Lonne van Erp ontspant tussen twee verkiezingen in op de festivalweide

Wie de voorbije weken de politiek volgde op Radio 1 of via nws.nws.nws kreeg regelmatig tekst en uitleg van jou. Vanwaar jouw interesse voor de politiek?
Lonne van Erp: “De interesse voor journalistiek is er al van in het derde middelbaar. We deden toen op het Sint-Claracollege een mediaproject rond 800 jaar Arendonk. Ik heb dat toen gepresenteerd en dat vond ik wel heel fijn. In datzelfde project kwam journalist Danny Ilegems bij ons op school spreken over zijn job. Dat vond ik toen zo interessant dat het bij mij vaststond dat ik journalist wilde worden. De politieke interesse is gegroeid. Toen in de geschiedenislessen van de laatste graad van het middelbaar de Franse Revolutie en de politieke geschiedenis werden besproken, realiseerde ik me dat zonder die revolutie en zonder de opkomst van het liberalisme en socialisme de wereld er nu heel anders zou uitzien. En de lessen van professoren Carl Devos en Bruno De Wever aan de universiteit in Gent hebben die interesse alleen maar aangewakkerd.”

Je kon dus niet snel genoeg afstuderen om aan de slag te gaan op één of andere politieke redactie?
“Toch niet. Eerst wilde ik de oorlogsjournalistiek in. En daarom was mijn eerste echte journalistieke werk een stage bij Rudi Vranckx. Daar moest ik de binnenkomende beelden screenen en becommentariëren. Maar het werd me snel duidelijk dat dat niet echt mijn ding is. Ik ben te soft om constant met die gruwel geconfronteerd te worden. Daarom heb ik dan maar voor een ander soort oorlog gekozen: de politiek. (lacht) Ik werkte eerst een paar jaar op de redactie van De Zevende Dag. Heel leuke job, maar wel weekendwerk gedurende het hele politieke seizoen. Dat was een aanslag op mijn sociaal leven. Daarom maakte ik de overstap naar de politieke redactie.”

Hoe kijken politiek journalisten naar 2024. Hebben jullie met de parlementsverkiezingen in juni en gemeenteraadsverkiezingen in oktober dit jaar ‘the time of your life’?
“Dat is een beetje dubbel. Tijdens de campagnetijd is de politiek eigenlijk op z’n lelijkst. Politici willen zich profileren en gaan eerder op zoek naar de confrontatie dan naar de overeenstemmingen. Maar tegelijk plaatsten deze verkiezingen de politiek zo in de belangstelling dat ik tijdens de verkiezingstijd wel de mogelijkheid heb gekregen om politiek tot bij die jongeren te brengen die voor het eerst moesten gaan stemmen. Zij zien politiek vaak als iets saai en grijs. Maar door de politiek te linken aan thema’s en problemen die hen bezighouden en door hen uit te leggen hoe een regering of een parlement daar oplossingen voor kunnen aandragen, heb ik tijdens schooldebatten toch gezien dat politiek ook hen kan boeien. Het tv-programma ‘Eerste Keus’ was een mooi voorbeeld van hoe politiek ook inhoud kan brengen en jongeren kan boeien. Het programma van Tom Waes was een mooie format om politieke inhoud te laten clashen zonder dat politici direct met elkaar in de clinch gaan. Ik hoop dat we in de toekomst nog meer van dat soort programma’s kunnen maken.”

Is dat dan jouw missie als politiek journalist? Meer inhoud, minder politieke spelletjes?
“Ja, ik hoop wel dat ik vooral met die inhoud kan bezig zijn. Ik snap dat profilering en campagne voeren deel is van de politiek. Maar ik vind het eigenlijk pas interessant als het gaat over waar het echt om draait: oplossingen zoeken voor de uitdagingen die op ons afkomen. Zo ben ik op de redactie de expert stikstof. Dat is een bijzonder complex dossier, maar ik heb me daarin vastgebeten en me daarin verdiept om gewapend te zijn voor als een woordvoerder met wat moeilijke termen begint te goochelen om de vraag te ontwijken. Zo probeer ik als journalist los te komen van politieke spelletjes en te komen tot waar het echt om gaat.”

Dreig je door te veel details of vakkennis niet veel mensen te verliezen?
“Neen, volgens mij net niet. Ik heb tijdens schooldebatten de voorbije weken heel erg gezien dat we jongeren bijvoorbeeld heel goed kunnen bereiken door met feiten en politieke dossiers binnen te breken in hun leefwereld en zo politiek te linken aan thema’s waar zij mee bezig zijn.”

Verslaggeving over de verkiezingen, stikstofdossiers instuderen, schooldebatten, jongeren warm maken voor politiek. Het ziet ernaar uit dat je er een druk jaar hebt opzitten. Neem je nu even vakantie?
“Ja, een beetje rust is welkom. Maar toch zal de politiek nooit veraf zijn. Ik heb wat vrij genomen voor een aantal dagen Frankrijk met mijn ouders en voor die andere passie van me: muziek. Ik hoop een aantal festivals mee te pikken. Maar op de politieke redactie willen we natuurlijk niet meemaken dat iedereen met vakantie is op het moment dat een Vlaamse of federale regering gevormd wordt. We moeten onze vakanties dus op elkaar afstemmen. En daarom heb ik dit jaar geen aansluitende lange vakantieperiode. Het worden een aantal periodes van een week of een paar dagen om festivals te doen of te chillen.”

We zagen je de voorbije weken al all-in gaan op nws.nws.nws. Op welke festivals gaat Lonne van Erp deze zomer helemaal los?
“Door de drukte van de voorbije weken staat de planning nog niet helemaal op punt. En voor een aantal festivals moet ik nog een ticket proberen te scoren. Maar sowieso trap ik de festivalzomer af met Live is Live in Antwerpen. Ik kijk uit naar de optredens van The National en Paolo Nutini. De week nadien hoop ik nog op de Werchterweide te geraken voor Bruce Springsteen en het festivalprogramma nadien. En voor Pukkelpop heb ik in augustus ook al verlof genomen. Ik ben net zo gepassioneerd met muziek bezig als met politiek. (lacht) Zet mij op een festival en ik praat er een hele dag net zoveel over de muziek en artiesten als in mijn job over politiek.”

Festivals om de batterijen op te laden? Er zijn mensen die na een festival een aantal dagen nodig hebben om te recupereren.
“Oh, maar ik voorzie ook wel een aantal dagen om echt tot rust te komen hoor. Daarvoor zal ik waarschijnlijk wel een paar keer naar mijn ouders, grootouders en vrienden trekken in de Kempen. Waar ik woon, in Antwerpen, heb ik maar een klein koerke. Maar om bij goed weer eens rustig een dagje buiten te zitten, maak ik in de zomer dankbaar gebruik van de tuin bij mijn ouders in Arendonk. Ik woon hier in Antwerpen voor de ambiance. Maar de rust van de Kempen lonkt in de zomer ook nog vaak.”