Talent van eigen bodem

Straatmuzikant met Britse roots lanceert eerste EP

Gepubliceerd: 24 juni 2021  |  Door: Jef Aerts  |  Onderox editie: 210

MOL — Louis B Burrows (28) raakte een zevental jaar geleden door zijn studies verzeild in ons land. Werd hij toch ook nog eens verliefd op de Molse Annelies Vanherck zeker! Na behoorlijk wat over en weer gereis, vestigde hij zich in de Caraïbe, een oude sigarenfabriek in Mol. Als begeesterd straatmuzikant maakt muziek een groot deel van zijn leven uit. En dat resulteerde heel recent in een eerste EP die de titel ‘ Small talk’ meekreeg. En het smaakt duidelijk naar meer.

Waar staat de B in je naam voor?
Louis B Burrows: “B staat voor Bromley, dat is een ‘middelnaam’, je tweede familienaam. Dat is in Engeland heel lang zo geweest. Ik kom uit een familie van kantmakers, dus ik heb wel een band met geschiedenis. Dat zie je hier ook, ik woon in een voormalige sigarenfabriek.”

Jij komt uit Midden-Engeland. Nu ben ik een simpele ziel die enkel citytrips naar Londen kent. Valt daar veel te beleven?
“Het is een heel groen gebied dat, zoals de naam zegt, in het midden van Engeland ligt. Toeristisch gezien zijn de Cottswolds de meest bekende streek. Je vindt er prachtige natuur, echt indrukwekkend. Bekende steden zijn: Birmingham, Leicester en natuurlijk Stratford – upon – Avon, de geboorteplaats van Shakespeare.”

Het was de liefde die je naar België lokte. Vertel! Een beetje romantiek gaat er altijd in.
“Ik studeerde ginds als beeldend kunstenaar. Zowat zeven of acht jaar geleden zat ik in een Europees uitwisselingsproject. Het was op die manier dat ik mijn vrouw Annelies leerde kennen. We schipperden een hele tijd tussen Londen en Gent. Uiteindelijk hebben we toch voor Mol – Annelies is van hier – gekozen. En het bevalt ons best. Annelies is ook erg met kunst bezig. Zij heeft de ‘Witte Kapel’ aan de vijver op het Zilvermeer gemaakt.”

In Engeland maakte jij naam en faam als straatmuzikant. Hoe gaat dat in zijn werk?
“Tijdens mijn studies trad ik op om een centje bij te verdienen. Ik pakte dan mijn gitaar en gaf op straat optredens. Je leert al snel de ‘goede’ plekken kennen. Een kruispunt van meerdere wegen was vaak aantrekkelijk. Ik bracht dan nummers van pakweg The Beatles maar ook veel Engelse folk, wat ik erg graag hoor en speel. Het was een soort van melting pot. Ik mengde er toen al een aantal van mijn eigen nummers tussen. Natuurlijk zijn er collega-muzikanten die óók weten welke de goede plekken zijn. Dan maak je met hen afspraken wie op welk moment op die plek gaat spelen. Meestal deelden we de ‘buit’ met mekaar. Wat ik nogal eens deed, als er geen of weinig volk rondliep, was de mensen lokken met louter mijn stem. Dan werden ze nieuwsgierig en zakten af. Dan was ik vertrokken. Ik speelde vaak in steden als Reading en Farnham. In Londen heb ik nooit gespeeld, daar heb je een machtiging nodig om te mogen optreden als straatmuzikant. Je moet er zelfs eerst audities doen. Blijkbaar zou dat meer en meer het geval zijn, ook hier.”

Het zijn op dat vlak wreed ambetante tijden voor straatmuzikanten. Heb je hier al opgetreden? En zit er nog wat aan te komen?
“Ik heb een paar optredens gedaan op het Straatanimatiefestival. En in 2019 wonnen we met onze band The Tin Can Telephone de Fiesta Rally op Fiesta Mundial. Met nummers uit Small Talk. Corona duwde me terug in de studio met als gevolg deze EP. Maar ik werk ook al met enkele cellistes uit Mol om een sprookjesverhaal live te brengen.”

De gitaar blijkt jouw instrument te zijn, componeer je hierop je nummers?
“Ja, ik maak al mijn songs op gitaar. Ik ben iemand voor wie de muziek eerst komt. Ik zoek eerst een mooi ritme, een muzieklijn, mooie akkoordenschema’s… En dan komt daar een tekst bij. Het gebeurt heel vaak dat nummers opgezet worden en dan een hele tijd blijven ‘rusten’ om ze later af te werken.” Heb je hier nog een andere job? “Ja, ik werk in het Klankenbos bij het Dommelhof in Pelt. Een bijzonder leuk project met heel aparte visuele en auditieve beleving. Echt de moeite van een bezoek waard. Als… Binnenkort…”

Mag ik je tot slot feliciteren met je Nederlands? Ik kan zo enkele ministers opsommen die bijlange niet aan the twelve points komen. Ook een gevolg van de liefde?
“Ja, toch wel! Zo gaat dat, al doende leer je. En muziek is ook al zo’n universele taal. (lacht) Ik had daarvoor al Spaans gestudeerd. Hier heb ik taalcursussen gevolgd bij het CVO en dat was nuttig, maar weet je waar ik het meeste geleerd heb? Ik werkte tussendoor in Zebra, de koffieshop van Pier Smits. De zaken die ik het snelst moest leren, kreeg ik van Pier telkens doorgespeeld via post-its. Dat was praktische kennis, dat had je nodig, dat ging snel. Ja, bij Pier heb ik echt veel geleerd. En weet je wat nog het strafste is? Annelies en ik spreken op het eind van de werkdag over de alledaagse dingen in het Nederlands. En zonder dat we het er om doen, schakelen we stilaan allebei over op Engels.

MEER INFO
www.louisbburrows.com

Meer lezen van Jef Aerts
Meer lezen over
muziek

Meer Talent van eigen bodem

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.