Op twee wielen door de wereldhoofdstad van de fiets

Eerst een paar cijfers. Kopenhagen telt meer dan 350 km fietspaden. Die liggen vaak iets hoger dan het wegdek of zijn afgeboord met dorpels waardoor ze veilig zijn. Een op drie verplaatsingen naar werk of school gebeurt met de fiets. De stad telt 650.000 inwoners en die hebben in totaal meer dan 745.000 fietsen, wat vijf keer meer is dan auto’s. Het stadsbestuur investeerde in 2022 10 miljoen euro in fietsinfrastructuur. Een gemiddelde Kopenhaagse fietser rijdt dagelijks 9,3 km. Tel dat allemaal bij mekaar en het minste wat je kan zeggen, is dat de fiets een belangrijke plaats inneemt in het leven van een Kopenhagenaar. Dat kunnen we natuurlijk alleen maar toejuichen.

40.000 FIETSERS PER DAG
Nog een cijfer vergeten. De Dronning Louise’s Bridge is een van de meest befietste trajecten in Denemarken met dagelijks meer dan 40.000 fietsers die de brug gebruiken om van het centrum naar de wijk Nørrebro te fietsen, of omgekeerd. Die stippen we dus alvast aan voor ons fietsavontuur. Zover zijn we nog niet. Om in Kopenhagen te gaan fietsen, kozen we om de eigen fiets op de fietsendrager te bevestigen en met de auto richting noorden te rijden. Moest je op een andere manier naar ginder willen, weet dan dat je in Kopenhagen bij wijze van spreken op elke hoek van de straat een fiets kunt huren.

DAGREIS VAN HUIS
Onze autoroute gaat via Essen, Bremen en Hamburg naar het noorden van Duitsland. In Puttgarden nemen we de ferry en die zet ons driekwartier later af op Deense bodem, meer bepaald in Rødby. En na nog anderhalf uur rijden meren we aan bij ons hotel in een voorstad van Kopenhagen. Anders gezegd: vanuit de Kempen rij je op een dagreis naar Kopenhagen mits de files in Duitsland een beetje meevallen. Het geluk is aan onze kant. Kwamen we toe onder een druilerig wolkendek, dan is de hemel uitgeklaard wanneer ik de volgende ochtend de gordijnen van de hotelkamer openschuif. Dit belooft een mooie fietsdag te worden.

REGELS
Voor je in Kopenhagen fietst, moet je weten dat er enkele gedragsregels voor fietsers gelden. Op die manier tracht de overheid het fietsverkeer in goede banen te leiden. Om te beginnen moet je op het fietspad rijden. Dat spreekt voor zich. Ben je met meer dan een persoon, rij dan achter mekaar zodat andere fietsers je links kunnen voorbijsteken. Wil je zelf iemand inhalen, kijk dan even over je schouder om zeker te zijn dat iemand anders jou al niet aan het inhalen is. Stop je, dan steek je je linkerhand omhoog om je achterliggers te verwittigen. Sla je links of rechts af, dan geef je dit aan met je arm. Moet je bij een verkeerslicht links of rechts en er is een afslagstrook voor fietsers, wacht dan daar tot het fietsverkeerslicht op groen springt.

IN HET ZADEL
Ik heb er veel zin in. Via de Roskildevej fiets ik vanuit het voorstadje Taastrup richting Kopenhagen. Het fietspad is zo breed als een autorijvak en dat in beide richtingen. Op bijna elk kruispunt staan verkeerslichten en dat zorgt voor enig oponthoud, maar speciaal voor fietsers staat telkens een metalen railing die je met je rechterhand kunt vastgrijpen en waarop je je rechtervoet kunt zetten. Op die manier blijf je lekker in het zadel en zodra het groen wordt, ben je snel verder.

TOCH MAAR MET HELM
In de verte doemt de toren van de Copenhagen Zoo op. De dierentuin ligt in het gehucht Frederiksberg en die berg mag je letterlijk nemen. Na een klimmetje sta ik boven en moet uitkijken voor gezinnen met kinderen die naar de beesten gaan kijken en het fietspad kruisen. Vanaf nu volgt een afdaling die me pal naar het centrum brengt en het wordt drukker op het fietspad. Omdat ik heb gelezen dat in Kopenhagen iedereen met een fietshelm zou rijden, heb ik die ook maar opgezet, hoewel dit voor volwassenen niet wettelijk verplicht is in Denemarken. Wanneer ik even rondkijk, merk ik dat lang niet iedereen een fietshelm draagt en zeker niet de jeugd. Het is midden april en de eerste zonnestralen lokken inwoners en toeristen naar terrassen en de waterkant. Kanalen, meren en andere waterpartijen delen de stad in verschillende delen. Onder meer fietsbruggen maken de verbindingen. Ik fiets over de Lille Langebro en later in het havengebied over The Bicycle Snake (de fietsslang). Vooraf heb ik een aantal hotspots in de stad aangestipt waar ik zeker wil passeren, maar verder rij ik mee met de honderden andere fietsers en voel me Kopenhagenaar onder de Kopenhagenaars.

