Katlijn Luysmans kiest voor het Spaanse Mediteraanse leven

Vertel eens, Katlijn. Wat is er zo geweldig aan Valencia?
Katlijn Luysmans: “Valencia is een stad die echt alles heeft, maar tegelijkertijd toch nog klein en persoonlijk is. Mensen leven hier op straat en ’s avonds komt de stad helemaal tot leven. Het ganse jaar door is hier wel iets te beleven en dat zorgt nooit voor verveling. Het klinkt misschien raar, maar deze stad doet iets met je. Het is een magische plek vol contrasten, waar altijd wel iets te beleven is. Hier kan je een strandvakantie afwisselen met een citytrip. Er is echt so much to see and do: de iconische kunst- en wetenschapsgebouwen in het moderne deel van de stad, het Turiapark, het oude centrum, de kleurrijke visserswijk, de mooie brede stranden, de rijstvelden van Albufera. Los van wat er allemaal te beleven is, heeft de zuiderse manier van leven ons altijd aangesproken. Het genieten. Het buiten zijn met vrienden. Het leven waarin hard gewerkt wordt, maar waarin ook tijd is om te onthaasten. Een rustiger en eenvoudiger leven waarin we meer tijd kunnen vrijmaken voor elkaar. En een leven zonder lange, grauwe winters. De zon schijnt hier 300 dagen per jaar. Heerlijk vind ik dat!”

Hoe zijn jullie in Valencia beland?
“De streek rond Valencia is altijd onze tweede thuis geweest. We hadden er vroeger al een vakantiehuis en tijdens de schoolvakanties vond je ons steevast hier. Op een zeker moment voelden we het als gezin kriebelen om hier een nieuw leven te beginnen. Mijn man en ik hadden allebei nood aan een carierreswitch en we hebben het aangedurfd. Bart gaf zijn job als communicatieadviseur op en ik stopte als leerkracht in het secundair onderwijs. Onze verhuis heeft heel ons leven veranderd, maar enkel in de goeie zin. Ik denk dat het zo moest zijn. De Valenciaanse zon, de helderblauwe lucht, het zuiderse ritme: we zouden voor geen geld van de wereld willen ruilen.”

Was het aanvankelijk moeilijk aanpassen?
“Nee, eigenlijk niet. We kozen heel bewust voor een ander leven, met andere prioriteiten. We hebben ons helemaal opengesteld voor de nieuwe cultuur. In het begin was dat misschien even zoeken, maar voor we het echt beseften, waren we helemaal ingeburgerd.”

Geen gekke of rare dingen meegemaakt?
“Toch wel. Ik herinner me een bezoek aan de plaatselijke ferreteria (een soort gereedschapswinkel, nvdr.), toen we hier nog niet lang woonden. De uitbaatster was een wat oudere dame — heel vriendelijk — en ze vroeg ons waar we vandaan kwamen en welke taal we spraken. ‘Flamenco’, antwoordden we, waarop ze mijn man omhelsde en spontaan met hem begon te dansen. De andere klanten begonnen luid te applaudisseren en keken toe terwijl mijn man vrolijk verder danste met het kleine vrouwtje. We lachen er soms nog om.”

Na 10 jaar in Spanje, hoe is je Spaans ondertussen?
“Dat is behoorlijk goed, maar laat ons zeggen dat er nog aan gewerkt kan worden. In tegenstelling tot mijn dochters: hun Spaans is perfect.”

Wat doen jullie voor de kost?
“We zijn al tien jaar actief in de toeristische sector. We baten Hola Valencia Holiday Apartments uit, vakantie-appartementen in een leuke buurt in het centrum van de stad. In het binnenland hebben we ook een vakantievilla voor zes personen. Een heel andere vibe dan de appartementen in de stad, maar ideaal voor wie van rust en natuur houdt. Ik ben altijd nogal ondernemend en creatief geweest en ik hou van reizen, interieurstyling, gastronomie en mode. Daarom heb ik ook een eigen modelabel opgestart: Bloom Valencia.”

Wat houdt dat precies in?
“We ontwerpen unieke en mooie kledingstukken voor blooming vrouwen die trots zijn op hun rondingen. Met onze collectie willen we ervoor zorgen dat vrouwen met maatje 42 tot 54 vertrouwen krijgen in zichzelf en hun sterke punten durven tonen. Ik ontwerp altijd nét dat tikkeltje anders: elegant, vrouwelijk, kleurrijk en met een goede pasvorm. Momenteel zijn we erg actief in Belgie en Nederland. We hebben al heel wat winkels in de Kempen die onze collectie verkopen.”

Klopt het dat je je modelabel in volle coronacrisis bent gestart?
“Absoluut. Familie en vrienden verklaarden me gek. Wie start er nu in hemelsnaam een nieuwe zaak midden in een wereldwijde economische crisis? Ik voelde dat het moment voor mij was aangebroken. In tijden van crisis bekijk je de dingen anders en besef je wat echt belangrijk is. Ik droomde al jaren van een eigen modelabel voor curvy dames. En dus ben ik er 100% voor gegaan. Je moet weten, de pandemie heeft een enorme impact gehad op ons leven. We hebben best een stressvolle en onzekere tijd achter de rug. Ik ben blij dat ik het heb gedurfd. Momenteel voelen we ons weer helemaal safe en lijkt het normale Spaanse leven zich opnieuw te herstellen.”

