Matthew Bohez: van boekenfanaat tot auteur

Matthew, welke rol speelt lezen in je leven?
Matthew Bohez: “Ik kan ‘lezen’ niet wegdenken uit mijn leven. Zowel in mijn vrije tijd als voor mijn studies lees ik talloze boeken per jaar. Lezen dient bij mij dus zowel als ontspanning als voor het opdoen van kennis. Op basis van hoe ik mij die dag voel, kies ik welk genre ik wil lezen. Heb ik zin om mijn gedachten even helemaal op nul te zetten? Dan grijp ik snel naar een vlot lezende en ‘melige’ roman. Heb ik die dag nog de energie voor een diepgaander boek? Dan is ‘1984’ van George Orwell mijn favoriet om naar te grijpen. Die heb ik al enkele keren herlezen.”

Ben je al heel je leven met literatuur bezig?
“De ‘leesmicrobe’ is me met de paplepel ingegeven door mijn ouders. Zij zijn allebei enorme cultuuren literatuurfanaten. Mijn ouders stonden erop om vroeger elke avond een verhaal voor te lezen. Daarnaast reikten ze ook enorm veel boeken aan. Ze verplichtten mij niet om te lezen, maar gaven mij wel een ruim aanbod aan boeken om uit te kiezen, mocht ik zin krijgen om zelf eens een boek vast te nemen. Die zin is er bij mij heel mijn leven sterk geweest. Sinds ik Taal- en Letterkunde studeer, is mijn liefde voor boeken en literatuur alleen maar groter geworden.”

Wat blijft je na het lezen van een boek meestal bij?
“Levenswijsheden of -lessen heb ik nog niet getrokken uit literatuur. Wel leer ik veel bij over de verschillende schrijfstijlen van auteurs. Zo ontdek ik gaandeweg wat ik wel en niet aangenaam vind om te lezen en welke elementen ik graag zou willen gebruiken in mijn eigen schrijfstijl. Ook hoe personages worden opgebouwd, is bij elke auteur anders. Daaruit leer ik hoe ik diepgang kan geven aan zowel protagonisten als antagonisten in een verhaal. Daarnaast blijven quotes en passages me het meeste bij. Ik duid ze vaak met balpen aan in mijn boek, zo vergeet ik ze nooit. Het idee dat je niet in boeken mag schrijven, of dat dat altijd in potlood moet gebeuren, heb ik overboord gegooid. Zolang het mijn eigen boeken zijn, zie ik het probleem daar niet van in.”

Je schrijft ook je eigen publicaties. Waar haal je de inspiratie daarvoor vandaan?
“Mijn inspiratie komt uit diverse hoeken. Uit series, films, andere boeken, maar ook uit mijn eigen leven. Voor korte verhaaltjes die ik dagelijks neerpen, put ik veel inspiratie uit fan-fiction, series en films. Als ik aan een langer project begin, haal ik het hoofdthema meestal uit mijn eigen leven. Zo schreef ik een kinderboek en gedichtenbundel over diabetes. Een ziekte waar ik zelf al sinds mijn zeven mee te maken heb. Maar ik schreef evengoed al een roman, ‘We Meet Again’, die geen enkele link heeft met mijn eigen leven en zich afspeelt in het oude Engeland. Afhankelijk van de publicatie, kies ik dus een andere inspiratiebron.”`

Waarom voel je de nood om te schrijven over thema’s als diabetes?
“Ik heb als kind zelf nooit een boek gelezen met een hoofdpersonage met diabetes. Daardoor voelde ik me niet altijd gerepresenteerd. Door daar zelf wel over te schrijven, toon ik aan dat ook zo’n personages een succesverhaal kunnen kennen. Maar mijn publicaties over diabetes kunnen ook louter als informatiebron dienen. Kinderen, maar evengoed ook (jong)volwassenen, kunnen door literatuur beter begrijpen wat dergelijke ziektes met zich meebrengen. Zo is diabetes hebben meer dan enkel insulinespuiten zetten. Zo’n stereotypes verwerp ik graag door uit eigen ervaring te schrijven.”

Representatie is dus wel iets waar je als jonge schrijver bewust mee bezig bent?
“Representatie is enorm belangrijk, maar het mag je werk niet domineren. Ik zal nooit een verhaallijn volledig laten afhangen van onderwerpen die in de literatuur nog te weinig aan bod komen. Wel kan een ziekte als bv. diabetes onderdeel zijn van de persoonlijkheid van je hoofdpersonage. Het mag alleen niet de overhand nemen over het volledige karakter. De persoonlijkheid van het personage bestaat uit meer dan enkel die ziekte.”

Wat zou je als schrijver nog willen realiseren?
“Ik heb twee ‘droomprojecten’ die ik enorm graag zou willen uitwerken. De eerste is een ‘graphic novel’. Daarin kan ik mijn liefde voor kortere teksten en mijn interesse in wetenschap en geschiedenis combineren. Voor dat project ben ik nog op zoek naar een illustrator. Ik hoop dat die persoon snel op mijn pad komt. Daarnaast zou ik graag een tweede roman schrijven. De hoofdpersonages heb ik al uitgewerkt: een tweeling waarvan de ene zus diabetes heeft. Verder moet ik de verhaallijn nog uitwerken. En moet ik ergens de tijd vinden om me voor lange tijd vast te bijten in dat project. Want een roman schrijven, dat is een werk van lange adem.”