INFRASTRUCTUUR MAAL DRIE
Wat is het toch met de Kopenhagenaars dat ze elke ochtend op de fiets stappen, ook bij slecht weer? Is de gemiddelde Kopenhagenaar milieubewuster dan gemiddeld? Zijn ze gezondheidsfreaks? Of zit fietsen in het Deense DNA? “Het komt neer op drie belangrijke factoren: infrastructuur, infrastructuur en infrastructuur”, zegt fietsambassadeur en bekende inwoner Mikael Colville-Andersen. “Kopenhagen heeft aangetoond dat met een netwerk van eenvoudige, veilige en verbonden infrastructuur de fiets een concurrerend vervoermiddel kan zijn voor mensen van alle leeftijden en capaciteiten.”

FOTOGENIEK
Ik fiets langs de Tivoli-tuinen met binnen de omheining een attractiepark dat jaarlijks miljoenen bezoekers lokt, en kom bij het plein voor het imposante stadhuis en daarnaast het al even indrukwekkend Scandic Palace Hotel. De winkelstraten in het oude centrum sla ik over wegens te veel gekrioel van mensen en fiets door naar het fotogenieke Nyhavn, een havenwijk met veel bars en restaurants en vooral bekend om zijn gekleurde gevels. Selfiemakers staan naast mekaar op het bruggetje en we doen vrolijk mee.

KLEINE ZEEMEERMIN
Van hieruit is het niet zover meer tot bij de Kleine Zeemeermin en deze toeristische attractie wordt de volgende halte. Het blijft me een raadsel waarom hier zoveel toeristen samentroepen, want in het echt is het standbeeld nog kleiner dan op de foto’s die ik ervan zag. Datzelfde idee had ik trouwens ook bij Manneke Pis in Brussel. Een rondvaartboot brengt zijn passagiers in de beste positie om hen een mooie foto te laten maken. Een fietsgids met in zijn zog een tiental toeristen komt aangereden en begint zijn verhaal nadat ze hun kleurrijke fietsen hebben gestald. “De Kleine Zeemeermin stelt het hoofdpersonage voor uit het gelijknamige sprookje van Hans Christian Andersen”, vertelt hij. “Het werd gemaakt door de kunstenaar Edward Eriksen en in 1913 hier geplaatst. Let op de twee benen”, wijst hij. “Die hebben ook twee staarten.” Zoals een zeemeermin dus. Bij het wegrijden kom ik door een laan met Japanse kerselaars die in bloei staan. Koppeltjes zitten op de banken onder het roze schouwspel en verklaren mekaar de liefde.

FRANS LUNCHCAFÉ
De middag is al een eind gevorderd en voor een late lunch zet ik me op het terras aan het water van Den Franske Cafe. Inderdaad, een Frans café in hartje Kopenhagen, maar ze serveren wel smørrebrød, een typisch Deens lunchgerecht dat bestaat uit een snee roggebrood die uitgebreid wordt belegd. En of het smaakt.

BELGISCHE FILM
Ik fiets nog een ommetje door de stad en hoor in de verte muziek. Drie keurig in het pak gestoken mannen zingen vanop een balkon boven de deur van een theaterzaal croonernummers. Op die manier geven ze de bezoekers van de show een muzikaal welkom. Passanten blijven staan en genieten mee. Wanneer ik me omdraai, zie ik de gevel van cinemacomplex Palads en tot mijn verbazing hangt er een grote affiche om de première van de Belgische film Close aan te kondigen. Ik maak me de bedenking hoe fijn het is om een wereldstad te ontdekken en op je af te laten komen vanop de fiets, zeker als dat in zulke comfortabele omstandigheden kan.

VLOT FIETSEN IN DE SPITS
Om Kopenhagen weer uit te fietsen, neem ik de Dronning Louise’s Bridge. Scholen en kantoren beginnen leeg te lopen en dat toont zich in het grote aantal fietsers op deze doorgangsweg. Maar in tegenstelling tot het autoverkeer, dat stapvoets de stad probeert te verlaten, blijft het vlot fietsen op de fietspaden. Of die vele fietsers niet leiden tot veel fietsongevallen? “Tussen elk ernstig ongeval wordt gemiddeld 5,7 miljoen kilometer gefietst”, weet Mikael Colville-Andersen. “Vorig jaar werden van de miljoenen fietstochten 81 ernstig gewonde fietsers gemeld, een aantal dat de afgelopen tien jaar met een derde is afgenomen. Tegelijkertijd is ook de perceptie van veiligheid verbeterd. Uit peilingen blijkt dat ruim driekwart van de inwoners zich veilig voelt tijdens het fietsen.”

GELUKKIGER MET FIETS
Kopenhagen heeft mijn fietshart gestolen. Het is een heus plezier om de stad op een tweewieler te doorkruisen. Veel steden mogen hier een voorbeeld aan nemen. “Wist je dat inwoners van steden waar een goede fietsinfrastructuur is en waar veel wordt gefietst, gelukkiger zijn dan anderen? Daar is al veel onderzoek naar gebeurd”, aldus nog Mikael Colville-Andersen. Waar wachten we dan nog op? 

www.visitcopenhagen.com

MEER INFO
www.happyweekends.be