Een proeverij voor liefhebbers van 'bizondere' bieren

Wanneer ik op maandagavond café ‘t Kelderke in Geel binnenwandel, is het er gezellig druk. Ik herken tal van oude bekenden van de proeverijen van weleer, maar zie ook nieuwe gezichten, jong en oud door elkaar. Voor deze proeverij vonden we twee sprekers uit het bijzonder lager onderwijs, leerkrachten welteverstaan. Samen met vier kompanen brengen Jef Maes en Luc Michielsen onder de naam Bizon bieren op de markt. Het dier prijkt dan wel op hun etiketten, de naam is er gekomen omdat alle zes bezielers leerkracht waren in het “bizonder onderwais” op het moment dat ze hun woorden in daden omzetten en effectief de stap zetten naar het brouwen van bier. Het thema dat zij kozen voor deze bierproeverij: ‘vrienden van de bizon’.

Bizon 2.0 - Bizon(der) Bier (7,5%)
Het startschot wordt gegeven met een blond, troebel bier met een mooie schuimkraag. De geur is eerder neutraal te noemen, en er zijn geen noemenswaardige aroma’s die de boventoon voeren. Uiteraard kunnen we dan niet anders dan proeven. De naam doet vermoeden dat er ook een bizon 1.0 moet geweest zijn. De Hop Bizon was de voorloper van dit bier. Het is ook een aanzienlijk bitter bier, dat kon je al afleiden uit de naam van de voorganger, wat geen nadeel hoeft te zijn bij bieren. Bij bittere bieren denken we al snel aan IPA’s, maar daar heeft deze Bizon in de verste verte niets mee te maken. Hier geen aromahoppen die de bovenhand nemen. Het bier is mooi in balans, het bitter wordt nooit wrang, en samen met de lichte citrustoetsen en de droge afdronk kunnen we besluiten dat de Bizon 2.0 een ‘bizonder’ aangenaam dorstlessend bier is. Laat je wel niet vangen, want met zijn 7,5% riskeer je de man met de hamer sneller tegen te komen dan je verwacht. Aangezien ze bij Bizon Bieren enkel de capaciteit hebben om proefbrouwsels te brouwen, doen ze voor de grotere oplages een beroep op hun uitgebreide netwerk, in dit geval is dat Brouwerij Het Nest, u welbekend. Een bier brouwen dat door elke bierliefhebber de hemel in geprezen wordt, is schier onmogelijk, en dat blijkt ook vanavond weer. Deze Bizon 2.0 scoort bij de meeste proevers goed, en je ziet het bier later op de avond weer verschijnen op verschillende tafels, maar uiteraard lopen de meningen hier en daar uiteen. Het blijkt een rode draad doorheen de avond te zijn.

Doenkeren Bizon - Bizon(der) Bier (7,5%)
Het volgende bier tapt uit een volledig ander vaatje. Deze keer geen blond, maar een donkerbruin bier. De naam was al een weggever natuurlijk. Dit bier is de jongste telg uit de bizonfamilie. Het brouwsel dat we deze proeverij voorgeschoteld krijgen, is nog niet zo lang geleden gebotteld, wat betekent dat de smaak nog wel wat zal evolueren. De aroma’s die je tegemoet komen zijn zacht en liggen in de lijn van de verwachtingen, eerder zachte aroma’s van geroosterde mout. Wanneer je het glas aan de lippen zet, merk je dat een vlag niet altijd de lading dekt. Hier geen bier dat bol staat van enkel chocolade-, karamel- of koffietoetsen, deze tekenen ook wel present, zij het niet zeer uitgesproken, maar ze laten zich flankeren door een lichtzure toets die je niet onmiddellijk zou verwachten. Aangezien het een jong bier is, ben ik wel benieuwd hoe dit nog verder zal evolueren. Dit bier wordt in kleinere oplagen uitgebracht. Voor het brouwen werd dan weer een andere vriend van de bizon onder de arm genomen, namelijk Thuisbrouwerij Florik. Het bier verdeelt de meningen toch heel wat meer dan de vorige. Het gaat van heel hoge scores tot scores die aangeven dat de proevers geen fan zijn.

