan was het altijd met veel enthousiasme.”
Bram: “Vergeleken met Bart zou je mijn stoetcarrière traditioneel kunnen noemen. Ik ben begonnen als een ‘gewone stoeter’ en ben al snel groepsverantwoordelijke geworden, intussen al zo’n negentien jaar geleden. Eerst van de Chiro-leiding, later van de oud-leiding. Dit jaar neemt iemand anders mijn taak tijdelijk over.”

Wat is het beste dat jullie ooit te zien hebben gekregen tijdens de optochten?
Bram: “Aladdin op een vliegend tapijt. Om dat voor elkaar te krijgen hadden de bedenkers van die act een hoogtewerker verbouwd, waardoor het leek alsof Aladdin en Jasmine effectief op een vliegend tapijt zaten. In mijn beleving vlogen ze tientallen meters boven de begane grond, al had dat wellicht meer met mijn verbeelding te maken. Hoe dan ook kreeg ik maar niet genoeg van dat nummer. Ook de prinsenwagens hebben altijd tot de verbeelding gesproken, vooral als ze werden gemaakt met hulp van wijlen Eddy Heylen, de vroegere uitbater van Zaal Lux. Wat die man allemaal kon met papier-maché, dat was onwaarschijnlijk.”
Bart: “Vraag me niet wanneer het was, maar het was alleszins een optreden van Imitato. Die lokale sketchgroep levert wel vaker schitterende nummers af.”
Bram: “Als ik terugblik op de edities die ik zelf actief heb meegemaakt, is er nog iets dat mij is opgevallen: het eindeloze enthousiasme waarmee de stoeters hun acts opvoeren. Dat zijn allemaal mensen die twee zondagen lang voor het carnaval léven. Als je ze bezig ziet, krijg je goesting om zelf ook mee te doen.”

Naar welk moment uit jullie eigen stoetcarrière zouden jullie jezelf willen terugzappen, om het in dezelfde omstandigheden te kunnen herbeleven?
Bart: “Dat is voor mij een no-brainer: 1995, het jaar waarin ik als Prins Bart I aan de stoet heb deelgenomen. Ik werd dat jaar ondersteund door een fantastische groep, ondanks het feit dat die in allerijl moest worden samengesteld. Veertien dagen voor de officiële verkiezing van de nieuwe prins had zich nog geen enkele kandidaat gemeld. Het bestuur van Peer Stoet heeft toen gevraagd of ik de titel wilde aanvaarden. Ik heb daar toch even over moeten nadenken, maar ik ben nog altijd blij dat ik uiteindelijk positief heb geantwoord. De snelheid waarmee ik destijds op zoek ben gegaan naar een Raad van Elf en Dansmariekes, die kan niemand evenaren.”
Bram: “Doe mij maar 2012, het jaar waarin onze groep inspiratie vond bij de Moulin Rouge en wij de Can Can Can hebben opgevoerd. Eigen lof stinkt, maar zowel de dans als de wagen benaderden toen de perfectie. De reacties van de toeschouwers waren navenant. Ook de editie van 2014, waarin we rondreden met de piratenboot van Peter Pan en Kapitein Haak, zal ik niet snel vergeten.”

Bram, jij hebt door corona twee jaar moeten wachten op je aanstelling. Bart, jij hebt zélf gekozen om pas in 2022 tot keizer gekroond te worden. Kortom, een gedwongen en een bewuste keuze. Wat kunnen jullie daarover kwijt?
Bram: “In de aanloop naar de stoet van 2021 werd al snel duidelijk dat er geen prins zou worden verkozen. Vorig jaar was dat wel het geval, maar gooide een nieuwe virusvariant op de valreep nog roet in het eten. Dat was een flinke streep door onze rekening: alle voorbereidingen waren een maat voor niets geweest, de prinsenwagen moest weer worden afgebroken en alle activiteiten gingen een jaar on hold. De heropstart was niet bepaald makkelijk, maar we zitten nu wel op koers voor een geslaagde editie.”
Bart: “In mijn geval heeft het uitstel met familiale omstandigheden te maken. Het lukte niet eerder, laat ons het daarop houden. Achteraf bekeken ben ik blij dat ik er twee jaar mee gewacht heb. Ik heb nu meer kunnen genieten van het weerzien met de mensen die in 1995 deel hebben uitgemaakt van mijn entourage.”

Gekroond worden tot prins of keizer, met welk gevoel gaat dat gepaard?
Bart: “Het doet me alleszins meer dan dat ik oorspronkelijk had verwacht. Een andere mantel en twee extra pluimen op mijn hoed, meer ging het niet worden. Tenminste, dat dacht ik. Er komt meer bij kijken, moet ik nu toegeven. Keizer worden zorgt voor een apart gevoel.”
Bram: “Ik voel niet alleen veel trots, ik voel tegelijk ook een grote verantwoordelijkheid. Je mag niet onderschatten wat de stoet voor Herenthout betekent. De optochten brengen de inwoners samen, ze hebben een sterk verbindend karakter. Daar maandenlang het middelpunt van mogen zijn, daar is maar één woord voor: geweldig.”

Midden februari is het zover, na twee verloren jaren als gevolg van corona. Wat is het beste dat jullie en het carnaval kan overkomen?
Bram: “De lootjesverkoop, eind december, was alvast een succes, met dank aan nogal wat vrijwilligers en veel Herenthoutenaren. Die verkoop heeft gezorgd voor een gezonde, financiële basis. Op 11 februari volgt het Wijkbal en ook daarvoor zijn de verwachtingen hoog gespannen. Dat bal is de ultieme voorbereiding op de eigenlijke stoet. En last but not least: goed weer. Hoe je het ook draait of keert, daar valt of staat alles mee.”
Bart: “Dat onze stoet eindelijk weer kan plaatsvinden, zonder virussen of andere lastige hindernissen. Meer hoeft dat voor mijn part niet te zijn.” 

MEER INFO
De Herenthoutse carnavalstoet trekt op zondagen 19 en 26/2 (13.30 uur) door het centrum. Op maandag 20/2 (20 uur) is Ter Voncke het decor voor het verkleed bal, De Nacht van Herenthout. Op dinsdag 21/2 (14 uur) zijn de kinderen aan de beurt in Zaal Lux en Ter Voncke.