Gheelamania: "Er is meer dan ooit nood aan samenhorigheid"

Gitte Verlinden (24) en Ivo Verreyt (64) nemen tijdens Gheelamania respectievelijk de rollen van Sofie, Bert en Gerebernus (Ivo speelt een dubbele rol, nvdr.) op zich. We treffen de acteurs tijdens een repetitie waarbij de Geelse Academie voor Woord, Muziek en Dans hun danstalent toont. Gitte en Ivo hoeven hier in principe vandaag niet te zijn, maar zijn speciaal voor ons toch gekomen. Regisseur Luc Stevens profiteert er ineens van om Gitte, die één van de hoofdrollen op zich neemt, toch af en toe wat instructies te geven. Zij speelt in deze scène een boom, waarover zodadelijk meer.

Ivo, Gitte, hoe komen jullie bij Gheelamania terecht?
Gitte: “Ik heb in 2019 met ‘De Grote Rappèl 2’ meegedaan, een andere productie van Luc. Toen ik over Gheelamania hoorde, ben ik auditie komen doen. Ik had nooit gedacht dat ik het zou halen, maar ik kreeg een callback en werd geselecteerd voor één van de hoofdrollen.”
Ivo: “Ik ben geboren en getogen Gelenaar en doe al mee sinds de eerste editie, in 2005. Ze zochten mensen om mee te doen en ik speelde al amateurtoneel, dus dat was een logische stap. Toen was het eigenlijk nog een soort van wandeltheater met een gezamenlijke apotheose in grotere groep. Dat slot bleek zo indrukwekkend dat ze daar de volgende keer op hebben verder gebouwd. Ik heb elke keer al meegedaan. Ik ben intussen een ancien.”
Gitte: “Als nieuwkomer is het heel fijn om die anciens verhalen te horen vertellen over gebeurtenissen van de vorige edities. Want voor mij is het de eerste keer.”
Ivo: “Er zijn deze keer zelfs een paar inside jokes van die vorige keren mee in het verhaal geslopen. Een scène uit de kleedkamers waar de mannen tegenover de vrouwen komen te staan bijvoorbeeld. Of deze scène hier, met de bomen. Die discussie is er ooit echt geweest. Iemand die zei: ‘Seg, ik mag alleen maar in rij zeven boom vier spelen!’ Dat is mee in het stuk verwerkt. (lacht) Het is een grapje dat wij al jaren maken.”

Jij hebt zelf voor de kostuums van die bomen gezorgd, laat ik me vertellen…
Ivo: (glimlacht) “Klopt. Allemaal omdat ik met een grote mond tegen de schepen gezegd heb dat je bomen kon maken met stof en dat ik dat wel zou doen. Daar heb ik me toch lelijk aan mispakt. Ik heb alles met de hand geschilderd. Dat moet in totaal zo’n vierhonderd meter stof geweest zijn. (lacht uitbundig) Wilgen, appelbomen, sparren, berken,… Ik durf niet tellen hoe lang ik daar mee bezig ben geweest. Laat ons zeggen dat ik er maanden mee zoet ben geweest. Op dat vlak was het een voordeel dat corona opdook, nu had ik twee jaar extra. Ik vrees dat ik het anders niet gehaald had.” (lacht)

De voorstellingen moesten twee keer een jaar uitgesteld worden door corona. Ivo, heb je getwijfeld om terug mee te doen?
Ivo: (resoluut) “Nee, stiekem had ik het al opnieuw in mijn agenda vastliggen.” (glimlacht)
Gitte: “Dat was bij veel mensen zo, denk ik. Het is een heel fijne groep. Ik was daar wel een beetje bang voor. Als niet-Gelenaar (Gitte woont in Tessenderlo, nvdr.), en zij kenden elkaar al deels. Maar iedereen kwam zich meteen enthousiast voorstellen, ik voelde me onmiddellijk opgenomen in de groep.”

Wat maakt Gheelamania zo bijzonder?
Gitte: “De samenhorigheid. Ik denk dat daar meer dan ooit nood aan is. Het feit dat iedereen kan meedoen ook. Er is een rol voor iedereen. Of je kan achter de schermen iets doen als je liever niet op het podium staat. We zetten samen Geel in de kijker. Iedereen gaat zich aangesproken voelen, daar hoef je geen Gelenaar voor te zijn.”
Ivo: “In Geel heb je het geluk dat je de legende van Dimpna hebt en alles wat daarbij komt kijken. Die traditie van zorg dragen en solidariteit, dat zit er nergens zo ingebakken als hier. Daardoor kan je mensen ook makkelijker motiveren voor zo’n samenhorigheidsprojecten als dit. Ik hoor toch wel eens dat ze daar in andere gemeentes jaloers op zijn.”

Nu de première in zicht komt, is het behoorlijk druk, neem ik aan?
Gitte: “We zitten nu in een periode van drie maanden en half intensief repeteren. Drie, vier keer per week, meestal zo’n vier uur per dag. De dragende rollen moeten vaak meerdere repetities na elkaar doen. Maar dat lukt hoor, ik heb nog nooit moeite gehad om te blijven lachen.”

Lukt het ook om al die repetities en optredens in te plannen in jullie agenda’s?
Gitte: “Het is soms een gepuzzel. Ik zit op kot in Leuven, ik studeer nog (Muziekpedagogie, nvdr.). Gelukkig houdt Luc daar rekening mee.”
Ivo: “Bij mij is dat minder een probleem, ik ben met brugpensioen.”

Is dit een fijne periode? De repetities in aanloop naar de première?
Gitte: “Ik vind van wel. Je ziet het groeien nu. Het is tof om samen aan zo’n project te werken dat langzaamaan vorm krijgt. Je hebt samen al die momenten gedeeld. We hebben allemaal in het Engels kamp staan bibberen van de kou tijdens de eerste repetities. Dat schept een band.” (lacht)

Waar gaat het verhaal over? Licht eens een tipje van de sluier. 
Ivo: “De thematiek zit heel slim verweven in het geheel. Eigenlijk is het stuk één grote repetitie voor Gheelamania, een stuk binnen een stuk dus. Met tussendoor enkele andere verhaallijnen. De legende is meer als thema aanwezig. Het gaat over zorgen voor elkaar. Eigenlijk is het een verhaal van mirakels, op grote en op kleine schaal. Meer gaan we nog niet verklappen.” 

MEER INFO EN TICKETS
www.gheelamania.be