Imran Nawaz: Leerkracht wint ‘Mister Gay Belgium 2024’

Imran, eerst en vooral: proficiat met je overwinning als Mister Gay Belgium 2024. Wat betekent het voor jou om deze titel te mogen dragen?
Imran Nawaz: “Dat ik gewonnen heb, voelt nog steeds onwerkelijk. Hoewel ik vooraf natuurlijk hoopte op het beste, blijft het een vreemd maar fijn gevoel om ineens Mister Gay Belgium te zijn. Wat voor mij het belangrijkste is, is dat ik nu een platform heb om belangrijke zaken als homofobie en transfobie bespreekbaar te maken. De verkiezing geeft mij de mogelijkheid om een verschil te maken.”

Wat was je grootste motivatie om mee te doen aan de wedstrijd?
“Mijn inschrijving kwam voort uit een diep gevoel van zorg over de richting waarin de samenleving zich ontwikkelt, vooral als het gaat om de rechten van minderheidsgroepen. Het voelt soms alsof we in plaats van vooruitgang te boeken, juist stappen terugzetten. In plaats van passief toe te kijken, wilde ik actief betrokken zijn.”

Zie je jouw rol als Mister Gay Belgium dan ook als een vorm van activisme?
“Absoluut. Activisme hoeft niet altijd te betekenen dat je op de barricades staat. Voor mij gaat het vooral om het in dialoog gaan met anderen en het creëren van bewustwording. Door in gesprek te gaan met onder andere scholen en religieuze gemeenschappen, hoop ik bij te dragen aan een betere acceptatie en begrip. Ik geloof dat juist die subtiele vorm van activisme, waarbij je mensen persoonlijk aanspreekt en bewust maakt van bepaalde thema's, een grote impact kan hebben. Het hoeft niet altijd luid of agressief te zijn. Soms is het stilletjes inspireren en in gang zetten van verandering net zo doeltreffend.”

Je werkt als leerkracht geschiedenis en filosofie in het secundair onderwijs. Hoe krijgen thema’s als inclusie en LGBTQIA+-rechten een plaats in je lessen?
“Voor mij draait het er vooral om deze thema's op een natuurlijke manier te integreren in het dagelijks onderwijs. Ik ben van mening dat als je er te veel de nadruk op legt, je het juist als iets bijzonders of afwijkends presenteert, wat weerstand kan oproepen. Daarom laat ik het vaak organisch ter sprake komen. Mijn leerlingen weten inmiddels dat ik homo ben, maar het wordt niet als iets speciaals gezien. Door LGBTQIA+-zaken op een ‘no-nonsense’ manier te benaderen, wordt het een vanzelfsprekend onderwerp, net als elk ander.”

Als leerkracht sta je dicht bij de leefwereld van jongeren. Denk je dat jouw zichtbaarheid als Mister Gay Belgium invloed heeft op hoe jongeren zich durven uiten op school?
“Ik hoop het echt. Ik geloof dat zichtbaarheid een enorme rol speelt in het doorbreken van taboes. Jongeren moeten zien dat iemand zoals ik, openlijk homo, gewoon voor de klas staat en succesvol kan zijn, zonder dat dat een probleem is. Ik hoop dan ook dat ik een veilige omgeving voor hen kan creëren, zodat ze zich geborgen genoeg voelen om volledig zichzelf te zijn, zonder dat ze zich een uitzondering voelen.”

Je hebt je tijdens je verkiezingscampagne ingezet voor het thema ‘LGBTQIA+ en religie’. Wat was je persoonlijke motivatie om die thema’s centraal te stellen?
“Allereerst is er een groot taboe rondom het bespreken van religie in combinatie met LGBTQIA+. In veel kringen mag je het daar amper over hebben. Ik wilde dat taboe doorbreken, mede omdat mijn persoonlijke achtergrond daar een belangrijke rol in speelt. Ik kom uit een religieus gezin, met een moslimvader en katholieke moeder, en allebei accepteren ze volledig mijn geaardheid. Dat maakt mij, denk ik, een goed voorbeeld dat religie en seksuele geaardheid elkaar niet hoeven uit te sluiten. Daarnaast merk je ook dat religie een factor kan zijn in de discriminatie van de LGBTQIA+-gemeenschap, niet alleen in België, maar wereldwijd. Veel mensen onderschatten de invloed die religieuze opvattingen hebben op hoe ze kijken naar personen binnen de LGBTQIA+-gemeenschap.”

