De pen van...

Geld en geduld

Gepubliceerd: 24 februari 2022  |  Door: Peter Meulemans  |  Onderox editie: 217

Het gebeurt niet meer zo vaak maar heel af en toe word ik nog eens compleet verrast op de beurs. Zo viel ik half januari letterlijk van mijn stoel toen ik hoorde dat de Belgische staat een participatie van 6,3% genomen heeft in verzekeringsmaatschappij Ageas. Ten eerste verbaast het mij enorm dat men in Brussel toch nog een zak geld gevonden heeft. Maar vooral, de politiek die gaat beleggen? Daar horen heel wat vraagtekens bij. Voor alle duidelijkheid, er is niets mis met het aandeel Ageas. Integendeel. Het is een prima aandeel, Belgisch ook, dat in elke portefeuille haar plaatsje heeft. Het is het restant dat overgebleven is na het Fortis-debacle. Dat verleden heeft het helemaal van zich af kunnen schudden en het is sindsdien een pure verzekeraar, met een mooi parcours op de beurs. Sinds de coronadip begin 2020 verdubbelde het aandeel bijna in waarde. Maar wat bezielt de overheid? Ik steek het niet onder stoelen of banken, de politiek doet alle moeite van de wereld om beleggers te verketteren en blauw te belasten. Daar hebben we het al vaker over gehad. En nu kopen ze zelf een pakketje. Dan hink ik op twee gedachten. Ten eerste wil ik zo ver mogelijk weglopen als de politiek dicht in de buurt van een aandeel of een bedrijf komt. Dat is ook de reden waarom ik niet geneigd ben om in Bpost of Proximus te beleggen. De politiek als schoonmoeder is een zeer slechte raadgever, neem het van mij aan. Anderzijds, ik ben een positivo, ben ik wel blij dat elke Belg nu afgerond één aandeel van Ageas heeft. Hopelijk kan iedereen daarvan meegenieten, zowel van de dividenden als van de meerwaarde. Misschien, wie weet, is het toch een eerste teken dat politici beseffen dat aandelenbeleggingen er voor iedereen zouden moeten zijn, dat dit moet aangemoedigd worden en dat het de enige manier is om de welvaart van ons land op te krikken. En dat ik niet de enige ben die zich hierover wat vragen stelt, mag duidelijk zijn op de beurs. Het aandeel Ageas donderde na de bekendmaking van het nieuws 10% naar beneden. Vertrouwen in de politiek heet dat dan. Al spelen er uiteraard ook andere factoren mee. Zo werd Ageas regelmatig in verband gebracht met een (Chinese) overname. Gezien er dit nu niet meer van zal komen, is er heel wat speculatie uit de koers gevloeid. Maar goed, op zich zijn we wel blij dat het aandeel beursgenoteerd blijft en het kan nu zelfs aan flink goedkopere koersen opgepikt worden. Al is het verre van zeker dat we ondertussen de bodemkoers bereikt hebben. Want de maand januari was niet meteen een feestmaand op de beurs. Stijgende energieprijzen, Poetin en Oekraïne, een stijgende rente,… Er waren en zijn wel wat elementen te bedenken waarom we de bodem nog niet gezien hebben. Maar lezers van deze column weten ondertussen dat dit boeiende tijden zijn. We laten ons niet zenuwachtig maken en verkopen doen we al zeker niet. Integendeel, we maken wat cash vrij om enkele klassiekers goedkoper op te pikken. Denk aan de holdings, mijn favorieten. Maar ook aan de aandelen die coronagevoelig zijn. De beurs heeft altijd de neiging om te overdrijven. Dat gebeurt in de hoogte maar dat gebeurt zeker en vooral ook in de laagte. Er zijn van die dagen dat alles wordt buiten gegooid, zowel rommel als kwaliteit. Of we dat moment reeds bereikt hebben, is de vraag van één miljoen. Maar één ding is zeker, de beurs staat een pak goedkoper genoteerd dan enkele weken geleden. En dat biedt kansen voor de lange termijn. Geduld is een schone deugd. Maar wacht ook niet te lang want zoals de beurswijsheid zegt: “Nu beginnen is altijd een beter idee dan niet beginnen.”

Vragen? Opmerkingen?
geldengeduld@gmail.com

Meer lezen van Peter Meulemans

Meer De pen van...

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.