Op staycation in de historische hoofdplaats van de Kempen

Twee oude Herentalse legendes liggen  aan de basis van deze bijnamen. Ze doen niet veel goeds vermoeden over de intelligentie van de gemiddelde Herentalsenaar, al kan de huidige bevolking er natuurlijk niets aan doen dat enkele notabelen in een ver verleden de klokken van het Belfort schilderden om ze te bescher- men tegen roest, wat uiteraard de klank niet ten goede kwam… De legende van de peestekers wil ons doen geloven dat een poortwachter, toen hij een vijandelijk leger zag naderen, de poorten van de stad vergrendelde met een pee (een wortel, in het dialect, nvdr.), bij gebrek aan een grendel… Wist hij veel dat de koeien die erop stonden te kijken, achter zijn rug de wortel doodleuk zouden verorberen. 

We parkeren de auto op de Grote Markt in Herentals, waar de dienst toerisme gevestigd is in het statige gebouw van Cultuurcentrum ‘t Schaliken. We worden vriendelijk ontvangen en krijgen een professioneel antwoord op al onze vragen over wat er in Herentals zoal te beleven valt… Dat blijkt niet niks te zijn. Een actieve uitstap, van de rust genieten of een beetje proeven van allebei, hier in de Keizerstede gaan we het zeker kunnen vinden, als we de vriendelijke dame hier achter de balie mogen geloven tenminste.

EEN OUD KARMELIETESSENKLOOSTER

Onze overnachting hebben we op voorhand geboekt. We hebben gekozen voor het centraal gelegen Hotel Karmel, ideaal als uitvalsbasis voor alle uitstapjes die we gepland hebben. Het hotel is gevestigd in een oud Karmelietessenklooster. Wanneer je binnentreedt, zie je on- middellijk dat de eigenaars, de familie Rastelli, de unieke sfeer van weleer hebben weten te behouden. We worden met open armen ontvangen door gastheer Jo Van Loo die ons in dit bijzondere gebouw een rondleiding geeft. In deze coronatijden bevindt de ontbijtruimte zich in de overdekte binnentuin van het oude klooster, normaal gezien voorbehouden voor feesten. Het was de enige kans die de Karmelietessen nog kregen om van de buitenlucht en de zon te genieten. Hier kwamen ze als tienermeisje binnen en verlieten ze het klooster pas opnieuw wanneer de Heer hen tot zich had geroepen. We wandelen langs een paar touwen, waar nog steeds de klokken van het klooster mee bediend kunnen worden. Zo konden de nonnetjes aan de buitenwereld laten weten dat ze zonder proviand waren gevallen. Ik zie de handen van mijn zoon al jeuken, maar een veelzeggende blik van mij doet hem van gedachten veranderen. Dit hotel ademt immers de rust uit die je alleen maar in kerken en kloosters kan vinden. Je mag je dan in het hart van Herentals bevinden, binnen de muren van het hotel merk je er niets van. Tijdens de week is het normaal gesproken een komen en gaan van professionele klanten. Het hotel leent zich dan ook perfect voor seminaries en vergaderingen. Bovendien laat Jo ons nog alle andere mogelijkheden zien die het hotel te bieden heeft. Als je een unieke locatie zoekt voor jouw feest op maat, kan je terecht in de ontwijde kapel, wat mij betreft alvast de mooiste ruimte in het hele hotel. Vervolgens beseffen we dat we te haastig vertrokken zijn. Onze zwembroeken liggen nog thuis… Jo troont ons mee naar de wellnessruimte met fitnesstoestellen en een sauna, maar het is toch vooral het donkere, koele water van het zwembad dat naar ons lonkt tijdens deze warme dagen. 

OP PAD: DAG 1 

Het is bloedheet vandaag, maar we laten ons niet tegenhouden door de temperaturen die onze rubberen fietsbanden wel eens spontaan zouden kunnen doen smelten. We begeven ons naar het vertrekpunt van de Lekkertrappen-fietstocht, café De Kluis, in de schaduw van de Kruisberg en de Zandkapel, waar Frank Rastelli druk in de weer is met het bedienen van zijn klanten. Verwacht je niet aan een hippe zomerbar, maar wel aan een gezellig cafe, met cementtegels, een houten toog met marmeren blad en houten lambriseringen, waar de uitbater zijn klanten nog bij naam kent. De Kluis kan met recht en reden een fiets- en wandelcafé genoemd worden. Van hieruit kan je alle kanten uit, zowel met de tweewieler als met de benenwagen. En bij terugkomst kan de innerlijke mens hier weer op krachten komen. 

