Li Elsen: exclusieve ontwerpen trekken aandacht van BV's

We zijn in het voorjaar van 2020 en het coronavirus heeft de ganse wereld in haar macht. Het dagelijkse leven ligt helemaal stil en ook studenten blijven noodgedwongen thuis. In het hoofd van Li Elsen beginnen zich allerlei ideeën te ontwikkelen die ze maar al te graag verder wil uitwerken. Ze maakt, creëert en ontwerpt diverse producten. Het zorgt voor een leuke afwisseling maar ze wil nog graag een stapje verder gaan. Met een uitgesproken interesse voor de modewereld, en een mama die haar graag wil bijstaan, waagt Li zich aan eigen kledingontwerpen. En voor je het weet sta je op de aftiteling van een tv-programma.

Li, je bent waarschijnlijk één van de weinigen die met plezier terugkijkt op die vervelende coronamaanden in 2020?
Li Elsen: “Met plezier terugkijken is wat veel gezegd. Want plezant was dat allemaal niet. Maar door de zeeën van tijd die je had, begonnen er wel ideeën te borrelen die anders misschien niet aan de oppervlakte waren gekomen. Je zag in die tijd veel filmpjes op sociale media passeren van mensen die een leuke en/of nuttige invulling trachtten te maken van die periode. Dat was hier thuis niet anders. We zijn best een creatieve familie en plots zaten we allemaal van ’s morgens tot ’s avonds thuis. Dan worden er al eens nieuwe plannen gesmeed.”

En jij dacht, waarom zoek ik het niet in de mode?
“Niet meteen. Ik was eerst gestart met kleine zaken zoals het pimpen van fotokaders of sleutelhangers personaliseren. Allemaal leuk maar heel kleinschalig. Later ontwierp ik epoxy onderleggers met daarin droogbloemen verwerkt. Dat was ook prettig en daar kreeg ik heel wat appreciatie voor. Maar na verloop van tijd begon ook dat te vervelen. En zo kwamen we op het idee om kleding te ontwerpen. Geen evidente sector uiteraard. Maar mijn mama heeft daar destijds voor gestudeerd en dus konden we dit samen doen. Ik ben al van kinds af graag met mode en kleding bezig. Ik herinner me nog dat ik vroeger zo’n knutseldoos had waar ik al specifieke combinaties mee maakte. Ook heb ik heel wat van die topmodel-boeken volgetekend. Nog later werd dat zelf trachten te naaien met restjes stof. Mijn mama heeft dat ook altijd aangemoedigd, dus het zit wel in de genen.”

Toch ben je zelf geen mode gaan studeren?
“Neen, ik studeer nu Marketing. Of het is te zeggen, ik ben eigenlijk net afgestudeerd. (lacht) Het lag misschien voor de hand dat ik kunsthumaniora of iets dergelijks zou doen. Maar dat voelde bij mij, misschien onterecht, te beperkt aan. Dus ik koos voor Sociale en Technische Wetenschappen. Daar heb ik mij altijd prima gevoeld. Het gaf mij het gevoel dat ik daarmee nog alle richtingen uit kon. En dat stelde me gerust. Na het humaniora koos ik voor kleuteronderwijs maar dat was toch niet helemaal mijn ding. Ik ben dan overgeschakeld naar Marketing, een prima keuze voor mij.”

Met dat marketingdiploma weet je uiteraard ook hoe je jezelf in de markt moet zetten.
“Kleding ontwerpen en kleding verkopen zijn inderdaad twee verschillende zaken. Het ontwerpen is een creatief proces dat begint bij het tekenen van patronen. Daarna gaan we op zoek naar de juiste stoffen. Niet gemakkelijk want we hebben enerzijds onze wensen naar kwaliteit toe, maar het moet ook betaalbaar blijven. Zo komen we regelmatig bij reststoffen uit van bekende ontwerpers. Dat is voor ons ideaal werkmateriaal. Maar je wil inderdaad dat het uiteindelijke resultaat ook effectief gedragen wordt. Dus dan komt wat marketing absoluut van pas. Ik heb hier in Arendonk twee keer een pop-up winkel gehad. Eén keer een week, één keer een maand. Dat was wel fijn en smaakte naar meer. In het voorjaar van 2022 heb ik ook twee dagen een pop-up gehad in Antwerpen. Dat is best een hele verhuis voor twee dagen maar je moet natuurlijk ergens beginnen.”

