Marc Ketelslagers: “Het is heerlijk om met kunst bezig te zijn”

Marc, hoe ben je kunstenaar geworden?
Marc Ketelslagers: “Ik kom uit een kunstenaarsfamilie. Mijn vader schilderde vroeger  en mijn broer is schilder en heeft zijn eigen galerie gehad. Voor mij is alles begonnen toen ik in 1978 naar de tekenacademie ging, hier in Arendonk. Daarna heb ik ook nog twee jaar beeldhouwen gevolgd. Ik kreeg later de kans om voor mijn werk naar Frankrijk te gaan. Wij woonden daar in een klein dorpje. Daar heb ik veel getekend en geschilderd. Na twee jaar ben ik terug naar België gekomen. Vanaf toen stond het schilderen en tekenen eigenlijk op een lager pitje. Druk druk druk, je kent dat wel. Pas toen ik zes jaar geleden met pensioen ging, heb ik de draad écht terug opgepakt. Ik geniet daar enorm van. Ik realiseer me nu wel dat ik eigenlijk die draad twintig jaar vroeger weer had moeten oppakken. Maar goed, beter laat dan nooit.”

Je hebt je in tussentijd wel altijd ingezet om andere kunstenaars te helpen.
“Klopt, ik heb mee het WAK (Week van de Amateurkunsten) in Arendonk opgericht, een mooie gelegenheid voor kunstenaars om hun werken tentoon te stellen. En daarna heb ik ook de kunstbib mee opgestart. Daarmee kan je werken uitlenen van lokale kunstenaars. Je betaalt dan jaarlijks een kleine bijdrage en kan elke drie maand een ander kunstwerk uitlenen. Dat gebeurt allemaal in samenspraak met de gemeente uiteraard.”

Vanwaar de drang om kunstenaars te helpen?
(Glimlacht) “Ik vind het gewoon fijn om hen meer zichtbaarheid te geven. Zeker als het om Arendonkse kunstenaars gaat. En het is heerlijk om met kunst bezig te zijn. Zo hebben we bijvoorbeeld ook een vriendengroepje waarmee we elke maandagnamiddag samen tekenen. We gaan dan gezamenlijk ergens naartoe en tekenen daar. Dat kan een boom zijn, een landschap, een gebouw,…”

Daar neem jij dan de rol van leraar op jou?
(Bescheiden) “Leraar is misschien overdreven, maar laat ons zeggen dat ik daar de drijvende kracht ben in dat groepje als het om de techniek gaat. Maar het is vooral heel plezant. Want er zijn ook mensen bij die nog nooit getekend of geschilderd hadden. Ze hebben al heel wat bijgeleerd.”

Je werkt in verschillende stijlen. Heb je een voorkeur?
“Ik schilder meestal abstract. Tekenen doe ik zo gedetailleerd mogelijk maar ik heb de laatste tijd het aquarelleren ontdekt en dat is weer een mooie vorm van het schilderen. Ik verplicht mijzelf om dat evenwicht te vinden. Anders word ik zelf misschien te abstract. (glimlacht) Al kan ik ook snel overstappen van het ene onderwerp naar het andere. Ik ben nu bijvoorbeeld een schilderij met bloemen aan het maken, minder abstract dan ik meestal doe dus.”

Je hoort abstracte kunstenaars wel eens worstelen met op tijd te kunnen stoppen met een werk. Wanneer is een werk voor jou af?
“Ik heb daar weinig moeite mee. Als het af is naar mijn gevoel, stop ik. Als ik het goed vind, blijf ik ervan af. Heel simpel.”

