De pen van...

Geld en geduld

Gepubliceerd: 22 september 2022  |  Door: Peter Meulemans  |  Onderox editie: 223

Een bekend beursgezegde luidt: ‘Sell in May and go away’. Later is dit nog aangevuld met ‘But remember to come back in September’. Als je van statistieken houdt, zal je zien dat oktober maar vooral november en december uitstekende maanden zijn op de beurs. Januari mag je daar gerust nog bijtellen. Maar statistieken zeggen alles over het verleden, niets over het heden en niets over de toekomst. Jammer, het zou ons leven als belegger wel makkelijker maken. Ik ben dan ook lang niet overtuigd dat we het slechtste van het jaar al gehad hebben. Ik voel alleszins nog geen haast. Wat ik wel voel, is dat het opnieuw bijzondere tijden zijn. Ik moet het jullie niet vertellen. Een oorlog aan onze achterdeur. Een nooit geziene prijsstijging van elektriciteit en vooral gas. Een algemene inflatie die rond de 10% schommelt. Onzekerheden of we deze winter het licht wel kunnen aanhouden. Fabrieken die tijdelijk sluiten om energie te besparen met tijdelijke werkloosheid tot gevolg. Het lijstje is behoorlijk. Ik las zelfs dat een friturist er de brui aangaf omdat hij het niet zag zitten om tien euro voor een frietje te vragen. Tja, dan word ik toch wel bezorgd. Tijdens de coronapandemie had ik hetzelfde gevoel. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Ik had het zelfs niet voor mogelijk gehouden. En dat geldt nu dus ook. En zo zijn er nog wel voorbeelden te vinden. Dat Europese landen als Griekenland mogelijk failliet konden gaan. Terreurdreiging in de ganse wereld. Dat een wereldwijde kredietcrisis alles en iedereen plotseling zonder geld zette. Verder terug in de tijd denk ik aan de aanslagen op de Twin Towers in 2001. De oorlog in Irak. De complete crash van alles wat we toen dotcom noemden. Het is eigenlijk nooit anders geweest en we zijn er steeds opnieuw bovenop gekomen. Waarom zou het nu anders zijn? Dat velen de dag van vandaag liever ver weg blijven van de beurs kan ik nog begrijpen. Maar ik weet niet of het verstandig is. Mogelijk denken we binnen enkele maanden (hopelijk vroeg dan laat) terug aan deze periode en zuchten we: hadden we maar wat steviger ingekocht. Maar we hebben geen glazen bol. Wat wel een indicatie kan zijn, is het overzicht van de transacties van leidinggevenden van beursgenoteerde firma’s. Je kan dit volgen op de website van FSMA. Daar zie ik nog altijd meer aan dan verkopen en dat zijn normaal toch beleggers met een lange horizon. En wie kent hun bedrijf beter dan zijzelf? Bij mogelijke verkopen kunnen er natuurlijk altijd persoonlijke redenen spelen maar als ze stevig aankopen wekt dit bij mij toch altijd enige interesse op. Ook al zijn hun zakken zoveel dieper dan de mijne, ook zij verliezen niet graag. En als ik dan merk dat de nieuwe CEO van AB Inbev begin september voor bijna 560.000 euro heeft aangekocht, dan begint het hier serieus te jeuken. En weet je wat dan echt prettig is? Nog goedkoper kunnen kopen. Als AB Inbev binnenkort onder de aankoopkoers van 47,81 euro zakt, ga ik het voorbeeld van de CEO volgen. En dan ga ik er daar, inflatie of niet, toch eentje op drinken. Een Stella uiteraard.

Vragen? Opmerkingen?
geldengeduld@gmail.com

Meer lezen van Peter Meulemans
Meer lezen over
columngeld en geduld

Meer De pen van...

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.