Cinescope - Een thriller die geen thriller is en een heleboel Patser-gedrag

Wat zou jij doen als je vrouw of man op het punt staat om het land te verraden? Trouw blijven aan je huwelijk of aan je land? Dat is de vraag die George Woodhouse (Michael Fassbender) krijgt voorgeschoteld in ‘Black Bag’, de nieuwe thriller van Steven Soderbergh. George Woodhouse is daarin een agent bij een inlichtingendienst in Londen. Zijn vrouw, Kathryn Woodhouse (Cate Blanchett) werkt voor diezelfde inlichtingendienst en wordt ervan verdacht het land te verraden. En wie mag dit alles onderzoeken? George Woodhouse.
Het moet gezegd, deze film een échte thriller noemen zoals bv. ‘Panic Room’ met Jody Foster, ook geschreven door scenarist David Koepp, lijkt me wat ver gezocht. Zelf zou ik het eerder als een psychologische thriller bestempelen, omdat de echte ‘thrills’ van een thriller ontbreken. Maar het genre psychologische thriller doet de film wél alle eer aan. En daar zien we dan ook de hand van Steven Soderbergh in die met een straffe casting van Michael Fassbender en Cate Blanchett gekozen heeft voor een bepaalde chemie die van het scherm spat en een uitwerking van de personages die je als kijker meeneemt in de zoektocht naar de waarheid die George Woodhouse ondergaat. De film is geen echte Steven Soderbergh zoals we hem kennen, maar door net de keuze te maken voor psychologie en psychologische spelletjes i.p.v. actie maakt hij het genre psychologische thriller wel weer interessant om naar te kijken.

PSYCHOLOGISCH SPEL
En zoals het een psychologische thriller betaamt, weet je zelden of je nu George of Kathryn Woodhouse moet geloven en weet je niet wie nu eigenlijk alles aanstuurt. De casting van, weliswaar de ondertussen bijna 72-jarige meubelmakerszoon, Pierce Brosnan durft je wel in een richting duwen… Maar is alles wel wat het lijkt? En wat zou jij doen? What I would do? I’ll do what George does… Do you? Het is een interessant psychologisch spel tussen twee geliefden en hun collega’s. En daar heb ik alvast van genoten.
Scenarist David Koepp tekent deze keer naast het scenario ook voor de rol van uitvoerend producent, wat hij eerder ook al deed bij o.a. Panic Room. De film is niet op waargebeurde feiten gebaseerd, maar David Koepp baseerde zich wel op de interviews die hij gedaan had met echte secret service agenten die hij gedaan heeft in het kader van de eerste Mission Impossible. Andere films die van de hand van scenarist David Koepp zijn: o.a. ‘Jurassic Park’, ‘Spiderman’, ‘Angels & Demons’, ‘Carlito’s Way’ and ‘Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull’.
‘Black Bag’ werd opgenomen in Londen o.a. in het gebouw van de Financial Times en de opnames duurden twee maanden. Dat Londen geen onbekende locatie is voor spionagethrillers is alom bekend. De titel ‘Black Bag’ verwijst dan weer naar blackbag operaties, geheime of clandestine inbraken in structuren om informatie te krijgen over menselijke inlichtingenoperaties. Je zal dus niet op zoek moeten gaan naar zwarte tassen in de film.
Samengevat: de film is zeker een aanrader en krijgt van mij vier sterren als psychologische thriller. Al moet ik er meteen bijzeggen dat ik de film als thriller maar drie sterren zou geven. Het lijkt mij dat ze het verkeerde genre op de film hebben gekleefd, wat nochtans cruciaal is voor de verwachtingen van een filmliefhebber die naar de zalen trekt.

KEMPISCHE VEELZIJDIGHEID
Als voorvechter van de Vlaamse Cinema kan ik ook niet om ‘Patsers’ heen. De sequel op de eerste Patser-film van Adil El Arbi en Bilall Fallah. Waar in de eerste ’Patser’ een sterk verhaal werd verteld met straffe acteerprestaties, diepgaande regie en visuele creativiteit, laat het vervolg jammer genoeg enkele scenariële steekjes vallen. Al blijven die acteerprestaties, regie en visuele creativiteit gelukkig wél overeind. En jawel, zelfs Pommelien Thijs heeft zeker haar plaats in ‘Patsers’. Het Kempisch talent bewijst wat mij betreft nogmaals haar veelzijdigheid. Omdat een verhaal de basis is van een goede film, kan ik jammer genoeg slechts drie sterren geven voor ‘Patsers’. Maar zoals het vaak bij sequels in Vlaanderen betaamt: de eerste film was beter en daar was de filmzaal het met mij eens.
’Black Bag‘ speelt momenteel in de Vlaamse zalen en ook ’Patsers‘ is nog te bekijken in UGC Turnhout en in Studio Geel. Voor de liefhebbers van fictiereeksen kan ik zeker ‘Dood Spoor’ aanraden, met o.a. Peter Van den Begin en van de hand van Malin-Sarah Gozin, die onlangs op de Ensors nog de Albert Bert-prijs voor Internationale Prestatie van het Jaar in ontvangst mocht nemen. De reeks is te bekijken op Streamz en Play4.