'Het was nooit de bedoeling om te blijven plakken'

42° buiten, 28° binnen… Dan ben je niet in België, Felix?
Felix Broeckx: “Neen, we zijn gewoon thuis, in ons huis op een boogscheut van Toulouse. Ik heb nog geen airco geïnstalleerd op mijn kantoor, maar ik moet er toch eens serieus over nadenken. Niet dat we hier in een superhete regio zitten, hoor. Meestal valt het hier wel mee. We hebben wel wat wind, maar een stad als Toulouse houdt de warmte natuurlijk ook wel vast.”

Hoe zijn jullie daar beland?
“Mijn vrouw Elena heeft haar masteropleiding afgerond in Toulouse. We waren toen al samen, we kennen elkaar al van in onze Collegetijd. Ik ben haar tot hier gevolgd, verliefd als ik was. Het was nooit de bedoeling om in Frankrijk te blijven plakken, maar kijk… Uiteindelijk hebben we gewoon nooit de stap terug naar België gezet en zitten we hier nog steeds. Soms overkomen de dingen je gewoon. Alleszins, de manier van leven bevalt ons hier wel. De levenskwaliteit is hoog, alles gaat wat gemoedelijker, het is allemaal niet zo stressvol. Ik ben iemand die zich graag smijt in een project en 100 km per uur vooruit gaat. Dan is het niet slecht dat je omgeving je wat dwingt om op de rem te staan. En ik zal niet ontkennen dat het klimaat een belangrijke factor is, hoewel de zomer van 2023 hier ook niet veel soeps was, op deze laatste dagen na.”

Werkt die omgeving in je voordeel?
“We hebben het beste van twee werelden. Toulouse is een grote stad en het is maar een kwartiertje rijden. We hebben alle nutsvoorzieningen daar zoals scholen, winkels, vervoer. Daarnaast zitten we in alle andere richtingen midden in de natuur. In amper anderhalf uurtje staan we op de skilatten in de bergen maar ook zee en strand zijn niet veraf. We dromen nog van een huisje dat wat meer afgelegen ligt, maar voorlopig hebben we de beschaving nog nodig. Op 21 juli werd onze tweede tweeling op twee jaar tijd geboren, dat stelt ons wel voor uitdagingen! Maar tegelijk zijn we heel blij dat we Nina, Arthur, Pierre en Charlie hier kunnen laten opgroeien. We houden van wandelen en buitensporten en daarvoor hebben we hier ruimte zat, zelfs met vier kinderen. Nu, de eerste jaren zal dat vooral wandelen zijn, natuurlijk. Die vier koters staan nog niet meteen mee op de skilatten. Maar er zijn hier zoveel gezellige dorpjes te bezoeken in de buurt, we krijgen onze tijd ongetwijfeld om.”

Vier baby’s op zo’n korte tijd? Ik hoor protest vanuit het thuisfront! Hoe zit het met de grootouders en de rest van de familie, die deze schatten toch moeten missen?
“We zijn nog geregeld in België. Vliegen op Toulouse is heel makkelijk. Voor mijn werk moet ik zo goed als elke maand in België zijn, dus je kan moeilijk zeggen dat ik veel mis. Voor Elena is het wat moeilijker, maar zij kan beamen dat de contacten veel intenser zijn wanneer je effectief in België bent. Dan maken we ook echt tijd voor elkaar. Evengoed is het voor de vrienden en familie eenvoudig om ons te bezoeken. Natuurlijk hebben we hier niet het netwerk dat we in Mol zouden hebben en met vier kinderen is dat een hele uitdaging, maar evengoed kunnen we hier rekenen op onze vrienden en buren. Er zijn er weinig die een goeie Belgische pint kunnen weerstaan in ruil voor wat hulp! Door onze studententijd, verschillende jobs en heel wat sportactiviteiten verliep die integratie prima. De Fransen staan daar voor open, we hebben nooit het gevoel gehad dat we hier niet welkom zijn, dat we als buitenlanders worden bekeken en behandeld. De taal is uiteraard geen probleem, we spreken allebei vloeiend Frans. En voor onze vrienden en familie in België kunnen we regelmatig wat Franse wijn meebrengen. Ook daar hebben we nog geen reclamaties op gekregen.”

Jullie startten allebei met een eigen zaak? Elena zelfs met een zaak in Mol. Hoe valt dat te rijmen?
“Elena staat mee aan de wieg van de Milk Bar, een concept store met babyartikelen. Er is een fysieke winkel in het centrum van Mol die haar broer, zus en moeder runnen. De winkel is ingericht als een normaal woonhuis. Je hebt dus geen winkelgevoel, maar eerder een woonkamergevoel. Elena is verantwoordelijk voor de webshop en het contact met leveranciers en dat kan ze uiteraard perfect vanuit Frankrijk doen. Het idee van die winkel is gegroeid tijdens de zwangerschap van Nina en Arthur in volle coronatijd. We waren voor een groot deel afhankelijk van online shoppen toen en wisten meteen dat dat beter kon. En we hebben het allemaal meteen ook kunnen testen met de tweede tweeling. Dat is de sterkte van de zaak: Elena zet enkel de spullen online die ze zelf testte en goedkeurde. En wij testen grondig, he! Ik zocht zelf na de geboorte van de eerste tweeling naar een job met flexibiliteit. Zoals ik al zei, kunnen we hier niet terugvallen op een groot opvangnet, dus moesten we creatief zijn. Je eigen baas zijn, schept mogelijkheden, ook naar kinderopvang toe. Ondertussen had ik al wat kennissen geholpen die op zoek waren naar een tweede verblijf in het zuiden van Frankrijk. Ik hoorde over de problemen en frustraties die zij hadden met de zoektocht naar een geschikte woning en probeerde te helpen waar ik kon. Dus waarom daar mijn job niet van maken? Na een extra opleiding tot immomakelaar was mijn vastgoedkantoor Sud’Arrange twee jaar geleden een feit. Ik help nu Belgen en Nederlanders die op zoek zijn naar een woning, appartement of tweede verblijf hier in de regio en zorg er ook voor dat ze zich na de aankoop geen zorgen hoeven te maken over eventuele verhuur, onderhoud,…”