Ik blijf zelf achter, een haperende knie gooit roet in het eten, samen met mijn zoon, en we wuiven de dappere fietsers uit. Niet getreurd, Herentals heeft heel wat te bieden voor de achterblijvers. Wij rijden naar het Spaans Hof aan de Kleine Nete. Hier is het al gezellig druk, kano’s en kajaks varen af en aan, en in de houten chalet kan je terecht voor een drankje en een ijsje. We zijn duidelijk niet de enigen met dit plan. Op één van de vele banken, onder de beschutting van de Franse eiken, laat ik de drukte achter mij en vergeet ik snel dat ik niet al fietsend de streek ben gaan verkennen. In de lommerte, aan een kabbelende Nete, is het gewoonweg genieten. Kamiel speelt ergens in de uitgestrekte speeltuin achter mij, en ik verlies me al snel in het meegereisde boek. De passerende watersporters doen mij zo nu en dan opkijken en laten me meegenieten van hun plezier. Ik neem mezelf voor om volgende keer zelf twee kano’s te huren. 

Intussen zijn de fietsers al goed opgeschoten. De tocht voert hen in het begin door wat groen, maar ook door het historische Begijnhof en het stadscentrum, om nadien de velden en bossen in te gaan. Voor Iris een trip down memory lane, want ze heeft nog heel wat jaren bij de koekskesfabriek gewerkt en de dochter wil hier, curieuzeneuzemosterdpot die ze is, alles van weten. Even later brengt de tocht de fietsers tot bij het kasteel van Vorselaar, dé plek bij uitstek voor een korte pauze met picknick. Ook al is dochterlief een doorzetter, de temperatuur begint toch zijn tol te eisen. Bovendien wil ze koste wat het kost nog in het zwembad van het hotel plonzen. Aangezien de tocht via het knooppuntennetwerk loopt, is deze snel bijgestuurd en hebben ze bij aankomst toch maar mooi meer dan 30 kilometer op de teller staan. Onze achtjarige mag trots zijn. Hierdoor hebben ze wel één van de vragen gemist, maar Billie vindt al snel het antwoord op Google, een nieuwe generatie zeker? Niet verder zeggen eh… 

We treffen elkaar weer in De Kluis, waar we onze ervaringen met elkaar delen. De volgende tussenstop is Hotel Karmel. Iris had gehoopt op nog wat persoonlijke shoppingtijd, en ze is dan ook teleurgesteld dat uitgerekend op Moederdag de winkels niet mee willen in het verwennen van moeders op een shoppingspree. Gelukkig hebben we nog ergens wat zwembroeken kunnen scoren, zodat we in het hotel het zwembad kunnen testen. Het water is aangenaam koel, en brengt de broodnodige verkoeling na heel wat warme dagen. Nog even genieten onder de grote inloopdouche in onze kamer, mooie kleren aan, en we zijn klaar voor de avond. 

FINGERLICKING GOOD 

Aangezien we in het hart van Herentals logeren, moeten we niet ver wandelen om onze kelen te smeren en onze magen te vullen. Vermits we pas om kwart na 8 in het restaurant verwacht worden, besluiten we om op het terras van De Zalm te aperitieven in de schaduw van de Lakenhal. Onze jongste is immers een aperitiefverslaafde. Met wat hapjes op tafel, en enkele lekkere drankjes is het al snel 8 uur. In De Zalm kom je als bierliefhebber zeker aan je trekken, en nog meer als liefhebber van lambiekbieren, zoals een geuze of een kriek. We kiezen toch voor een lokaal degustatiebier, de Hertalse Poorter, die Frank laten brouwen heeft op basis van lokale kruiden zoals gagel. Zeker het proberen waard! 

Even later schuiven we onze voeten onder tafel bij Mze, een Grieks restaurant in de Kerkstraat, nog steeds op minder dan 5 minuten wandelafstand van ons hotel. Het principe van foodsharing wordt hier naar een hoger niveau getild. Mezze zijn de Griekse tegenhangers van de Spaanse tapa’s en de Italiaanse antipasti. Maar voor iemand zoals ik, die in een dergelijk restaurant veel keuzestress ervaart, is dit de ideale oplossing! Al snel staat onze tafel tjokvol met kleine bordjes met tzatziki, huisgemarineerde olijven, moussaka, lamskoteletjes, 36 uur gegaarde pancetta, gehaktballetjes (keftedes) met Griekse pasta, kipkoteletjes met aardappelen, pastitsio,… Allemaal fingerlicking good! Zelfs de kinderen zijn dolenthousiast, wat niet evident is op die leeftijd. Vooraleer onze bedjes op te zoeken, besluiten we om nog even te gaan treejen, zoals mijn bompa zaliger zei, gaan wandelen om de spijsvertering op gang te krijgen, want na een dergelijke feestmaaltijd… Even later vleien we ons prinsheerlijk neer op onze zachte bedjes. Het zandmannetje heeft vanavond niet al te veel werk. 

