Sion Embrecht: Kroont zich tot Europees kampioen restaurantservice

Sion, eerst en vooral proficiat met de overwinning in Riga. Hoe voelde het om niet alleen jezelf, maar ook je school en heel België te vertegenwoordigen op zo’n hoog niveau?
Sion Embrechts: “Het was een enorme eer. Ik wist dat ik een kans kreeg die niet iedereen krijgt en ik wilde er het allerbeste van maken. Het was fijn dat mijn school me als ‘afgevaardigde’ koos. Dat gaf me het gevoel dat ze in mij geloofden en dat ik klaar was voor zo’n grote uitdaging. Ik behaalde vorig jaar al zilver op nationaal niveau, maar het idee dat ik België kon vertegenwoordigen op Europees niveau maakte me nog meer trots. Ik wist wel dat ik goed voorbereid was en dat ik mijn best ging doen, maar om dan effectief te winnen, dat is echt de kers op de taart. Het voelt nog steeds een beetje onwerkelijk, maar ik ben vooral heel trots op wat ik samen met mijn team heb bereikt.”

Heb je tijdens de wedstrijd obstakels moeten overwinnen?
“De allereerste dag van de competitie werden we aan een deelnemer uit een ander land gekoppeld. Mijn teamgenoot was een meisje uit Portugal waardoor we alles natuurlijk in het Engels moesten doen. Die taalbarrière was in de eerste minuten wel even een uitdaging. Daarnaast weet je ook niks over die persoon: wat hun sterke en zwakke punten zijn, hoe ze werken, of we een beetje dezelfde aanpak hebben… Dat was een uitdaging, maar ook heel leerzaam. Je moet flexibel zijn en snel kunnen schakelen. Gelukkig hadden we binnen de tien minuten een goede klik. Dat was een opluchting, want samenwerken met iemand die je niet kent én niet je moedertaal spreekt, dat is toch spannend. Maar ik merkte al snel dat we elkaar goed aanvulden en dat maakte het allemaal een stuk makkelijker.”

Hoe probeer je tijdens zo’n wedstrijd op te vallen tussen alle andere deelnemers?
“Het is heel belangrijk om jezelf te blijven. Dat klinkt misschien cliché, maar het werkt echt. Elk land heeft zijn eigen gewoontes in de horeca. Zo merkte ik dat mijn teamgenoot gewend was om alles ‘à la minute’ te doen, zoals het indekken van bestek. Dat verschilt wel wat van hoe wij het hier in België vaak aanpakken, maar ik paste me daaraan aan en liet mijn eigen stijl erdoorheen komen. Tijdens de wedstrijd moet je blijven nadenken: hoe kan ik de jury imponeren en tegelijkertijd de beste service bieden? Het gaat niet alleen om technische vaardigheden, maar ook om de ervaring die je biedt.”

Wat heb je geleerd uit de samenwerking met je Portugese teamgenoot?
“Voornamelijk hoe belangrijk het is om open te staan voor andere manieren van werken. Ze had dus die andere aanpak, maar dat maakte het juist interessant. Communicatie speelde daarin een grote rol. We hebben veel overlegd, zowel overdag als ’s avonds in het hotel. Door samen te praten en goede afspraken te maken, waren we op de wedstrijddag volledig op elkaar ingespeeld. Die samenwerking is iets wat ik zeker meeneem naar de toekomst. Samenwerken en communiceren waren de sleutel om het beste in elkaar naar boven te halen.”

Hoe heb je je voorbereid op de wedstrijd?
“Alles wat ik de afgelopen jaren heb geleerd in mijn horecaopleiding heeft me geholpen om te komen waar ik nu ben. Specifiek voor deze wedstrijd ben ik ongeveer een maand van tevoren intensief gaan oefenen. Op school heb ik de bereiding van cocktails en mocktails geoefend en thuis heb ik me verdiept in de wijnen die we zouden serveren. Ook de zaalbereidingen heb ik vaak geoefend. Daarbij had ik veel hulp van mijn begeleiders en leerkrachten. Het voelde echt als teamwork, ook al stond ik daar uiteindelijk alleen met mijn teamgenoot.”

Hoe zou je jouw stijl als gastheer omschrijven?
“Ik probeer altijd mezelf te blijven en alles zo natuurlijk mogelijk te doen. Wat voor mij het belangrijkste is, is dat de gasten zich welkom en op hun gemak voelen. Ik wil dat ze een ervaring hebben waar ze later met een glimlach aan terugdenken. Dat zit vaak in de kleine dingen. Een gast een beetje extra persoonlijke aandacht geven, inspelen op hun wensen, en net dat stapje verder gaan. Het zijn die momenten waarop mensen voelen dat ze niet zomaar een nummer zijn, dat ze echt gezien en gehoord worden. Als ik aan het einde van een dienst een compliment krijg of merk dat gasten met een grote glimlach vertrekken, dan weet ik dat ik het goed heb gedaan.”

Heeft deze Europese titel al deuren voor je geopend?
“Ja, eigenlijk wel. Kort na de wedstrijd kreeg ik een telefoontje van chef Alex Verhoeven van sterrenrestaurant Hert in Turnhout. Ze vroegen of ik terug bij hen wilde komen werken, wat ik enkele jaren geleden ook al eens had gedaan. Dat was een mooi compliment en een kans die ik graag heb aangenomen. Ik hoop over tien à vijftien jaar ook een eigen zaak te openen, maar dat zijn plannen voor op lange termijn. De wedstrijd was een hoogtepunt, maar het is ook een motivatie om verder te blijven groeien.”

Portretfoto: Rune Smets
Teamfoto: Sion Embrechts