Nikki vindt het echte leven terug op Kreta

Waarom besloot je om op Kreta te gaan wonen?
Nikki Daniels: “Het werd hoe langer hoe moeilijker om na onze vakanties terug te keren naar België. Het gevoel dat we in België geleefd werden, dat waren we beu. We wilden leven en genieten van elkaar, de natuur en het adembenemende Kreta. En dus besloten we om permanent naar hier te verhuizen. Het was het ideale moment: onze jongste zoon Yannis was op dat moment net 3 jaar. We zouden hem de kans geven om op te groeien in dit paradijs. Zeg nu zelf, een beter geschenk konden we hem toch niet geven? Onze oudste zoon Kenny was op dat moment ook net afgestudeerd van de middelbare school. Hij is nu 24 en woont in Antwerpen.”

Hebben jullie veel moeten opgeven om naar Kreta te verhuizen?
“Misschien wel, maar het voelt niet zo. We hebben besloten om het roer om te gooien en alles in België te verkopen. Zelfs onze goed draaiende interieurzaak in de regio Nijlen-Emblem. Die hebben we tegen het advies van onze vrienden en familie in verkocht. Hier in Kreta hebben we ook een vastgoedzaak opgericht. ‘Spiti Moe’ heet ze. In zekere zin zetten we het werk gewoon door: we kopen, verkopen, bouwen en renoveren. Op vijf jaar tijd hebben we al flink wat mooie projecten kunnen realiseren.”

Vanwaar de keuze in vastgoed?
“Het is een beetje natuurlijk gegroeid. Al heel wat jaren hielpen we vrienden en familie met het vinden van vakantiehuizen en bouwgronden, dus we kenden onze weg al aardig in de vastgoedwereld. Ondertussen hebben we al een mooi team van vooruitstrevende specialisten rondom ons verzameld. Bovendien hebben we ook onze ervaringen als binnenhuisstylisten in België mee naar hier gebracht. Ons oog voor detail en onze accurate ingesteldheid maken dat onze aanpak anders is dan de meeste zuiderse ondernemers hier in Kreta. Wij gaan voor maatwerk, stijl en kwaliteit. Een aanpak die hier wel gewaardeerd wordt, zo blijkt. Op korte tijd hebben we, al zeg ik het zelf, iets moois uit de grond gestampt. We hebben zelfs enkele vakantiehuizen die we verhuren.”

Is jullie leven even druk als in België?
“We zijn met vanalles en nog wat bezig, maar we letten erop dat we niet geleefd worden zoals in België. We zijn kieskeurig in onze projecten. Zo kunnen we de balans tussen werk en privé perfect onder controle houden.”

Kreta is het grootste van de Griekse eilanden. Waar wonen jullie precies?
“We wonen in de regio Chania, in het noordwesten van het eiland, in het dorpje Polemarchi. Door de vele rakidistillerijen wordt dit ook wel eens het feestdorp genoemd. Het heeft zijn naam niet gestolen, want hier is werkelijk elke reden goed om een feestje te bouwen. Tijdens de wintermaanden oogsten we onze olijfbomen, samen met onze vrienden en onze familie. Na het oogsten van de druiven en de olijven, stoken we samen raki. Dat zorgt telkens weer voor een supergezellig samenzijn met onze buren, die ondertussen als familie zijn. Tijdens het drukke zomerseizoen zien we elkaar minder, want dan is iedereen hard aan het werk in de toeristische sector, een belangrijk bron van inkomsten. In de winter maken we dat goed en spenderen we veel tijd met elkaar.”

Wat doen jullie dan samen?
“Net zoals in België wordt er hier heel bourgondisch geleefd. Eten, drinken en een gezellige tijd met elkaar doorbrengen, zijn hier heel belangrijk. Bij mooi weer zitten we vaak aan en in zee. Vissen, harpoenjagen, duiken: we zijn echte waterratten. Barbecuen op het strand is hier ook heel normaal. Weet je, het leven is hier wat trager, maar dat is ideaal voor kinderen om op te groeien. Het sociale aspect is hier ook nog heel belangrijk. We zijn heel blij dat onze zoon op deze manier groot kan worden.”

Hoe ziet een doorsnee weekend eruit?
“Op zaterdagvoormiddag gaat Yannis naar de Nederlandse school. Daar ontmoet hij Belgische en Nederlandse kinderen en leert hij Nederlands lezen en schrijven. Zondag is het familiedag. Dan gaan we meestal wandelen in één van de vele prachtige kloven die het eiland rijk is. Na de wandeltocht wordt er steevast lekker getafeld. Bij warm weer springen we in ons vissersbootje en zoeken we een verlaten baai op om te vissen, te snorkelen en te picknicken. Heerlijk!”

Heb je een favoriet plekje op het eiland?
“We hebben er veel: overal waar er zee is en een gezellig restaurant in de buurt. Vooral voor of na het drukke toeristenseizoen trekken we graag naar plekjes als Balos, Elafonisi, Sfinari, Chania of Loutro. In het toeristenseizoen is het daar te druk en te warm. Dan zoeken we eerder de afgelegen plekjes op.”

