Kattegattleden: fietsen langs de Zweedse kust

Na een autorit door Duitsland en Denemarken sta ik in het Deense Helsingør in de wachtrij voor de ferry. Aan de overkant zie ik Zweden liggen. Het worden zo meteen mijn eerste kilometers op Zweedse bodem. Na een overtocht van amper 20 minuten is het zover en rijden we Helsingborg binnen, een lieflijk stadje aan de Zweedse westkust. Helsingborg is meteen ook het startpunt van de Kattegattleden, in 2015 geopend als Zwedens eerste lange-afstandsfietsweg.

ROESTBRUINE BORDJES
Al snel ontdek ik het eerste van hele vele bordjes die deze fietsweg markeren. Ze kregen een roestbruine kleur en dragen het nummer 1. Zweden nam zich jaren geleden voor om een netwerk van lange-afstandsfietswegen te ontwikkelen en deze Kattegattleden was er de eerste van. Tijdens mijn tocht zal blijken dat de route perfect is gemarkeerd. Verkeerd rijden is amper mogelijk.

MOOISTE EUROPESE PARK
De eerste kilometers gaan over een vrijliggend fietspad langs de kust, maar dan kom ik in een bosgebied terecht. Hoewel de fietsweg voortdurend de kustlijn volgt, is deze toch niet helemaal vlak. Na enkele kilometers moet ik al een eerste heuvel op. Zo bereiken we het kasteel Sofiero, dat uit de 19de eeuw dateert. Vooral de tuinen en dan vooral de rododendrons zijn indrukwekkend. Meer dan driehonderd soorten kan je er bewonderen. We lezen dat de tuin ooit is bekroond tot mooiste park van Europa. Te oordelen aan de grootte van het tegenoverliggende parking worden hier in het seizoen veel bezoekers verwacht.
De Kattegattleden is genoemd naar het Kattegat, de zeestraat tussen Jutland in Denemarken en Halland in Zweden. Nederlandse zeelieden gaven ooit deze naam aan de nauwe doorgang. Aan de overkant van het water zie ik nog altijd Denemarken en de eerste dorpen die ik passeer, doen ook nog erg Deens aan. Behalve dat af en toe de geel-blauwe Zweedse vlag hangt te wapperen.

GOEDE LUNCHFORMULE
Wat verder fiets ik de haven van Höganäs binnen en in de plaatselijke Hamnkrog (havencafé) bestel ik de lunch. Het zal me later deze week duidelijk worden dat ze in veel Zweedse horecazaken een goede lunchformule hebben. Je bestelt een hoofdgerecht, meestal keuze uit vlees, vis en vegetarisch, en dan mag je zelf bij de saladebar à volonté groenten en sneetjes brood nemen. In je luncharrangement zijn ook koffie, thee en water begrepen, samen met een stukje cake. Hiervoor betaal je betrekkelijk weinig geld, wat maakt dat veel Zweden ’s middags buitenshuis lunchen.

AUTOVRIJ OF -ARM
Het is midden mei en de zon schijnt lekker. Dat Zweden synoniem staat voor veel regen, kan ik gelukkig niet bevestigen. Tijdens mijn verblijf van een week hebben we alleen maar zon. Het ene haventje volgt het andere op, maar evengoed gaat het fietspad wat weg van de kust. De voor Scandinavië typische roodbruine huizen wisselen af met andere gekleurde woningen. Nergens wordt de route echt zwaar of moeilijk. Meestal fiets je over autovrije of autoluwe wegen.

PERFECTE ZONSONDERGANG
De Kattegattleden is verdeeld over acht etappes, maar niemand zegt dat je dit schema moet volgen. Doe ik dus ook niet. Op het einde van de eerste fietsdag bereik ik het hotel in Båstad, een grotere kustplaats. Na het avondeten zakt de zon weg achter de zeehorizon. Kleine en grote bolle rotsen steken uit het wateroppervlak. Nog andere mensen zijn naar het strand gekomen om de perfecte zonsondergang mee te maken. Een grote paalwoning die een twintigtal meter in het water staat, krijgt in het prachtige avondlicht een heel andere uitstraling. Na nog wat wachten strekt zich boven mij een verbluffende sterrenhemel uit.

