Frank Janssen zorgt voor ambiance op de motorcross

Frank Janssen groeide op in de Kerkstraat in Arendonk. Bij de buren waren er heel wat leeftijdsgenoten en samen kregen ze het idee om een vrije radio op te starten. “We hadden twee platendraaiers, een stapeltje oude platen, maar vooral veel ambitie”, herinnert Frank zich. “Daar is zeker de liefde voor de microfoon gegroeid. Al heeft mijn moeder het altijd geweten. Als kleine gast ging ik steeds naar de rallycross op de Glosso in Arendonk en de volgende dagen speelde ik dan al die wedstrijden na. Mijn moeder heeft toen vaak gezegd dat ik reporter moest worden.” Hoewel Frank al vele jaren een vertrouwd gezicht is op de motorcross komt hij niet uit een typische crossfamilie. “Bij ons in de familie zijn het eigenlijk allemaal vissers”, lacht hij. “Toch wel twee tegengestelden, niet? Mijn ouders gingen wel eens naar een wedstrijd om een bevriend motorcrosser aan te moedigen. Maar zij beleefden het duidelijk niet op dezelfde manier als ik. Ik vond die sfeer fantastisch. En ik was meteen gefascineerd door de speaker, wat ik thuis maar al te graag naspeelde. Naarmate ik ouder werd, begon ik ook meer en meer de cross in de gaten te houden. Dan gebeurde het wel eens dat ik naar de speaker liep om door te geven wat er gebeurd was. De microbe had me helemaal te pakken.”

VAN DJ TOT SPEAKER
De jonge Frank was niet meer weg te denken bij de motorcross. Ook al moest hij daar een deel van zijn uitgaansleven voor opofferen. “Echt uitgaan heb ik nooit veel gedaan. Wel was ik destijds dj bij de Zazou in Arendonk. De vrije radio die we in de buurt hadden opgericht was ondertussen een stille dood gestorven maar het presenteren vond ik wel leuk. Dus had ik mij aangeboden bij Radio 2370 in Arendonk. Daar kreeg ik op zaterdagnamiddag een programma wat ik altijd graag gedaan heb. Wanneer ik klaar was, ging ik snel een frietje eten, een nieuwe platenbak halen thuis en reed ik naar de Zazou. Daarna nog een pintje drinken en snel naar huis want ’s morgens, vaak al om zes uur, vertrok ik naar de cross. Dat waren nog eens tijden.” Via een kennis op de motorcross ging Frank mee naar de wedstrijden van de jeugdbond. Daar kreeg hij bij toeval de kans om een keertje in te vallen als speaker. “Dat was fantastisch”, lacht Frank. “Het omroepen op zich was voor mij één groot feest. Maar ook die jeugdwedstrijden vond ik de max. Je kent al die gasten door en door en als je ze dan ziet doorgroeien naar de elites doet dat enorm veel deugd. Ik was toen, op mijn twintigste, ongetwijfeld de jongste speaker van België. Uiteraard heb ik nooit gedacht dat ik nu, op mijn drieënvijftig, nog altijd boven op die bus zou staan.”

WATER IN DE SCHOENEN
Volgens Frank is een goede speaker iemand die de wedstrijd perfect kan volgen, maar daarnaast ook de deelnemers meteen kan herkennen. En uiteraard, misschien wel het leukste van allemaal, je moet de wedstrijd spannend kunnen maken. “De toeschouwers moeten altijd het gevoel hebben dat het een strijd is op leven en dood, ook al heeft de wedstrijd geen enkele spanning”, gaat Frank verder. “En dat zowel bij extreme koude als op uiterst zonnige dagen. Mensen vergeten dat wel eens maar je krijgt als speaker wel wat te verduren. Niet alleen is het een lange werkdag maar vaak moet je ook als een Michelin-mannetje ingeduffeld zitten om de koude te kunnen verbijten. Op andere dagen is het bescherming zoeken tegen de extreme zon. Maar ik zeg altijd, pas als het water uit mijn schoenen loopt, kom ik naar beneden.” Zelf heeft Frank nooit actief deelgenomen aan wedstrijden. Al was hij wel eens bakkenist bij een mechaniekerscross in de zijspan. “Ook dat wordt zwaar onderschat”, vertelt de Turnhoutenaar. “Tijdens die eerste training stond ik een kwartier later nog te trillen en te beven. Helemaal door elkaar geschud. En volgens de piloot hadden we niet eens hard gereden.” Over de toekomst van zijn sport is Frank minder positief. “Het is algemeen geweten dat het in Vlaanderen moeilijk is, met veel kritiek op geluidshinder en uitlaatgassen. En nu komt daar het elektrisch rijden nog bij. Er wordt gesproken om binnen enkele jaren enkel nog elektrische motoren toe te laten. Ik weet niet wat dat zal geven maar ik geloof er nog niet in. We zullen maar profiteren van elke wedstrijd die ik mag omroepen. En verder sta ik open voor elke andere werkaanbieding want motorcrossspeaker in Vlaanderen zijn doe je uit liefde voor de sport, zeker niet voor het geld.”

MEER INFO
Wie Frank de volgende weken aan het werk wil zien, houdt best de kalender van VLM in de gaten.