Gert volgde de liefde naar de Verenigde Staten

“Acht maanden geleden hebben we een huisje gekocht in Newburgh, een klein dorp niet zo ver van Evansville, de stad waar Krista opgroeide. De meeste Kempenaars zullen die stad niet kennen, maar voor Amerikanen is het wel een plek met geschiedenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden hier de gevechtsvliegtuigen van de Air Force gemaakt en was hier de scheepswerf waar de landing ship tanks werden gebouwd voor de landing in Normandië. Eén van die tanks werd door enkele veteranen overigens opnieuw vaarklaar gemaakt. Ze doet vandaag dienst als museum en vaart tijdens speciale evenementen uit. Bijvoorbeeld op Memorial Day, de dag waarop overleden Amerikaanse militairen worden herdacht, zie je de tank op de Ohio-rivier.”

Je verhuisde van België naar de Verenigde Staten. Was het moeilijk aanpassen?
Gert Van Dingenen: “Goh, ik kom uit een klein dorp in de Kempen en woon nu in een klein dorp in de VS. In dat opzicht valt het wel mee. Het rustige small town-leven kende ik al wel. Gelukkig wonen we vlakbij een relatief grote stad, dus we kunnen van de voordelen daarvan genieten. Het grote verschil voor mij is het klimaat. De zomer is hier lang en warm, met zwoele avonden. Hoewel we in de winter sneeuw hebben, kan het in oktober overdag nog makkelijk 25 graden worden. Heerlijk!”

Kon je je makkelijk integreren?
“Ik denk het wel. Newburgh is een leuke plek om te vertoeven, met gezellige restaurantjes en leuke cafés, waar elk weekend wel iemand komt optreden. Zo leer je ook snel veel mensen kennen. Het feit dat Krista een Amerikaanse is, helpt natuurlijk wel. Ik heb de afgelopen jaren al veel vrienden kunnen maken en rij al een hele tijd rond in een Ford F150, zo’n echte American truck. Desalniettemin krijg ik vaak de vraag waar ik vandaan kom. Mijn accent verraadt nog steeds.”

Zeg je dan dat je uit de Kempen komt?
“Ik heb geprobeerd om aan vrienden uit te leggen wat de Kempen is, maar dat is niet eenvoudig. De Kempen is iets wat men hier niet kent. Provincies ook niet, trouwens. Het gekste wat ik tot nu toe gehoord heb is dat Amsterdam een land is en dat België een staat ervan is. Dat heb ik met de kaart erbij meteen rechtgezet.”

Ken je daar nog Belgen?
“Nee. Toen we onze marriage license gingen halen in het gemeentehuis van Newburgh, heb ik gevraagd of er hier nog Belgen wonen. Blijkt dat ik de enige ben.” (lacht)

Ben je al helemaal weg met de miles, de inches en de yards?
“Het feit dat ze het metrisch systeem niet gebruiken, was wel even aanpassen. Lengtes en temperatuur, daar ben ik ondertussen helemaal mee weg, maar de maten voor gewicht krijg ik maar niet geleerd. Ik blijf het raar vinden dat Amerikanen in het dagelijkse leven blijven vasthouden aan het imperial system, terwijl de bedrijfswereld steeds vaker de overstap maakt.”

Merk je een verschil in mentaliteit?
“Goh, ik heb het gevoel dat er hier een grotere community-sfeer is dan in België, al kan dat ook typisch zijn voor de zuidelijke staten. Dit is echt small town America. Het leven is hier veel rustiger. We spenderen onze weekends bijna als kleine minivakanties. We zullen sneller een weekendje weggaan met vrienden. Daar staat dan wel tegenover dat er tijdens de week hard gewerkt wordt. Werkdagen zijn hier lange dagen. Ik werk gemiddeld tien uur per dag.”

Wat voor werk doe je?
“Ik werk als Solution Architect bij Siemens Digital Industries. Ik deed die functie al in België en ben binnen het bedrijf getransfereerd van de Benelux-afdeling naar de Verenigde Staten. In mijn functie help ik bedrijven om hun bedrijfsprocessen te digitaliseren. Gezien de collega’s in mijn groep verspreid zijn over de VS en ook onze projecten global zijn, werken wij het merendeel van thuis uit.”

De Amerikaanse mentaliteit van ‘hard work pays off’ en proberen om de American Dream te bereiken en succesvol te worden in wat je doet, past dat ook bij jou als persoon? Hoe zie jij jouw American Dream?
“Ik heb het geluk dat ik mijn job heel graag en met veel passie doe. Die lange werkdagen neem ik er dus graag bij. Toch denk ik dat mijn American dream nog vorm aan het krijgen is. Tot het moment dat onze jongste dochter van 10 het ouderlijke nest verlaat, blijven we hier in Newburgh, maar daarna willen Krista en ik heel graag reizen. We willen bijvoorbeeld alle staten van de VS bezoeken. We willen ook heel graag opnieuw naar Australië. Mijn zus is getrouwd met een Aussie en ik wil haar heel graag nog eens bezoeken.”

