Op stap met de Bomannen

Elke maand zoekt journaliste Suzanne in deze rubriek een Kempense kunstenaar op. Deze maand: Daisy Boman

Het artistieke leven van Daisy Boman (73) begon met een opleiding publiciteitstekenen aan het Stedelijk Instituut voor Sierkunsten & Ambachten in Antwerpen. Later volgde ze in de kunstacademie van Mol de richtingen keramiek, fotografie, interieurarchitectuur,… Zowat alles waarmee ze zich creatief kon uitleven. Een verblijf met het gezin in Zuid-Afrika in de jaren tachtig veranderde haar leven. Ze had er tijd en specialiseerde zich in murale keramiek. Inspiratiebron: het Afrikaanse landschap. Daisy: “Het begon erg traag, met schilderijtjes voor de fancy-fairs van de plaatselijke school van onze kinderen. Een eerste deelname aan een tentoonstelling gaf me het vertrouwen om met mijn talent door te gaan.” Zuid-Afrika had echter ook een keerzijde. De rassendiscriminatie en segregatiepolitiek zette Daisy ertoe aan om artistiek uitdrukking te geven aan haar bekommernis om de mens. Een jaar later stapten de Bomannetjes in haar leven.

EEN VOLKJE VAN KLEI
Waar de Bomannetjes in het begin ruwer van vorm waren, zijn ze na bijna veertig jaar intensief boetseren en experimenteren gemodelleerd tot uitgepuurde ventjes in Westwaldklei, brons of polyester. Daisy: “Niet alle Bomannetjes zijn klein gebleven. De exemplaren die ik in opdracht voor de openbare ruimte maak, zijn flink uit de kluiten gewassen en soms drie tot vier meter groot. Het zijn altijd positieve figuren die vooruit willen. Inspiratie vind ik in wat ik om mij heen zie en hoor en hoe ik dat aanvoel. Elke mens beweegt zijn lichaam op een andere manier. De meeste Bomannetjes breng ik samen in een groep, om het gevoel weer te geven van ergens bij te horen. Evengoed zie ik iemand lusteloos over straat lopen en daar maak ik dan Bomannen op de vlucht van. Maar allemaal dragen ze in zich de uitdaging om antwoorden te vinden op existentiële vragen.” De vierkante hoofdjes staan symbool voor het hoekige van de maatschappij. Het gezicht ontbreekt, omdat Daisy aan haar sculpturen geen definitieve stempel wil geven. Wie ernaar kijkt, geeft ze de kans om er zelf een expressie in te leggen. Daisy: “De Boman-figuren zijn androgyn en hebben geen bepaalde kleur of etnisch kenmerk. Ik hou ze zo dicht mogelijk bij het natuurlijke materiaal waarmee ik werk. Waar de Bo-vrouwtjes zijn? Er bestaat slechts één Bo-vrouwtje. Ik maakte het op vraag van een gynaecologe en gaf het borsten en een zwangere buik.”

BOMANNETJES OP STAP
Het buitenlandse avontuur begon voor Daisy dan wel in Zuid-Afrika, inmiddels zwermen de Boman-sculpturen uit naar verschillende hoeken van de wereld, van galeries en tentoonstellingen in Londen en Parijs tot San Francisco. Sinds een tiental jaren zijn ze ook te zien in Singapore. Daisy: “Een dame die voor het Singaporese havenbedrijf PSA werkzaam is, had in de Londense galerie een kunstwerk van mij gekocht. Later heeft ze me opgezocht in Geel. De opdracht voor PSA is door de verschillende lockdowns van het voorbije jaar moeizaam verlopen maar intussen zijn de dertien levensgrote Bomannen toch in Singapore geraakt en er in het bedrijf geïnstalleerd. Samen met de Antwerpse Fluisteraar aan het MAS, is het één van de grotere projecten die ik heb mogen doen.”

THUISKOMEN IN GEEL
De Bomannetjes van Daisy zijn wereldwijd gekend, in haar thuisstad Geel waren ze pas vorig jaar voor het eerst in een tentoonstelling te zien. Daisy: “Ik ben blij dat ze nu in Gallery L.o.L.a. permanent zichtbaar zijn. De samenwerking verloopt fijn en ik ervaar niet te veel druk, wat bij galeries in het buitenland wel eens anders is. De ideeën blijven maar komen. Dan leg ik ze snel in een tekening vast om ze op een later moment uit te werken. Sla ik een krant open, dan vertaal ik een foto of een verhaal meteen in Boman-taferelen. Ik ben er dag en nacht mee bezig en ben steeds ongeduldiger, alsof ik voel dat mijn tijd beperkter wordt. Terwijl er nog zoveel Bomannen moeten gemaakt.”

MEER INFO
De kunstwerken van Daisy Boman kan je vinden in Gallery L.o.L.a. in Geel.