Opvallende bezigheden

Stan Gebruers - Panamarenko leeft weer

Gepubliceerd: 1 juli 2020  |  Onderox editie: 200

OLEN — Of toch bijna. De Belgische kunstenaar en beeldhouwer — echte naam Henri van Herwegen (79) — liet midden december 2019 het leven, maar voor echte fans is de hoop nog niet volledig verloren, want er is nieuw talent op komst: Stan Gebruers, u beter bekend als Stanamarenko, verovert als 13-jarige Olenaar menig hart met de meest creatieve uitvindingen. Onderox ging op reis naar de gemeente van ‘de Pot met drie oren’ voor een gesprek over kunst, techniek en zalige vrijheid.

15 december 2019. Het nieuws over Panamarenko’s overlijden beroert heel het kunstmin- nende land, en ver daarbuiten. De journaals en krantenartikels geraken ook tot in Olen, waar de jonge Stanamarenko sms’jes van familie en vrienden ontvangt. Hij is een grote fan van de Antwerpse kunstenaar en de hartverwarmende steunbetuigingen komen dan ook als geroepen.

THUIS IN MUSEA

Stanamarenko’s passie voor Panamarenko begon al op 5-jarige leeftijd, toen hij in de kleuterklas bij zijn mama over de kunstenaar met gekke, vliegende objecten leerde. Ouders Carine en Patrick namen hun kleine uitvinder ook altijd mee naar kunsttentoonstellingen in musea, waar hij zich al snel thuis voelde in de wereld van clair-obscur, popart en architecturale schoonheid. Vooral grote gebouwen, vliegtuigen en werken met indrukwekkende techniek, zoals die van Leonardo Da Vinci, genoten zijn aandacht. En toen de piepjonge Stanamarenko (toen nog gewoon Stan) na een tentoonstelling met een blanco Jan Fabre en Rops-schetsboek naar huis ging, was zijn eerste stap als kunstenaar gezet.

EEN GESLOTEN KASSA IN LIMBURG

Op zijn 3 jaar ging Stanamarenko samen met zijn ouders naar Maasmechelen Village. Het werd een shoppingdag om nooit meer te vergeten. Toen het drietal aan de kassa van een kledingwinkel stond, werd de jonge, nieuwsgierige Stanamarenko gefascineerd door een paar lichtjes en knopjes onderaan het kassameubel. Knopjes die hij besloot in te drukken, waarna diezelfde kassa volledig uit ging. “Zijn allereerste woordje was ‘licht’, dat interesseerde hem altijd. En toen we hem daar in die winkel onderaan bij de kassa zagen, dachten we: Oh, nee, dat is door die kleine jongen van ons”, vertellen een lachende Carine en Patrick.

Hoewel de corona-maatregelen voor veel men- sen een absolute last waren, vormden ze voor anderen dan weer de uitgelezen kans om nieuwe dingen te ontdekken, ‘ik doe dat later wel’-plannen tóch nog nu te doen, te knutselen,… Ook voor Stanamarenko, die STEM-technieken studeert aan Sila Westerlo, afdeling Oosterwijk. Hij kon zijn dagen vullen met bruggen, radio’s, robots en nog vele andere creatieve constructies maken. Een zalige vrijheid voor een jonge kunstenaar.

OP TELEVISIE

En toen kwam de televisie langs. “Ik was echt heel enthousiast over dat interview met RTV”, deelt een blije Stanamarenko graag mee. “Ik vind het ook leuk om over mijn creaties te praten en ik heb heel veel positieve reacties gekregen na die uitzending. Ook heel veel volgverzoeken op Instagram. Ik hou wel van die beroemdheid.” Wat Auguste Rodin in 1881 creëerde, beleeft Stanamarenko elke dag. “Soms liggen wij in de zetel tv te kijken en dan zie ik hem echt diep nadenken als er iets niet lukt”, vertelt Carine. “Hij doet mij dan altijd denken aan ‘De denker’ van Rodin. Als iets écht niet lukt, dan gaat het weg, maar als het werkt, wordt het soms gewoon gerecycleerd of omgetoverd tot iets anders. Maar er zijn altijd een paar unieke stukken die hij bijhoudt, zoals de radio-robot of de Stanamarenkovleugels."

VERJAARDAG ZONDER SPEELGOED

Hoewel de meeste kinderen dolenthousiast zouden zijn wanneer ze het laatste nieuwe speelgoedje uit de verpakking kunnen halen, ligt dat ten huize Stanamarenko heel anders. “We kunnen hem echt veel gelukkiger maken met karton of dingetjes uit een doe-het-zelfzaak in plaats van met speelgoed. Dat haalt hij dan toch uit elkaar om er iets anders van te maken. Mensen uit de buurt weten dat ook. De garage, hier een paar straten verder, heeft zelfs een speciale doos genaamd ‘Afblijven, voor Stan’ met allerlei materialen in. Dat is wel leuk”, vertelt Patrick.

Volgens Stanamarenko kunnen de meeste merken vandaag de dag zeker meer creativiteit gebruiken. “De flessen van Gerolsteiner zijn bijvoor- beeld zo ouderwets. Maar ook smartphones hebben eigenlijk niets speciaals meer. Ze zien er allemaal bijna hetzelfde uit.” En over uitvindingen die onze wereld beter zouden maken, is hij heel duidelijk: “vliegende auto’s! Maar dan moet men wel het probleem van de brandstoftank oplossen, want die is namelijk te zwaar om een auto te laten vliegen.” Misschien bedenkt de Olense kunstenaar binnenkort wel een oplossing, want van zijn school kreeg hij de opdracht om zijn ei- gen vliegende drone te maken. Onderox is alvast benieuwd. Zoef!

Tekst: Gabriel Avornicu

Meer lezen over
kunstcreatief

Meer Opvallende bezigheden

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.