Bijzondere woningen

Ellen Valkiers ruilde haar stenen huis in voor een warme tiny house

Gepubliceerd: 18 december 2020  |  Onderox editie: 204

LICHTAART — De Tiny House Movement is een sociale (en architecturale) beweging met oorsprong in de Verenigde Staten. Door de economische recessie dachten mensen na over flexibele en meer betaalbare woonvormen. In ons land staat de beweging nog in z’n kinderschoenen maar ze kent een groeiende trend. Wij gingen praten met Ellen Valkiers (40), Kempen-girl en tiny house bewoonster. 

Tiny houses kennen in ons land al enkele jaren een opmars als weekendverblijf. Jij koos ervoor om fulltime in een tiny house te wonen. Wat heeft jou dit doen beslissen? 
Ellen Valkiers: “Ik vond het heel absurd dat ik op m’n eentje in een heel groot huis woonde terwijl er gezinnen zijn van vijf die in eenzelfde huis vertoeven. Voor mij was dat op een bepaald moment niet meer logisch. Ik had wel een tuin maar miste de natuur. Een stenen huis was na verloop van tijd ook niet meer mijn ding. Ik hou van warme, natuurlijke materialen. Het huidige klimaatverhaal speelde onbewust ook wel mee.” 

Hoe heb je een plek gevonden voor je tiny house? 
“Ik had een zoekertje geplaatst in het magazine van Velt. Mijn huidige buren hebben er op gereageerd en zo ben ik in hun tuin terechtgekomen. Er is geen termijn afgesproken. Het is trouwens een hele klus om een tiny house te verplaatsen. Ik zou misschien wel overwegen om naar een tiny house community in de buurt te trekken. Je stimuleert elkaar daar nog harder in minimalistisch leven aangezien je dezelfde passie deelt. En sociaal gezien is het ook zeker een meerwaarde.”

Een tiny house is een duurzame woning met een lage ecologische voetafdruk. Hoe duurzaam is jouw huisje? 
“Oorspronkelijk wou ik volledig zelfvoorzienend zijn met zonnepanelen en wateropvang. Maar hoe meer ik hierover las, hoe meer het duidelijk werd dat dit in België heel moeilijk is. In de winter is het niet mogelijk om volledig op de energie van zonnepanelen te leven. Het is ook nog niet duidelijk of deze panelen wel volledig recycleerbaar zijn. Ik heb me daarom aangesloten op het net om te weten te komen hoeveel ik verbruik en wat ik nodig heb. Op termijn wil ik wel regenwater opvangen en zuiveren. Maar het jammere is dat al die dingen heel duur zijn…”

Volgens Marie Kondo, de Japanse opruimgoeroe, is weggooien van overtollige spullen dé sleutel tot een beter leven. Heb jij je ‘ontspuld’ voor je hier kwam wonen of ben je een krak in opbergen? 
“Nee, ik heb héél hard ontspuld. Ik ben ook geschrokken van de hoeveelheid spullen die ik verzameld had doorheen de jaren. Zo had ik bijvoorbeeld acht ovenschalen. Compleet overbodig! Ik beschikte niet over een auto om naar de Kringwinkel of het containerpark te rijden dus besloot ik om al mijn spullen gratis weg te geven op straat. Elke dag zette ik dingen op mijn vensterbank of op de stoep. Eén maand later was echt álles weg. Ik had na een tijdje zelfs vaste klanten. (lacht) Ik vond het eigenlijk heel leuk om te ontspullen. Het gaf mij een zeer relaxed en vrij gevoel!”

Klein wonen, voelt dat niet beperkend aan? 
“Ik vind het zalig. Ik heb nu pas het gevoel dat al mijn spullen optimaal worden benut. Je hebt ook véél minder poetswerk. (lacht) Maar het grootste voordeel is vrijheid. Ik moet bijvoorbeeld geen lening meer afbetalen. Dat is een enorme druk die wegvalt. Je geniet ook meer van de natuur en daardoor ga je die nog meer appreciëren. Ik ben nog dankbaarder voor de zon die schijnt, omdat mijn huisje zo direct opgewarmd is. Omdat je klein woont, ga je ook sneller de buitenruimte opzoeken. Je voelt je veel meer verbonden met de natuur. Zelfs als het regent, ga ik nu wel eens wandelen. Mijn to-dolijstjes zijn ook opmerkelijk geslonken. Op dit moment heb ik er zelfs geen. Ik heb ook meer het gevoel dat ik vandaag gráág nog iets zou doen in plaats van dat ik nog iets móet afwerken. En als het vandaag niet gebeurt, dan gebeurt het morgen. De chaos in mijn hoofd is weg. Ik ben hierdoor veel rustiger en gegrond. Ik reis ook enorm graag en voel nu dat ik gewoon alles meteen zou kunnen achterlaten. Ik wou dit jaar heel graag naar Compostella wandelen maar dat ging niet wegens corona. Toch ben ik van plan om in het voorjaar te vertrekken. Reiskriebels hou je niet tegen!”

Is tiny wonen voor jou de woonvorm van de toekomst? 
“Voor mij wel! Een tiny house is de meest ecologische woonvorm. Ik geloof niet dat iedereen op een oppervlakte van 20 m2 kan wonen zoals ik, maar misschien wel in huizen van 25 of 30 m². In Nederland zie je veel microhuisjes waar gezinnen met twee kinderen wonen. Het zijn ingenieus ingerichte ruimtes die vaak afgewerkt zijn met een overdekt terras of extra berging. Het aantal tiny houses in Vlaanderen is nog héél beperkt. Ik zou het dus wel leuk vinden als mensen geïnspireerd worden door het concept. Af en toe klopt er wel eens iemand bij me aan om er meer over te weten te komen. Misschien ben ik wel een tiny influencer.” (lacht)

Tekst: Caroline Broeckx

Meer lezen over
wonenduurzaamheid

Meer Bijzondere woningen

Wil je op de hoogte blijven?

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.