Geld en geduld

Waar ergens ligt het dieptepunt van deze beursmalaise?” Dat is de vraag van één miljoen. De afgelopen dertig dagen daalden de aandelenkoersen in het algemeen opnieuw meer dan tien procent. Sinds januari zitten we al met een verlies van twintig procent. Maar beleggers zijn van nature optimisten. Logisch. Hoe lang de tunnel ook is, of hoe donker de nacht ook is, aan het einde is er licht en komt de zon opnieuw op. Dat is altijd zo geweest en het zal altijd zo zijn. Ook op de beurs. Enkele dagen geleden las ik een persrubriek van een bekend beurshuis. Zij stelden dat 2022 het momenteel slechter doet dan in hun worstcasescenario dat ze eind 2021 hadden uitgetekend. Zij hadden de oorlog en alle bijhorende problemen dus niet zien aankomen. Toch niet in deze mate. Ik vroeg me af of dat goed of slecht nieuws was. De conclusie: het is goed nieuws. Uiteraard word je niet vrolijk van een dergelijk bericht. Het toont duidelijk aan dat we er slecht voorstaan. Het IMF deed er nog een schepje bovenop door te stellen dat het ergste nog moet komen. Tja. En om ons helemaal met de neus op de feiten te drukken liet De Tijd weten dat wij Belgen met z’n allen 53 miljard euro armer zijn geworden door dalende beurzen en de rentestijging. Je zou voor minder een traantje wegpinken. En toch vond ik de mededeling van het beurshuis goed nieuws. Want al die doemberichten zorgen ervoor dat er al heel veel slecht nieuws naar de beurzen gestroomd is. En dus is de bodem mogelijk niet ver meer weg. Maar wij hebben helaas ook geen glazen bol en daarom is het wachten geblazen. En uitzweten. We zitten midden in de storm, flink gehavend, maar we weten dat de storm niet eeuwig kan blijven duren. Bovendien hebben we nog voldoende eten en drinken om de storm tot het einde uit te zweten. En dat gaan we ook doen. We gaan zeker niet terugdraaien in de hoop zo de storm sneller achter ons te kunnen laten. Dat zou pas dom zijn. Maar we blijven kritisch en geduldig, wetende dat er al heel veel slecht nieuws in de koersen zit verrekend. Kijk hierbij in eerste instantie naar de sterke bedrijven, zij die voldoende cash hebben en mogelijk zelfs kunnen profiteren van een crisis zoals deze. Dan kom je automatisch bij de holdings uit. Verder stel ik me de vraag of de slachting onder de vastgoedbedrijven niet overdreven was. VGP daalde op zes maanden van 250 naar 66 euro. Terecht? Puur uit curiositeit ben ik nog eens gaan kijken op de website van FSMA. Vorige maand lichtte ik jullie al in over AB Inbev. Deze maand zag ik miljoenenaankopen bij D’Ieteren en Recticel. Zouden zij deze aankopen doen als ze vermoeden ‘dat het ergste nog moet komen’? Ik betwijfel het. Ter info: bij D’Ieteren kochten ze aan 142 euro. Bij Recticel aan 12,44. Profiteren van de dip noemen ze dat.

Vragen? Opmerkingen?
geldengeduld@gmail.com