We zijn bijna een jaar sinds president Joe Biden overnam van Donald Trump. Merk je een verschil?
“Het grote verschil zijn de prijzen. Sinds Biden overnam, is alles duurder geworden. Ook de belastingen zijn omhoog gegaan. Dingen die hier in small town America hard aankomen. Het grootste deel van de bevolking hier zijn doodgewone werkmensen met een laag inkomen. Die extra belastingen vallen hier dus zwaar. Dat is ook de voornaamste reden waarom de aanhang van Trump hier groter is dan in de staten aan de kust. Weet je, het leven hier in Indiana is totaal anders dan het leven in New York of California. In België zien we de VS nog vaak als één land, terwijl elke staat eerder als een ander land beschouwd moet worden. Het verschil tussen staten is groot. Alleen al de staat Texas is bijvoorbeeld zo groot als de hele EU. Als je dat allemaal in overweging neemt, dan is het maar logisch dat er verschillen zijn. Het verschil tussen Griekenland en België is ook groot, nietwaar?”

Politiek is op veel plekken een verhaal van uitersten geworden, waarin de twee kanten steeds verder van elkaar af staan. Wordt er vaak over politiek gesproken?
“Dat gebeurt, ja. Net zoals in België hebben we soms gezonde discussies over politiek. Je hebt overal fanatiekelingen, maar het is niet zo dat politieke gesprekken zo verhit geraken dat er vriendschappen sneuvelen of zo. Ik heb wel het gevoel dat sommige Amerikaanse media erop uit zijn om de verschillen te vergroten en op die manier conflict uit te lokken. Dat is volgens mij veel kwalijker dan de ideologische tegenstellingen tussen links en rechts.”

Wat wij in België soms moeilijk begrijpen, is de band die sommige Amerikanen hebben met vuurwapens. Hoe sta jij daar tegenover?
“Zeker hier in de Midwest is dat een gevoelig topic. Veel mensen bekijken het als hun grondwettelijk recht en houden er daarom zo hard aan vast. Nu, op het platteland begrijp ik wel waar het vandaan komt. Je wil als boer je vee beschermen tegen poema’s en ander gevaarlijk wild. Ik vind persoonlijk niet dat er strengere wetten moeten komen, maar de registratieplicht voor wapens mag voor mij wel strikter.”

Over naar het meest besproken topic van de afgelopen twee jaren: corona. Hoe beleven jullie de pandemie daar?
“De meeste mensen hebben intussen hun inentingen gehad. Op de meeste plaatsen is het gewone dagelijkse leven teruggekeerd. Mondmaskers zijn vaak nog gewoon een aanbeveling. Toch heeft Covid een serieuze impact gehad op ons leven. Aanvankelijk konden Krista en ik elkaar 8 maanden niet zien, omdat ik niet meer naar de VS kon reizen. We hebben ook ons huwelijk met een jaar moeten uitstellen. Normaal zouden we vorig jaar in november trouwen, maar door Covid is het dit jaar geworden. Vandaag heeft het virus de grootste impact op mijn contact met het thuisfront en dat is nog steeds erg lastig.”

Hoe bedoel je?
“Ik heb twee schatten van kinderen uit een eerdere relatie, die in België bij hun moeder wonen. Toen ik Krista vier jaar geleden, tijdens een vakantie in Italië met onze kinderen, ten huwelijk vroeg, hebben we besloten dat ik pas naar de VS zou verhuizen als mijn kinderen naar de middelbare school zouden gaan. Tot ze oud genoeg zouden zijn om tijdens de vakantie zelfstandig naar de VS te vliegen. Helaas, het virus heeft die plannen flink door elkaar geschud. Door corona heb ik hen al sinds december vorig jaar niet meer kunnen vastpakken. Gelukkig hebben we via WhatsApp en FaceTime dagelijks contact. Ik weet dat ze veilig zijn bij hun moeder en dat ik me geen zorgen hoef te maken. Dat is een hele geruststelling.”

Krista en jij zijn dit jaar dus getrouwd. Klopt het dat het niet jouw eerste Amerikaanse huwelijk was?
“Ja. Eigenlijk is dat best een grappig verhaal. Lang geleden was ik met de moeder van mijn kinderen op vakantie in Las Vegas. In België waren we niet getrouwd, maar het leek ons grappig om dat in Vegas wel te doen. Toen ik jaren later Krista leerde kennen en haar ten huwelijk vroeg, dacht ik daar niet aan. Blijkbaar wordt het Vegas-huwelijk in de Verenigde Staten als een echt huwelijk beschouwd. Omdat we in België nooit getrouwd waren, was het ook niet zo eenvoudig om het huwelijk in de VS te laten ontbinden. Na veel zoeken hebben we een advocaat gevonden die de zaak kon behandelen en een paar duizend dollar later was het geregeld. Een tip dus voor mensen die in Vegas willen trouwen: het huwelijk is hier echt bindend.” (lacht)

Denk je ooit nog terug te komen naar België?
“De toekomst zal het uitwijzen. Momenteel zijn we hier thuis en hebben we het hier naar onze zin, maar zoals ik daarnet zei: reizen zit ons in het bloed, dus wie weet waar we over tien jaar staan. Sowieso is het plan dat ik regelmatig naar België kom om mijn kinderen en mijn ouders te zien, want ik mis hen heel hard. Momenteel is het plan om met kerst naar België te reizen. Mijn kinderen zien, dat zou het mooiste kerstcadeau zijn dat ik me kan voorstellen.”