OP PAD: DAG 2 

We beginnen de volgende dag een beetje zoals we de vorige geëindigd zijn. Aan tafel! In de overdekte kloostertuin van Hotel Karmel is het goed toeven. Een zeer lichte ruimte, waarin een uitgebreid buffet op de gasten staat te wachten. Mijn dochter vat het gemeenschappelijke geluksgevoel bij het zien van zo veel lekkers goed samen: “het ontbijt, het beste aan overnachten in een hotel!”. Het mag gezegd: het buffet en de gastvrijheid van de ontbijtdames is iets waarmee ze punten scoren. pistolets, beleg, pannenkoeken, ontbijtgranen, yoghurt, spek, eieren, fruit, koffie, thee, fruitsappen, bubbels,… Ik begin zo te vermoeden dat een bezoek aan Herentals misschien toch niet zo goed is voor de cholesterol. 

Na een flink ontbijt gaan we opnieuw op pad en ontdekken we Herentals te voet. Op advies van de toeristische dienst gaan we op stap met Stek en Stip, een speelse speurtocht die je voor 3 euro kan kopen, met een leuke verrassing op het einde. De zoektocht voert je langs mooie groene plekjes in Herentals, terwijl de actieve opdrachten afgewisseld worden met wat breinbrekers. Bovendien kan je ook wat geschiedenis opsnuiven in de historische hoofdstad van de kempen. De tocht loopt immers voor een deel gelijk met de historische stadswandeling en laat ons kennismaken met de Lakenhal, het Augustijnenklooster, het Begijnhof en het Begijnhofpark en Het Kasteel Le Paige. Ook de vistrap ligt op onze route, een hulpmiddel dat de mens gecreeerd heeft om migrerende vissen een handje te helpen om bouwwerken zoals een stuw, een gemaal, een sluis of een dijk te omzeilen. In dit geval biedt de vistrap aan het Spaans Hof meer dan 20 vissoorten de mogelijkheid om de onoverbrugbare stuw te vermijden en zich toch stroomopwaarts te verplaatsen om te paaien. 

DE WERELD VAN WATER 

Na het ontvangen van de verrassing voor het voltooien van de speurtocht, begeven we ons richting Hidrodoe, een belevingscentrum van Pidpa waar je alles te weten komt over water. Alles gebeurt hier op een speelse, voor kinderen toegankelijke manier. In Waterwereld kan je naar hartenlust experimenteren en ontdekken. Zo kan je een waterstofraket lanceren, leer je de verschillende verschijningsvormen van water kennen en leer je hoe je met het natte goedje elektriciteit kan opwekken of hoe een sluis juist werkt. Je kan er zelfs plaatsnemen in een stoel en zoals op de kermis in een videospel een wedstrijd varen tegen andere boten. Buiten kan je in de watertuin een Smart opkrikken met een hydraulische krik, kan je letterlijk verschillende ballen in de lucht proberen te houden door ze bovenop een waterstraal te plaatsen en je kan je je ongegeneerd nat laten spuiten op een warme dag, ook altijd een valabel alternatief bij deze temperaturen. Tot slot hebben we kunnen genieten van twee 3D-films waarin je op een leuke manier meer te weten komt over de wondere wereld van waterzuivering. Buiten aan de filmzaal kom je hierover nog veel meer te weten aan de hand van maquettes, infozuilen en videofilmpjes. 

Om onze dag af te sluiten bezoeken we nog één van de bekendste trekpleisters van Herentals, heel toepasselijk de Toeristentoren genoemd. Al meer dan een halve eeuw staat hij op het hoogste punt van Herentals. Na het bestijgen van 112 treden en het overwinnen van 22 meter hoogteverschil, krijg je een adembenemend uitzicht over de regio. Hier wordt pas duidelijk hoe groen de omgeving is. Bobbejaanland lijkt op deze hoogte ook veel dichterbij dan verwacht, maar dat is voor een andere keer. 

Het mag duidelijk zijn, een staycation heeft onmiskenbare voordelen. Je komt voor verrassingen te staan in je eigen achtertuin, je hoeft er niet lang voor in de auto te zitten. Het gezeur van de kinderen wordt bijgevolg tot een minimum herleid. Bovendien steun je de lokale handelaars door lokaal te kopen en te consumeren. Herentals heeft heel wat troeven. Het is een compacte stad waar veel te beleven valt zonder voortdurend onderweg te zijn. We hebben op twee dagen alvast voldoende inspiratie opgedaan zodat we niet anders kunnen dan nog eens terug te keren.

MEER INFO
www.herentals.be/toerisme
www.hotelkarmel.be
www.cafedekluis.be
www.lekkertrappen.be