Wat doen jullie in de weekends?
“Ik hou enorm van de zee en de boten, dat is voor mij instant happiness. We proberen er daarom zo vaak mogelijk naartoe te gaan, zelfs al is het maar voor een korte wandeling. Mijn favoriete strand is ‘Playa de la Patacona’, een gezellig strand met allerlei leuke chiringuitos. Die gezellige strandbars zijn van mei tot oktober open. Eén keer per jaar maken we met de familie een zeiltocht vanuit de haven van Valencia. Heerlijk relaxen terwijl we het prachtige kustlandschap aan ons voorbij laten glijden. Familiemomenten om te koesteren!”

In het weekend zullen we je dus niet snel in de stad tegen het lijf lopen?
“Toch wel. Ons sociale leven vinden we heel belangrijk. We spreken vaak met vrienden af om naar een concert te gaan of een koffietje te drinken. Daar maken we graag tijd voor en Valencia heeft heel wat leuke plekjes om tijd door te brengen met vrienden. De kleurrijke wijk Ruzafa bijvoorbeeld, heeft heel wat trendy restaurants. En Canovas is ook geweldig. In de wat chiquere wijk met prachtige art nouveau gebouwen komen veel kunstenaars bijeen. Er hangt een fantastische zuiderse sfeer. Tot laat in de avond kan je er terecht in de vele boetiekjes en restaurants.”

Vertel eens, wat maakt het leven in Valencia zo veel beter dan het leven in België?
“Ik denk dat de levensstandaard en de levenskwaliteit hier hoger zijn. Stel je voor dat je elke dag wakker wordt onder een stralende zon en een helderblauwe lucht. Daarnaast is het hier veel rustiger en aangenamer om te werken. Begrijp me niet verkeerd: er wordt hard gewerkt, maar de manier waarop is anders. Minder stressvol dan in België. Het ritme is anders. Een beetje trager. Dat is misschien wel iets waar we aanvankelijk aan moesten aanpassen: mañana is soms ook oké.”

Kom je nog wel eens in België?
“Absoluut. Een paar keer per jaar zelfs. We zijn echte familiemensen en proberen zoveel mogelijk tijd voor elkaar vrij te maken. Elke zondagmiddag Facetime ik met mijn mama en mijn zus en ze komen ook vaak op bezoek. Ik denk zelfs dat onze band door te verhuizen nog hechter geworden is. Als de familie hier is, is het supergezellig. Dan maken we extra tijd vrij om zoveel mogelijk dingen samen te doen.”

Is er iets van België wat je mist?
“Een paar typische lekkernijen vooral. Een broodje americain, frietjes van de frituur, kip curry, grijze garnalen, witte asperges. Het zijn steevast de eerste dingen die we eten wanneer we in België op bezoek zijn. (lacht) En als de familie op bezoek komt, dan brengen ze natuurlijk onze favoriete delicatessen mee.”

Over delicatessen gesproken: Valencia is gekend voor zijn paella. Waar vind je de lekkerste schotel?
“Dat moet aan de rijstvelden zijn, die zich uitstrekken rond het meer van la Albufera. Daar bereiden de palingvissers hun paella nog op open houtvuur. Weet je, in zijn perfectste vorm is de ‘paella valenciana’ het mooiste voorbeeld van het samengaan van de heuvels, de vlakte en de zee: zeevruchten, kip, caracoles, paling en konijn in een volmaakte versmelting. Het dorpje El Palmar, dat midden in het water ligt, is dé plek om een heerlijke paella te eten. Het gehucht telt slechts 750 inwoners, maar wel meer dan 50 paellarestaurants. Restaurant Planta Azul is mijn favoriet.”

Wat mis je helemaal niet aan België?
“Het slechte weer. Het gejaagde leven en de files. De regeltjes. De hoge belastingen.”

Als ik je zo hoor, is de kans klein dat jullie ooit nog terugkomen naar België?
“Ik denk het wel. Valencia is echt onze thuis. We voelen ons bevoorrecht dat we hier wonen. Voor ons heeft Spanje alles: de zee, de bergen, mooi weer, de gastvrijheid. We voelen ons hier helemaal thuis en hopen dat we hier nog lang mogen blijven wonen. Als we een bezoekje brengen aan België, dan vinden we er onzen draai niet echt meer. Ik ben trots dat ik opgegroeid ben in de Kempen. Die eerlijke en gastvrije mentaliteit is fantastisch. We vinden het ook superleuk om op vakantie te zijn bij familie en vrienden, maar er voltijds wonen, dat zou niet meer lukken, denk ik.”

Heb je bij wijze van afsluiter nog een tip voor lezers die Valencia willen bezoeken?
“Absoluut. Als je op vrijdag of zaterdag in Valencia bent, dan moet je zeker naar Taverna El Albero gaan. Een tapasrestaurant van Andalusische origine, met authentieke tegeltjes en Spaanse posters aan de muur. Meestal zit het er afgeladen vol met enthousiaste locals. Je kan er heerlijk eten en de sfeer is er geweldig. Om 23 uur gaan de muziek en de lichten uit en worden de kaarsen aangestoken. Dan haast iedereen zich naar binnen en wordt er samen gezongen en gebeden voor de Heilige Maagd Moeder Maria. Een aparte, maar geweldige belevenis.”

MEER INFO
www.hola-valencia.com
www.bloomvalencia.com