Kempense hotelbaas op Kreta

“Ik ben het kind van een Griekse vader en Vlaamse moeder”, begint Paul zijn verhaal. “Mijn vader werkte als manager in een hotel in het toeristische dorp Elounda op Kreta. Mijn moeder was reisleidster bij Neckerman en zij kwam in het hotel waar mijn pa manager was, om haar hotelgasten te begeleiden. Zo hebben ze mekaar leren kennen en is de vonk overgeslagen. Mijn ma heeft zelfs nog een jaar in het hotel gewerkt als receptioniste. Samen hebben ze dan een hotel gebouwd in Elounda, op Kreta.”

SINT-VICTOR EN HEILIG GRAF

En hoe belandde je dan in Turnhout?
“Op zeker ogenblijk zijn mijn ouders gescheiden en keerde mijn moeder terug naar de Kempen. Samen met mijn twee broers ben ik mee verhuisd. Mijn grootouders runden jarenlang de Unic-supermarkt in Arendonk. Veel mensen kennen mijn moeder nog altijd als ‘die van den Unic’. Met mijn moeder zijn we naar Turnhout verhuisd. In de winter kwam mijn vader naar België om ons te bezoeken. Ik ben dus opgegroeid in de Kempen.”

En dus ben je ook hier naar school geweest?
“Tijdens mijn lagere school zat ik op Sint-Victor in Turnhout, dat vlak om de hoek lag. Het middelbaar deed ik in het Heilig Graf, waar mijn moeder lesgaf en nu nog altijd lesgeeft. Nadien ben ik naar de Universiteit Antwerpen gegaan, niet om hotelmanagement te gaan studeren, maar wel geschiedenis omdat ik gefascineerd ben door historisch onderzoek. Nadien deed ik daar nog internationale betrekkingen en diplomatie bij en trok voor mijn stage naar de Belgische ambassade in Oslo, Noorwegen, omdat ook de diplomatieke wereld mij boeit. De toenmalige ambassadeur hoor ik nu nog geregeld. Zij is zelfs hier al op Kreta geweest, samen met de Belgische ambassadeur in Griekenland.”

FAMILIAAL HOTEL

Want intussen werk je in het hotel van je vader?
“In de zomer van 2019 ben ik mee in het hotel van mijn vader gestapt en sindsdien werk ik hier voltijds omdat ik intrinsiek gepassioneerd ben door het hotelwezen. Hotelmanagement ligt me heel erg, wat een passie is die ik heb meegekregen van mijn ouders. Mijn ouders hebben drie kinderen, hoewel ik de enige ben die in het familiebedrijf werkt. Mijn oudste broer heeft dat wel even gedaan, maar woont en werk nu in België. Mijn jongste broer werkte ook in het hotel, maar hij is recent verhuisd naar Tanzania.”

Hoe moet ik dat hotel voorstellen?
“Mijn ouders zijn destijds al klauterend een berg opgeklommen en hebben gebouwd op een plek in Elounda waar op dat moment niets was: geen weg, geen water, geen stroom. Ze hebben dat allemaal laten doortrekken en eerst letterlijk de plek gedynamiteerd om er te kunnen bouwen. De plaatselijke bevolking verklaarde hen gek. Maar ze hebben wel een resort gebouwd met een prachtig uitzicht op de omgeving en de Baai van Mirabello. Ze zijn begonnen met een boetiekhotel met 24 kamers. Tegenwoordig is het een groot familiehotelbedrijf met 140 kamers en een waterpark en funpark. De vraag was altijd groter dan het aanbod en daarom is er voortdurend uitgebreid. Momenteel werken bij ons een 60 tal mensen. Officieel is mijn pa CEO en managing director en ben ik assistent-hotelmanager.”

VLIEGENDE KEEPER

Wat houdt je job van hotelmanager allemaal in?
“De vliegende keeper noem ik dat wel eens al lachend. Of het manusje-van-alles. ’s Morgens start ik aan de receptie en overloop ik met de reservatiemanager de vertrekkende en aankomende gasten. Vervolgens maak ik een inspectietoer over het domein en check ik of alle onderhoud netjes is gebeurd en dat alles operationeel is. Nadien hou ik me bezig met het algemene management, zorg ik ervoor dat de eigen medewerkers tevreden zijn en natuurlijk ook de gasten.”

Wie logeert er zoal bij jullie?
“In het laagseizoen zijn dat vriendengroepen, koppels en gezinnen met kinderen die nog niet schoolplichtig zijn. In het hoogseizoen zijn het vooral families met kinderen. We willen een kwalitatief en betaalbaar 4-sterrenhotel zijn dat zich richt op een brede groep.”

