Wil je op de hoogte blijven?
Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.
Welkom bij deze nieuwe filmrubriek, Cinescope. Met deze rubriek wil ik een breed perspectief op films bieden aan de liefhebbers van mooie, sterke en inspirerende verhalen. Als regisseur en filmmaker wil ik jullie in deze rubriek meenemen doorheen verschillende verhalen en films die ik als een ‘must see’ beschouw, zowel binnen de Vlaamse als de internationale fictie. Lang nadenken over de inhoud van deze eerste filmrubiek moest ik niet. Geïnspireerd door de oorlogen in de wereld en, vooral, de nood aan vrede in deze tijden koos ik voor de film ‘Saving Private Ryan’, een meesterwerk en één van mijn vele favoriete films.
Voor de mensen die de film nog niet gezien hebben — moet je zeker dringend eens doen — even een korte inleiding: ‘Saving Private Ryan‘ (1998) vertelt het verhaal van het 2de Ranger Bataljon onder leiding van Kapitein Miller (Tom Hanks) die een soldaat thuis moeten brengen omdat zijn drie broers gesneuveld zijn, maar hiervoor moeten ze hem in de hel van de oorlog wel eerst weten te vinden zonder dat er te veel slachtoffers vallen.
De film begint met de wapperende Grand Union Flag, plechtig begeleid door een trotse trompetist, waarna de hel losbreekt d.m.v. een bijna halfuur durende sequentie waarin je wordt meegezogen in de hectiek en dramatiek van D-Day. Deze scène heeft trouwens 11 miljoen dollar gekost. Er deden 1.000 figuranten in mee, waarvan een deel echte soldaten, reservisten van het Ierse leger. Een 30-tal figuranten waren zelfs mindervaliden met geamputeerde armen en benen om alles nog realistischer te maken. Steven Spielberg had de bedoeling om de ervaringen van de oorlogsveteranen zo levensecht mogelijk in beeld te brengen. Maar hij deed dat echter zó realistisch dat de eerste weken toen de film uitkwam verschillende oorlogsveteranen psychologische hulp moesten zoeken.
Ook het camerawerk van Janusz Kaminiski verdient enkele woorden van lof. De Poolse cameraman die al een Academy Award (Oscar) in de wacht sleepte voor zijn camerawerk in een eerdere samenwerking met Spielberg (Schindler’s List, nvdr.) is ook hier weer krachtig en meelevend. Het zorgt ervoor dat je als kijker helemaal wordt meegezogen in het verhaal waardoor de beleving alleen maar beter wordt. Uiteraard is hier ook het production design van Thomas E. Sanders enorm van belang. Hij kreeg in het verleden al dezelfde taak bij Braveheart. Production design is het best te vergelijken met decorontwerp. De production designer ontwerpt de filmsets en decors, maar vooral ook hoe het er realistisch moet uitzien.
Naast een straffe crew is uiteraard de juiste casting enorm belangrijk voor een meesterwerk. Tom Hanks is hier ongetwijfeld de meest bekende, maar we mogen zeker ook niet o.a. Matt Damon, Tom Sizemore, Edward Burns, Adam Goldberg en Vin Diesel onderschatten. Om ervoor te zorgen dat de cast in de juiste mindset kwam, ondergingen ze een tiendaagse bootcamp waarin ze werden ondergedompeld in de wereld van de oorlog. Allemaal onder begeleiding van een ervaren kapitein die gevochten heeft in het middenoosten. Ze ervaarden de levensstijl en de opofferingen die soldaten moesten maken. Na zes dagen in het veld, in regenachtig weer, waren de acteurs zo moe en uitgeput dat ze allemaal naar huis wilden. Een deel van de acteurs wou zelfs uit het project stappen. Laat mij hier even Spielberg verdedigen. Dat dergelijke bootcampen niet altijd fijn zijn, begrijp ik, maar als regisseur wil je dat je acteurs de best mogelijke en meest realistische prestatie neerzetten en dan moet je soms je acteurs tot het uiterste doen gaan om tot het beste resultaat te komen. Zolang het maar binnen de lijn van het aanvaardbare blijft.
Onder het motto ‘het doel heiligt de middelen‘ werd de film een kassucces en sleepte hij maar liefst vijf Oscars in de wacht: die voor ‘beste regisseur’, ‘beste camerawerk’, ‘beste sound design’, ‘beste special effects’ en ‘beste montage’. Wat mij betreft had er nog een zesde Oscar naar de film mogen gaan: die voor ‘beste originele muziek’.Want John Williams weet als geen ander met zijn soundtrack de gevoelige snaar te raken van elke kijker. De muziek is echt de kers op de taart in de ganse beleving van deze prachtige klassieker!
Het doet ons meer dan ooit beseffen dat ’Nooit meer oorlog‘ geen vergeten leuze mag zijn. ‘Saving Private Ryan‘ is voor mij een universeel verhaal over de hardheid van het leven en hoe we ook op moeilijke momenten er voor elkaar moeten zijn en kunnen zijn.
Duik je de komende maand nog de cinemazalen in? Dan raad ik alvast volgende films aan: Young Hearts van Anthony Schatteman, Babygirl van Halina Reijn, BXL van Ish en Monir Ait Hamou en Flight Risk van Mel Gibson.
Tekst: Kenneth Kerckhofs
Regisseur/scenarist
Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke maand een overzicht met de belangrijkste nieuwsberichten.