Hoe ervaar je zelf de balans tussen je geloof en geaardheid? Zijn er momenten geweest waarop die twee met elkaar in conflict kwamen?
“Die balans is er bij mij lange tijd niet geweest. Ik heb mezelf een periode zelfs als atheïst gezien, omdat ik niet wist hoe ik mijn geloof moest combineren met mijn geaardheid. Het voelde bijna alsof het onmogelijk was om zowel homo als gelovig te zijn. Mijn vader, die moslim is, heeft me nooit verstoten, terwijl ik dat wel vreesde, vanwege stereotype ideeën over de combinatie van religie en geaardheid. Het is een misvatting dat die twee niet hand in hand kunnen gaan. Recentelijk, vooral tijdens mijn verkiezingscampagne, heb ik veel nagedacht over de balans tussen religie en geaardheid en ben ik er open over beginnen praten met anderen. Het was alsof ik een tweede 'coming-out' had, dit keer over mijn geloof. Ik heb geleerd dat geloof iets heel persoonlijks is en dat ik zelf bepaal hoe ik mijn geloof integreer in mijn leven. Het ontmoeten van mensen met dezelfde opvattingen heeft me geholpen de balans terug te brengen.”

Bestaan er dus nog veel misvattingen over de relatie tussen religie en LGBTQIA+?
“Veel zou ik niet zeggen, maar zeker wel een aantal. Zo weten de meeste mensen niet dat veel geloofsgemeenschappen wel bereid zijn om in dialoog te gaan over de acceptatie van mensen binnen de LGBTQIA+-gemeenschap binnen het geloof. Zo is er in elk bisdom in België een persoon als aanspreekpunt aangesteld. Die is dagdagelijks bezig met het bereiken van en in gesprek gaan met mensen uit de LGBTQIA+-gemeenschap, maar gaat ook spreken over de plaats van LGBTQIA+ binnen de Kerk. Een goede stap in de juiste richting volgens mij.”

Je hebt nu een platform om een stem te geven aan LGBTQIA+-kwesties. Zijn er concrete dingen die je wilt ondernemen om dat platform ten goede te gebruiken?
“Absoluut. Er zijn twee belangrijke pistes waar ik kansen zie. De eerste is onderwijs, waar het doel is om het thema te normaliseren en binnen te laten sijpelen bij de alledaagse activiteiten van een school. Zo komt het thema niet exclusief op 'diversiteitsdagen' aan bod, maar wordt het een normaal en geïntegreerd deeltje van het onderwijs. De uitdaging ligt in het samenbrengen van verschillende partijen: de minister van Onderwijs, onderwijskringen, leerkrachten, lerarenopleidingen… De tweede piste is het versterken van de dialoog met religieuze gemeenschappen. We hebben al diverse gesprekken gehad met bisschoppen, imams en andere religieuze leiders. Het is belangrijk om progressieve stemmen binnen verschillende religies te betrekken, zodat we stap voor stap meer gemeenschappen kunnen bereiken. Ik hoop op lange termijn een domino-effect te creëren dat bijdraagt aan een bredere acceptatie van LGBTQIA+ binnen religieuze gemeenschappen.”

Welke boodschap zou je tot slot willen meegeven aan mensen binnen de LGBTQIA+-gemeenschap, die zich verloren voelen in hun religie?
“Ik heb al heel veel berichtjes gekregen van mensen die in hetzelfde schuitje zitten als ik. Ik zou hen willen meegeven dat het belangrijk is om je te omringen met mensen die je ondersteunen. Daarnaast is het ook oké om hulp te zoeken als je voelt dat je het zelf niet kan ‘oplossen’. Voor mij was het praten met een psycholoog een essentiële stap. Het is geen schande om hulp te vragen. Deze professionals zijn er om je te helpen dingen op een rijtje te zetten en je te doen inzien dat jij niet het probleem bent. Soms helpt het ook om met iemand te praten die wat afstand kan nemen en die je een nieuw perspectief kan bieden. Je hoeft niet al je moeilijkheden zelf op te lossen.”

Foto’s: Kim Anwar

MEER INFO
Instagram: @imran_nawaz88