De klimaatopwarming schrikt de mensen dus niet af om daar een stekje te gaan zoeken?
“Neen, integendeel. Het toerisme neemt zeker niet af hier. Er komen zelfs meer en meer Belgen deze kant uit, maar de grote massa blijft wel uit. Je kan hier dus nog rustige dorpjes vinden zonder de overrompeling van het massatoerisme. Het is hier ook een interessante regio voor vastgoed. De prijzen zijn hier nog schappelijk, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Provence of de kuststreken aan de Middellandse Zee. Mijn werkgebied strekt zich uit van Bordeaux en die regio aan de Atlantische oceaan tot Montpellier aan de Middellandse Zee. Ik bied een totaaloplossing aan voor de klanten: ik ga, na een uitgebreid gesprek over wat de mensen precies willen, zelf eerst op zoek naar geschikte panden. Ik bezoek ze eerst zelf, zorg voor eigen foto’s en laat de klanten pas overkomen wanneer ik een 99% match heb. Zo vermijden we frustraties rond foto’s die maar de halve waarheid tonen of documenten die niet in orde zijn. Na de verkoop bieden wij ook onderhoud en vakantieverhuur aan als de klanten dat willen. Het is voor hen vaak een geruststelling te weten dat er iemand in de buurt is om af en toe eens te gaan kijken wanneer ze zelf niet hier zijn. Ik sta geregeld op beurzen in de Benelux met Sud’Arrange, dus heb een persoonlijk contact met de klanten.”

Je zit dus aan de bron wat vastgoed betreft. Hebben jullie zelf jullie droomhuis al gevonden?
“Wel, we verhuisden op vier jaar tijd vier keer, van appartement tot huurhuis, maar in 2019 kochten we onze huidige woning. Die hebben we volledig gerenoveerd en we wonen hier prima. Voorlopig zitten we hier goed, maar zeg nooit nooit. We hebben wel onze ideeën voor de toekomst, maar voorlopig hebben we onze handen vol met pampers verversen en flesjes maken. Daarbij brengt kopen en verkopen van vastgoed ook altijd kosten met zich mee. Het is dus belangrijk goed na te denken over een aankoop en er een poosje je thuis van te maken. Maar een fermette op het platteland lijkt ons in de verre toekomst geen slecht idee. Het uitzicht op de Pyreneeën missen we enorm. Ik houd dus inderdaad ogen en oren open, maar het zal nog niet voor morgen zijn.”

Jullie zijn prille dertigers. Betekent dat dat jullie in Frankrijk zullen blijven?
“Dat is uiteraard koffiedik kijken, maar voorlopig denken we niet aan terugkeren. We zitten hier goed, hebben het naar onze zin in onze jobs en het enige wat ik mis is Joppiesaus. (lacht) Oké, en familie en vrienden, natuurlijk, maar zoals gezegd is de tijd tussen twee bezoekjes nooit echt lang. De kinderen hebben allemaal de Belgische nationaliteit, dus zij kunnen later alle kanten uit. Zo lang op alle fronten alles rustig blijft, is er geen reden om terug te gaan naar de Kempen.”

Buiten langskomen bij jou voor de ideale woning, heb je nog andere tips voor mensen die de stap naar het buitenland willen wagen? Waar moeten ze rekening mee houden?
“Voor vakantiewoningen zou ik zeggen: Denk na over wat je echt belangrijk vindt als je op vakantie gaat. De omgeving, de activiteiten, het uitzicht, de bereikbaarheid,... Ga dan pas op zoek naar het huis van je dromen. En zoek nooit een woning op de rand van je budget, maar voorzie steeds wat marge voor werken. Er komen altijd klussen bij die je niet voorzien had. Voor mensen die definitief willen verhuizen: de Franse droom is een realiteit, het leven is hier erg aangenaam en vooral in het zuiden zitten we met een geweldig klimaat. Verhuizen is niet moeilijk, maar denk op voorhand goed na over hoe je je brood wil verdienen. Werkgelegenheid is, vooral in landelijk gebied, een belangrijke factor om rekening mee te houden. We komen regelmatig ‘Ik vertrek’-verhalen tegen en deze mensen proberen we steeds zo goed mogelijk te begeleiden, zelfs als dat wil zeggen dat we de buitenlandse-droombubbel even moeten doorprikken. Maar voor ons heeft het alleszins gewerkt.”