De bloesems van Haspengouw roepen weer

Waar beter dan in Sint-Truiden start je je verkenning voor een fiets- of wandeltocht in de streek. De stad noemt zich de hoofdstad van Haspengouw en is makkelijk te bereiken met auto en openbaar vervoer. En er is nog een goede reden waarom we de auto hier achterlaten.

NIEUW FIETSPUNT
Twee dagen voor mijn bezoek kreeg hotel Hof van Stayen in Sint-Truiden 70 fietsen geleverd. “We zijn een nieuw afhaalpunt van Fietsparadijs Limburg”, glimlacht hotelmanager Natali Groven. Trots neemt ze me mee naar een grote fietsenstalling waar glimmende groene en witte fietsen keurig in het gelid staan, wachtend op de eerste huurders. “Hier zijn we heel blij mee. Zo kunnen we onze hotelgasten maar ook anderen op weg helpen om de streek op twee wielen te verkennen.” We mogen er eentje uit de rij halen en weg zijn we.

Wie in Haspengouw fietst, houdt rekening met een glooiend landschap. Zonder elektische ondersteuning is het af en toe pittig trappen. Zeker richting Borgloon en Tongeren. Al snel mogen we opnieuw ervaren hoe fijn fietsen het is in Limburg. De blauwe knoopuntenbordjes zijn goed zichtbaar en duiden het traject perfect aan. Zoveel mogelijk wordt gebruik gemaakt van autoarme en zelfs autovrije wegen om fietsers door het landschap te loodsen.

AL TIJDENS HET PAASWEEKEND
Nog geen kilometer ver zijn we of er duiken al de eerste boomgaarden op. Toch maar even stoppen om te monsteren hoe de knoppen zich aan de takken ontwikkelen. De eigenaar van het perceel komt er bij staan. “Het wordt een vroeg bloesemjaar”, voorspelt hij. “Wanneer alles normaal verder gaat, hebben we in het paasweekend al mooie bloesems.”

We leren nog wat over de volgorde van de bloesems. “Eerst starten de pruimen, dan de peren, vervolgens de kersen en dan de appelen. Slaat het weer om en wordt het plots warm, dan gaat het snel. Dan staat binnen de week alles in bloei.”

DE ANDERE FRUITTELER
Een eind verder trekken een fruitautomaat en een vlag met als opschrift ‘Gezond van bij ons’ onze aandacht. Agnes Jacobs en Luc Exelmans runnen in een gehucht van Sint-Truiden een bijzonder fruitbedrijf. “Al 30 jaar”, vertellen ze terwijl ze koffie ingieten. Limburgse gastvrijheid ten voeten uit. “Aanvankelijk hadden we veel appelen staan. Die werden geteeld, gesorteerd en naar de veiling gebracht. De Pukkelpop-storm in 2011 vernielde een groot deel van onze oogst en heeft ons doen nadenken. We zijn toen boerenmarkten gaan doen en rechtstreeks aan de consument gaan verkopen. Aanvankelijk alleen onze eigen producten, maar nadien ook streekproducten van anderen.”

Acht jaar geleden namen ze Fancy Fruit uit Borgloon over, een fabrikant van ambachtelijk lekkernijen, en nu produceren ze zelf een heel gamma confituren, ingemaakt klein fruit, vlierbloesemsiroop, vruchtensappen tot zelfs hun eigen mosterd. Allemaal met opbrengst uit de eigen boomgaard of van het eigen veld. De streekproducten verkopen ze via een aantal verkooppunten, onder andere bij Toerisme Sint-Truiden, en nog altijd via markten.

HELAAS GEEN TERRASSEN
Zo je wil, blijf je hier uren babbelen maar dat is niet de bedoeling van onze Haspengouw-uitstap en dus vervolgen we onze tocht. Al is die niet zoals we gewend zijn in dit deel van Limburg. Cafés zijn gesloten, openluchtbars evenzeer. “Dit jaar zullen er ook geen bloesemterrassen zijn”, horen we bij de toeristische dienst. “Maar geen nood, in de zomer is het ook nog plezant zitten in een zomerbar. Kom later zeker nog eens terug.”

Toch krijgen we een instant vakantiegevoel wanneer we worden voorbijgestoken door drie 2PK’tjes. Die zien we wat later geparkeerd staan bij de kapel van Helshoven. Een eerste versie van het gebedsgebouw dateert uit de 13de eeuw. Nadien volgden nog heropbouwingen en restauraties. De vlaggen langs de straatkant en in de tuin geven het bedevaartsplaatsje een vrolijke aanblik. De horecazaak aan de overkant, Heirbaan 66, houdt een take-away van dranken en ijsjes en dat lokt behoorlijk wat toeristen.

HET ZWEVENDE KAPELLETJE
Het kruispuntje met autoparking vormt het vertrekpunt naar een nieuwe toeristische trekpleister, namelijk het zwevende kapelletje van Helshoven. Na het doorkijkkerkje van Borgloon, waarover zo meteen meer, heeft het fietsroutenetwerk er een nieuwe toeristische attractie bij. Kunstenaar Frits Jeuris maakte van gekapte fruitbomen een opvallend uitkijkpunt op de hoogste heuvel van Helshoven. Helsh(ea)ven heet het werkstuk, dat in 2019 hier een plaats kreeg.

We naderen Borgloon na een tocht onder een overwegend bewolkte hemel. Zodra we in de buurt komen van het intussen wereldberoemde doorkijkkerkje – officieel: Reading between the lines – klaart het uit. Alsof de hand van God er wat mee te maken heeft.

MEER DAN MANNEKE PIS
We zijn nog buiten het toeristische seizoen, maar toch wordt er druk gefotografeerd. Ik moet terugdenken aan een fietstocht door hartje Brussel in juni vorig jaar, na de eerste lockdown. De Grote Markt was zo goed als leeg en Manneke Pis stond moederziel alleen te plassen. Zeker weten dat het kerkje van Borgloon het afgelopen jaar meer is gefotografeerd dan de bekendste inwoner van Brussel. Met deze vredige gedachte nemen we afscheid van Haspengouw. Met de plechtige belofte om hier weldra terug te komen, zodra de bloesems echt aan het bloeien zijn.