GELE KOOLZAADVELDEN
De komende dagen fiets ik nog meer delen van de Kattegattleden. Door de goede bewegwijzering moet ik amper op mijn gps kijken. In de buurt van Kullaberg kleuren enorme koolzaadvelden het landschap geel. Het merendeel van de fietsweg is verhard, maar af en toe kom je op een stuk gravel, maar ook deze onverharde delen zijn goed berijdbaar. Lek rijden deed ik gelukkig niet, maar ook daar hebben de ontwikkelaars van de fietweg rekening mee gehouden. Overal kom je roodgekleurde kasten tegen met daarin een fietspomp. Biedt de Kattegattleden een doorsnee van wat Zweden heeft te bieden? Eigenlijk niet. Zo fiets je niet door uitgestrekte wouden en langs uitgestrekte meren die zo typisch zijn voor dit land.

FAVORIETE TERRAS
Het plezantste aan het fietsen zijn de terrassen onderweg. We schreven het al eerder. Het mooiste terras tijdens mijn fietstocht was dat van restaurant Blomstermåla in Särö. Omgeven door water en met geen andere bewoning in de buurt voel je hier de ultieme vrijheid. De hoogblonde Katrin Axelsson is de uitbaatster en ik feliciteer haar met de prachtige locatie. “In 2020 namen we deze zaak over, inderdaad middenin coronatijd. Maar ik was meteen verliefd op deze plek. We knapten het interieur en het terras op en sindsdien zijn we een echte pleisterplek voor mensen uit Göteborg. Die komen hier wandelen en een hapje eten.” De gastvrouw heeft wat weg van de blonde van ABBA, maar is ze voor alle duidelijkheid niet. Het visgerecht dat ze die middag serveert, is dan weer wel Mamma Mia.

GÖTEBORG IN ZICHT
Vanuit Kungsbacka is het nog zo’n 60 km te gaan tot Göteborg, na Stockholm de tweede grootste stad van Zweden en een echte havenstad. In de verte doemen de havenkranen en hoge gebouwen op, maar eerst geniet ik nog van uitgestrekte polders, rietvelden en de kolonies vogels die in het lage water wat lekkers aan het zoeken zijn. Via de oude havenwijk Haga fiets ik Göteborg binnen. De stad toont zich met zijn vrijliggende fietspaden als vriendelijk voor de tweewieler. Oude en moderne architectuur wisselen mekaar af, zo ook grote shoppingcentra en eigenzinnige winkeltjes.

WEG VAN DE DRUKTE
Een dag later laat ik de drukte van de stad achter me om nog een vervolg te breien aan mijn fietsavontuur. Voor de kust van Göteborg liggen namelijk de Öckerö-eilanden en daarvan zijn er enkele onderling verbonden met fietsbruggen. Vanuit Lilla Varholmen neem ik de ferry naar Öckerö, het grootste eiland van de archipel. Onderweg kruisen we ferry’s die naar andere eilanden varen. Ze zijn allemaal even knalgeel en gratis. Geen kwartier later sta ik op Öckerö en begin ik aan een fietsronde van een 35-tal km over de prachtige eilanden. Eerst naar Hönö en vervolgens via een hoge brug naar Fotö. Als laatste eiland fiets ik over Hälsö. Door het mooie weer is het opnieuw heerlijk fietsen en in dit vroege voorjaar heerlijk rustig.

DE VRAAG VAN 1 MILJOEN
Ik bedenk hoe buitengewoon het moet zijn om hier te wonen. Op het terras van restaurant Nimbus op Öckerö raak ik aan de praat met medewerkster Veronica. “Of zij zelf op deze prachtige eilanden woont?”, vraag ik haar. “Ja, op Höndö”, antwoordt ze. Wanneer ik informeer naar de prijs van een gemiddelde woning, noemt ze een duizelingwekkend bedrag in Zweedse Kronen. Omgerekend in euro kom ik op een prijs boven de 1 miljoen. Zucht. Dan ga ik nog ettelijke toeristische reportages moeten schrijven vooraleer te kunnen verhuizen, bedenk ik me.

MEER INFO
www.kattegattleden.se

Foto’s: Paul Huysmans