Opel Frontera Electric: Alleen de naam is gebleven

De herboren Frontera is dus groter en biedt meer ruimte dan de als chiquer en cooler voorgestelde Mokka. Zoals zijn Crossland voorganger, profileert ook de Frontera zich nadrukkelijker op het praktische. Hij is alvast nuchter geprijsd. Beter betaalbaar dus maar wel zonder daarom een saaie budgetauto te zijn. Want aan automoderniteit ontbreekt het hem niet. Dat getuigt de full-electric versie die we mochten rijden. Zo getuigt hij van een weloverwogen retour naar het essentiële. Waarbij ook in deze elektrische Frontera de digitale complexiteit plaats maakt voor chauffeurs-getrouwe eenvoud.

GEKENDE BASIS
De Frontera heeft niets meer van de tussen 1991 en 2004 rondrijdende naamgenoten. Dat waren onvervalste terreinwagens, geïnspireerd op toenmalige Isuzu Troopers. De destijds naar Opel-criteria bijgewerkte Isuzu’s werden geciviliseerde terreinwagens. Geen SUV’s zoals we ze vandaag kennen. Want, gebouwd op een chassis en de motor in lengterichting. De huidige Frontera is geen burgerlijk ogende terreinwagen, wel een knap gelijnde SUV. Hij heeft een zelfdragende koets en zijn motoren, elektrisch of ‘brandstofgevoed’, zitten altijd dwars gemonteerd. Bovendien is het nieuwe exemplaar 30 cm korter dan de 25 jaar geleden uit productie gegane voorvaderen. Ruimer weliswaar dan de Mokka, naar wiens voorbeeld de nieuwe Frontera ook belandde op het modulaire Smart Car-platform van Stellantis. Een basis die de Frontera deelt met de Citroën C3, de C3 AirCross of de nieuwe Grand Panda van Fiat. Toeval is het dus niet dat die Citroën C3 AirCross het tweelingbroertje van de nieuwe Opel Frontera wordt genoemd.

CONVENTIONELE CONTACTSLEUTEL
De boordplank bestaat uit een bestuurdersdisplay die één geheel vormt met het centrale infotainment aanraakscherm en een cockpit met fysieke knoppen voor de belangrijkste autofuncties. Geen rijdende computer die zo complex is in bediening dat men voortdurend afgeleid wordt. Of, hoe Opel zich daarmee voorbeeldig concentreerde op het essentiële. Geen keyless go. Geen startknop. Terug naar de essentie. Om te starten moet de conventionele contactsleutel eerst in het stuurslot.
De Frontera is stevig afgeveerd, zonder onaangenaam stug te zijn. De stuurafstelling mag wat directer maar de elektrische Frontera rijdt doorgaans comfortabel en het onderstel filtert voorbeeldig kleine wegoneffenheden. Stevig afgeveerd, maar wel weinig inboetend aan het rijcomfort. Met een pluim voor de onderstelingenieurs. Die hebben niet de fout begaan – in tegenstelling tot nogal wat concurrenten – om begrippen als rijdynamiek en stugge ophanging door elkaar te halen.

ECONOMISCH GEORIËNTEERDE SPAARZAAMHEID
Met zijn 113 pk en een topsnelheid van 143 km/u is succes in de snelle F1 GP van Monza uiteraard veel te hoog gegrepen. Lange afstanden zijn aan hem evenmin goed besteed. Opel belooft een rijbereik van 300 km. Normaal voor een 43,8 kWh-batterij waarmee economisch georiënteerde spaarzaamheid wordt nagejaagd. De Frontera verwent dus niet met knalprestaties, groot rijbereik, straffe laadvermogens en supersnelle laadtijden. Dat doet hij als praktische e-SUV wél met voldoende interieurruimte. Veel meer dan het hem toegeschreven (B-SUV) marktsegment doorgaans offreren kan.