Was het moeilijk aanpassen?
“Nee, eigenlijk niet. We zijn wel sociale beestjes, dus dat ging vlot. Ik denk dat veel afhangt van hoe je zelf bent en hoe je omgaat met anderen. Weet je, het trage leven heeft zijn charmes, maar kan ook moeilijk zijn. Vooral in de zakenwereld kan dat wel eens tot frustraties leiden. De bureaucratie hier is soms echt zenuwslopend. Ons devies is: altijd positief blijven, dan kom je al een heel eind. Uiteindelijk zijn wij de ‘vreemde’ hier. Flexibel blijven is een must. Je druk maken is enkel verspeelde energie. Wij hebben van meet af aan graag tussen de Grieken gezeten en dan integreer je snel.”

Hoe is jouw Grieks ondertussen?
“Euh….. Grieks verstaan lukt elke dag vlotter en beter, maar mijn man praat het beter dan ik. Ik denk dat we nog iets te vaak naar de Belgische tv-zenders kijken. Onze jongste zoon, dat is al wel een echte Griek. Hij is onze wandelende woordenboek.” (lacht)

Geen grappige taalverwarringen meegemaakt?
“Toch wel. Ik herinner me een keer op restaurant. We vroegen een ‘serviette’. Niet ongewoon, dachten we, tot we doorhadden dat ‘servietes’ in het Grieks eigenlijk maandverband betekent.”

Wat is het grote verschil tussen wonen in België en Kreta?
“De natuur, het klimaat en de rust. Op Kreta zijn er minder mensen en dus is het hier minder druk. Files heb je hier bijvoorbeeld niet. Ik heb ook het gevoel dat we hier goedkoper en gezonder leven. Het eiland is zelfvoorzienend. We hebben heerlijke lokale olijven, olijfolie, appelsienen, citroenen en avocado’s. Het leven speelt zich voornamelijk buiten af. Net zoals het klimaat zijn volgens mij ook de mensen warmer. Rijkdom uit zich hier niet in materiële dingen. Gezond zijn, samen zijn, kunnen delen met elkaar: dat is rijkdom op Kreta. Kretenzers zijn enorm vriendelijk en gastvrij. Om je een voorbeeld te geven: elke nieuwe maand word je begroet met kalo mina, wat zo veel betekent als ‘een fijne start van de maand gewenst’. Aan het begin van de week doen ze hetzelfde: kalo evdomada. Fijne start van de week! Kan je ’t je in België voorstellen?” (glimlacht)

Nee, eigenlijk niet. Zijn er dingen die je mist?
“Dingen eigenlijk niet. Het zijn vooral mensen die we missen. Onze oudste zoon Kenny woont in Antwerpen, waar hij het merendeel van zijn tijd doorbrengt. Hij heeft samen met mijn man een zaak in België. Sinds vorig jaar spendeert hij zijn vrije tijd ook in het project ‘Taste of Crete’. We willen onze Kretenzische producten zoals olijfolie en olijfhout naar de Belgische markt brengen. Als hij naar hier komt, dan brengt hij wel Friskmuntjes voor me mee, en Belgische chocolade. Preparé en tonijnsalade vind je hier ook niet, maar die eten we wel wanneer we in België op bezoek zijn. In dat opzicht zijn de afgelopen twee jaren moeilijk geweest. Normaal gesproken zien we onze familie en vrienden meerdere keren per jaar. Ofwel hier in Kreta, ofwel in België. Tijdens corona is alles veranderd. Plots konden we niet meer reizen en verliep al het contact digitaal. Dan besef je plots heel erg hoe hard je elkaar mist. Als je elkaar lang niet kan zien, dan voel je echt wie of wat je belangrijk vindt. Gelukkig is alles stilaan weer ‘normaal’ aan het worden. Het reizen wordt weer aangenamer en toegankelijker.”

Nu je het over corona hebt, hoe hebben jullie de crisis beleefd?
“Goh, we hebben ons geen zorgen gemaakt. Omdat het leven zich hier vooral buiten afspeelt, hebben we ons altijd redelijk veilig gevoeld. De regels waren hier ook strenger dan elders, denk ik. Dat was ook nodig, want veel ziekenhuizen hebben we niet. Het kan geen kwaad om wat voorzichtiger te zijn, nietwaar?”

Plannen jullie voorgoed daar te blijven?
“Dat is moeilijk te zeggen. Kreta voelt als onze thuis. We voelen ons hier goed, maar we zijn flexibel en open-minded, dus wie weet wat er ooit nog op ons pad komt. Momenteel zitten we hier goed en gaan we nergens naartoe. Yannis, onze zoon van acht, gaat wel naar een internationale school. Zo krijgt hij alle kansen. Mocht hij later andere oorden willen opzoeken, dan heeft hij al een mooie basis mee. Hij spreekt momenteel al drie verschillende talen. Weet je, we hebben het gevoel dat we hier in Kreta het echte leven terugvinden. Vriendelijkheid en behulpzaamheid zijn hier nog echt belangrijk. Tijd met elkaar doorbrengen ook. Daar houden we van. Leven en laten leven. En genieten van het nu.”

MEER INFO
www.spitimoe.com