Serafijn Sour Grape - Brouwerij Pirlot (7,5%)
Het volgende bier komt van één van de vrienden van de bizon. In een vorig artikel konden jullie al lezen dat Het Nest en Pirlot om verschillende redenen de handen in elkaar geslagen hebben, en konden we al een ander Serafijn-bier proeven. Deze keer dus niet de Barley Wine, maar wel de Sour Grape. Sours zijn de laatste jaren aan een opmars bezig. In België mogen we ons op de borst kloppen, want we hebben een rijke traditie in het brouwen van zure bieren. De Serafijn Sour Grape is een blond bier dat maar liefst vijf jaar lang op Bourgognevaten heeft kunnen rijpen. Vijf jaar is een lange tijd, en dat heeft niet alleen zijn stempel gedrukt op de kleur van het bier, maar ook op de smaakbeleving. De houtachtige toetsen zijn zeker aanwezig en de smaak van zure druiven valt niet te ontkennen. Dergelijke uitgesproken smaken hebben echter ook heel wat tegenstanders, en dat is vanavond niet anders. Aan de scores kan je duidelijk zien wie zure bieren weet te appreciëren, maar ook wie hier een broertje dood aan heeft. Het eerste bier schopte niet tegen al te veel schenen, bij deze Serafijn koop je best scheenbeschermers. Het is zonder twijfel een goed gebrouwen bier, en als je een fan bent van zure bieren, dan is dit absoluut spek naar je bek!

Joker Lafee Absinthe Infused - Thuisbrouwerij Florik (10%)
Het laatste bier van de avond is geen bier om in de zon te nuttigen. De kleur is niet noodzakelijk een weggever, maar de aroma’s doen je eerder dromen van kerstbomen en een knisperend haardvuur. Zoethout, (ster)anijs en kruidige aroma’s komen je tegemoet, zoals bij zovele winterbieren. Wanneer je dit bier drinkt, besef je dat ook dit er eentje is die de meningen zal verdelen. Het wordt gebrouwen bij thuisbrouwerij Florik, in opdracht van een barbier die niet alleen gepassioneerd is door (metal)muziek, maar dus ook door bieren. Op zijn vraag werd deze Joker geïnfuseerd met absint, het groene drankje dat ook wel de groene fee genoemd wordt, vandaar de naam Lafee. Het drankje stond lange tijd op menig zwarte lijst wegens zijn vermeende hallucinogene effecten, maar toen bleek dat dit larie en apekool was, werd het drinken van absint weer als veilig beschouwd. Zelf heb ik het nog nooit gedronken, maar ik laat me vertellen dat de anijssmaak in het bier getoverd werd door de groene fee. Voor liefhebbers van dergelijke winterbieren is dit zeker een aanrader, en juist daarom past dit bier mooi in het rijtje van zijn voorgangers. Je bent ervoor of niet, en dat maakt een bierproeverij ook vaak zo interessant, over smaken en kleuren...

BIZON(DERE) BIEREN
Het ontstaan van de bizonbrouwers vertoont sterke gelijkenissen met de verhalen van andere brouwers. Enkele vrienden die graag eens een lekker biertje drinken, vatten het idee op om een eigen bier te brouwen. Eentje volgt een cursus, om vervolgens samen via trial and error, gecompenseerd door veel passie en probleemoplossende creativiteit aan het brouwen te slaan. Het graan werd gebroken met enkele betonklinkers die één van de kompanen nog had liggen van de aanleg van de oprit en de leidingen werden door de vijver geleid om zo de wort zo snel mogelijk af te koelen. Een motortje van een ruitenwisser draaide overuren om in de ketel te roeren. Na het brouwen van een bier in grotere oplage voor een schoolfeest, hadden ze de smaak pas echt te pakken, en sindsdien laten ze hun commerciële bieren brouwen bij bevriende brouwers. Ze hechten veel belang aan lokale verankering en samenwerken met lokale organisaties en ambachtslieden, de Beerse Bizonburger die je kan vinden in een Brasserie in Beerse is daar misschien wel hét schoolvoorbeeld van.