Verloopt inspiratie opdoen voor jou anders bij abstracte dan bij figuratieve werken?
“Bij abstracte werken begin ik meestal van nul en heb ik vooraf geen duidelijk beeld in mijn hoofd van wat het moet worden. Ik laat me verrassen. Bij mijn aquarellen is dat inderdaad anders, daar laat ik me vaak inspireren door de natuur. Maar inspiratie kan overal opduiken en dus heb ik altijd mijn tekenschrift en een fineliner bij. Ik ben bijvoorbeeld gisteren nog met de mobilhome naar de keuring geweest. Daar stond een mooie auto binnen die ik wou tekenen, maar ik moest helaas te snel doorrijden.” (lacht)

Wanneer zijn dan wel de beste momenten om te schilderen of te tekenen?
“Dat kan eigenlijk altijd. Ik zit niet graag stil en dan is schilderen altijd een fijne bezigheid. En ik maak graag dingen. In plaats van televisie te kijken, neem ik regelmatig mijn schetsboek bij de hand. Ook op vakantie teken ik vrij veel. Mijn vrouw leest graag boeken en op die momenten ben ik dan aan het tekenen.”

Wat vind je het boeiendste aspect van schilderen?
(Denkt na) “Ik heb spelen met kleuren altijd heel interessant gevonden. Ik meng niet op palet, altijd op mijn doek zelf. Zo kan je tot verrassende resultaten komen en zo weet ik zelf nooit hoe het eindigt. Ik hou ook van experimenteren met diktes en reliëf. Ik ben vrijwilliger in het afhaalpunt in de academie voor schone kunsten en daar zit ik aan de bron. Een heel fijne omgeving om in te vertoeven. Daar heb ik bijvoorbeeld pasta’s en poeders ontdekt waarmee ik aan de slag ben gegaan. Het kijken hoe en wanneer de verf dan breekt, vind ik prachtig. En je hebt dat niet in de hand, dat is een fijn gevoel.”

Staan er nog materialen op je verlanglijstje?
(Knikt) “Er bestaan enorm veel materialen om mee te experimenteren. Dat heb ik daar ingezien. Er zijn zeker nog materialen waar ik in de toekomst mee aan de slag wil gaan. Krantenpapier bijvoorbeeld, dat lijkt me een leuke uitdaging. Of ijzer misschien, steen ook… Het kan mij allemaal wel boeien. Ik ga er mij zeker nog in verdiepen.”

Wat zijn voor jou de moeilijkste aspecten aan kunstenaar zijn?
“Ik ben maar een amateurkunstenaar. Ik moet er mijn geld niet mee verdienen en schilder puur voor mijn plezier. En ik ben geen veelschilder. Ik maak een drietal schilderijen per jaar. Voor mij moet niks. Echt moeilijke aspecten zijn er dus niet voor mij. Er mag alleen geen stress bijkomen, anders doe ik het niet. Ik merk dat echt. Als ik in opdracht van iemand een werk maak, dan is dat toch moeilijker. Dan ben ik te veel bezig met welke kleuren die mensen graag zouden zien of waar ze net van houden. Maar het is dan wel erg fijn als ze hun werk uiteindelijk mooi vinden. Weet je, je moet altijd kunnen uitproberen. En als het niks wordt, gaat het gewoon de vuilnisbak in. Dat is ook geen probleem.”

Je bent ook één van de drijvende krachten achter de kunstveiling ‘Art4Diabetes’, begin december, en schenkt ook een werk. Hoe kom je daarbij uit?
“Mijn dochter Hanne is de initiatiefneemster en de kunstenaars doneren een werk voor het goede doel. De opbrengst gaat volledig naar de Diabetes Liga voor onderzoek. Daar kon ik dus onmogelijk ‘neen’ op zeggen. Er worden een 60-tal kunstwerken en drie huiskamerconcerten geveild. En zo kunnen we in Arendonk ook eens een veiling meemaken met een echte veilingmeester. Voor sommigen wordt het de eerste keer dat ze hun werken te koop aanbieden. Het wordt hoe dan ook spannend om te kijken voor hoeveel die werken verkocht gaan worden.”

Foto’s: Bert Huysmans

MEER INFO
Art4Diabetes vindt plaats op vrijdag 5 december vanaf 18.30 uur in De Garve in Arendonk.Tickets kosten 20 euro p.p. Daarbij zijn drank en hapjes inbegrepen. Tickets en info: www.art4Diabetes.be.