En plotseling staat dan Fien Germijns in je winkel.
“Niet helemaal. Ik had wel best veel mensen aangeschreven over mijn pop-up in Antwerpen. En Fien had gereageerd dat ze graag wou langskomen maar dat het niet in haar agenda paste. Een tijd later kreeg ik een telefoontje van haar styliste om enkele outfits te voorzien voor het programma Switch. Dat was natuurlijk plezant. Later droeg ze ook nog een ontwerp bij Vrede op Aarde. Ja, ik geef toe, toen was ik toch een beetje trots.”

Hoe zou je je eigen stijl omschrijven?
“Ik denk dat ik wel mag zeggen dat het niet heel mainstream is, niet alledaags. Eerder speciaal en kleurrijk. Het mag opvallen. Ik krijg vaak de opmerking dat men het erg mooi vindt maar niet voor zichzelf. Dat begrijp ik helemaal. Vandaar ook dat ik het in Antwerpen een keertje wou proberen. Zo was ik vorig jaar op de Fashion Week in Kopenhagen en daar zag ik de meest extravagante dingen. Superinteressant! Dan merk je dat iedereen zijn eigen ding doet en dat er overal wel een markt voor is.”

Richt je nu dan al je pijlen op andere Bekende Vlamingen om te kleden? Zit ik hier tegenover de nieuwe Jani?
“Zo’n vaart zal het niet lopen. Het is ook allemaal niet evident. Zeker niet als je zelf je kleding ontwerpt. Ik heb nog meer aanvragen gehad maar het is niet zo dat ik hier een immense voorraad heb liggen. Bovendien moet je binnen de mode altijd bezig zijn met de collectie van de volgende zomer of winter. En tot een paar dagen geleden heb ik toch altijd voorrang gegeven aan mijn studies. Hoe plezant die erkenning de afgelopen weken en maanden ook was, in december en januari moest er toch vooral gestudeerd worden. En ergens lijkt het me ook wel leuk om eerst wat te werken en zo andere ervaringen op te doen. Anderzijds zou ik wel graag mijn eigen plekje in de mode willen afdwingen, of specifiek voor andere winkels en merken willen werken. We zien wel wat de toekomst brengt. Daar gaan we de volgende weken en maanden eens rustig over nadenken.” (lacht)

Je zei al dat je uit een creatieve familie komt. Hoe uit zich dat?
“Mijn vader is grafisch ontwerper. Hij kookt ook erg graag. Mijn mama is zoals gezegd al een grote hulp geweest bij het ontwerpen. Mijn broer Jen studeert nu Houttechnologie in Gent. Maar hij heeft met boomstronken ook al erg mooi decoratiemateriaal en bijzettafeltjes ontworpen. Ook mijn voke kan je gerust een kunstenaar noemen. Hij heeft een hele collectie van zelfgemaakte beelden uit brons en andere metalen. En de snit en naadopleiding van bonneke komt af en toe ook goed van pas. Mijn grootouders langs de zijde van mijn mama zijn echte horecamensen. Dus we zijn niet echt een nine-to-five-familie. (lacht) Daarnaast spelen mijn broer en ik ook muziek. Hij drumt en ik heb acht jaar een piano-opleiding gevolgd. Maar dat ligt momenteel allemaal stil. Helaas.”

Je bent 21 jaar en je hebt al mooie zaken verwezenlijkt. Wat zou je andere jongeren aanraden die met interessante ideeën rondlopen?
“Laat ze zeker niet koud worden. Wie niet waagt, niet wint. Waarschijnlijk is niet elk idee een goed idee maar elke ervaring brengt je weer een stapje verder. Bovendien moet je ook niet alles alleen doen. Zoek mensen die je met bepaalde zaken kunnen helpen. Het is niet alleen leuker maar je zal zien dat het plots ook veel sneller gaat.”