TIPS VAN DE KENNER

Wat heeft de streek te bieden aan toeristen?
“Kolokitha Eiland is een eiland voor de kust van het Spinalonga-schiereiland. Het heeft een iconisch uitzicht. Je hebt er hele mooie wandelroutes en twee kleine prachtige stranden. Het eiland Spinalonga zelf zie je liggen vanuit het hotel. Allereerst bouwden de Venetianen er een militair fort toen zij over Kreta heersten. Toen de Turken Kreta gingen bezetten en veroveren van de Venetianen, vestigden Turkse soldaten en Turkse dorpelingen zich op Spinalonga, waar tot 1.200 Turken leefden. Tijdens de Griekse onafhankelijkheidsstrijd zijn de Turken er verjaagd en was het eiland lange tijd onbewoond. Totdat de Griekse overheid besliste om er een ziekenhuis te bouwen voor leprapatiënten en de nieuwe bewoners van Spinalonga leprapatiënten waren. Wie naar het eiland verbannen werd, kwam nooit meer terug. Tegenwoordig kan je een boot nemen naar Spinalonga om het eiland te bezoeken, er rond te wandelen en onder de indruk te geraken van deze bijzondere eilandhistorie. Nog een tip is het kleine en authentieke vissersdorp Plaka gelegen aan de kust naast Elounda en tegenover het eiland Spinalonga. De badplaats Agios Nikolaos (letterlijk vertaald: Sint-Niklaas) ligt op 10 km en is gebouwd rond een binnenmeer. Je hebt er toffe bars, winkels en souvenirshops, zo ook een strand in de stad als erbuiten. In het dorpje Kritsa is de tijd blijven stilstaan. Je vindt er kleine witte huizen, veel bloemen, planten en bomen en ziet er nog de traditionele kledij, dus oudere oma’s die in het zwart zijn gekleed. Het is een van de mooiste dorpen van eiland. Net buiten het dorp ligt de Kritsa-kloof, een van de vele kloven op Kreta. Je moet er ook zeker binnengaan in de Panagia Kera-kerk waar de fresco’s zeer goed bewaard zijn gebleven. Kreta is het grootste eiland van Griekenland en is zo groot dat je niet het gevoel hebt van op een eiland te zijn. Het westelijk deel heeft veel stranden, dorpen, kloosters en kerken en de bekende Samariakloof. Wij zijn gelegen aan de oostkant. Eigenlijk zou je twee keer naar Kreta moeten komen: een keer om de westkant en een andere keer om de oostkant te doen. Ons hotel is heel goed gelegen om de oostkant te verkennen.”

FIETS- EN WANDELVRIENDELIJK

Wordt er ook veel gewandeld en gefietst?
“Deze regio is een superlocatie om te gaan fietsen en wandelen. Wandelen kan zowel langs de kustlijn als door de vele kloven. Fietsers moeten er rekening mee houden dat het heuvelachtig is, behalve op het Lassithi-plateau. Dat is een hoogvlakte waar ook veel gewassen worden verbouwd. Mountainbike is de jongste jaren sterk aan het opkomen. De overheid zet ook meer in op het wandel- en fietsvriendelijk maken van de regio.”

Wat vind je zo bijzonder aan Kreta?
“Wat mij hier vooral bevalt, is het aangename klimaat. In de zomer kan het wel warm zijn, maar daar tegenover staan de zachte winters. In november is het nog altijd 20 graden. December is iets frisser en in januari-februari regent het wel eens. Moet ook wel voor de olijfbomen en andere gewassen. En daarnaast is het landschap zo mooi. Op korte tijd varieert het landschap van zee en stranden naar bergen, bossen en olijfboomvelden waartussen zoveel charmante traditionele dorpjes zijn gevestigd. Het is een cliché, maar mensen op Kreta zijn zeer gastvrij en vriendelijk. Kretenzers zijn van oorsprong arme mensen die leefden van kleinschalige landbouw. Hier zie ik gelijkenissen met de Kempenaars. Dat waren decennia geleden ook vooral arme boerkes, maar wel uiterst gastvrij. Nog altijd hebben heel wat mensen hier hun eigen moestuin en telen ze hun eigen fruit. Zo is dat ook bij de oudere generatie in de Kempen.”

TWEELEDIGE ROOTS

Voel je je vooral Kretenzer of toch nog Kempenaar?
“Ik heb de dubbele nationaliteit: Belg en Griek. Ik heb ooit eens een DNA-test laten doen en daaruit bleek dat ik voor meer dan de helft Zuid-Europese roots heb. Een deel van mijn persoonlijkheid is zuiders. De vriendelijkheid en gastvrijheid van de Kretenzers heb ik ook. Zo ook de Griekse humor: sarcasme, zelfspot, dollen met andere mensen, fabeltjes vertellen die niet per se waar zijn. Daar moet ik soms wel mee opletten bij Vlamingen, want die nemen zulke humoristisch bedoelde uitspraken soms meteen aan voor waar, wat dan weer zorgt voor grappige misverstanden.” (lacht)

Kom je dan nog veel in België?
“In de winter ga ik telkens naar België. Ik heb het nodig om geregeld terug in de Kempen te zijn. Dat is ook een hele fijne streek. Daar liggen natuurlijk ook een deel van mijn roots en zoek ik mijn Belgische familieleden en vrienden op. Ik word er dan ook vaak uitgenodigd bij gasten die in de zomer bij ons hebben verbleven en het gebeurt dat ze dan koken voor mij. Op hun beurt tonen ze hun Kempense gastvrijheid, iets wat ze gemeen hebben met de Kretenzers.”

Hoe zie je de toekomst? Neem jij het hotelroer straks over van je vader?
“Papa ziet in mij natuurlijk dé troonopvolger. Ik doe mijn job heel graag en probeer mijn eigen stempel te drukken. Maar of ik het ooit van hem zal overnemen, durf ik nu niet te zeggen. Ik verkies om het hotel samen met mijn papa te blijven runnen zolang zijn gezondheid het toelaat, want we zijn immers een zeer sterk duo van managers.”

MEER INFO
www.happyweekends.be